“แลนดิ้งเรียบร้อยครับคุณกล คนรถของเรากำลังไปรับ”
กลวัชรพยักหน้ารับทราบ ประนมมือไหว้พระสวดศพยายจันทร์เป็นคืนที่สอง ตีเหล็กต้องตีตอนร้อน ไล่ผีก็ต้องไล่ตอนผีเพิ่งจะออก เขาไม่รอให้ถึงสวดศพคืนที่สาม หรือหลังจากเผาศพไปแล้ว แต่ติดต่อหมอผีในอินเทอร์เน็ตให้บินด่วนมาเชียงใหม่ภายในวันนี้
ถึงคุณย่าทั้งสองและพี่ชายจะไม่เชื่อคำพูด แต่กลวัชรมั่นใจเขาไม่ได้ตาฝาด หัวที่เห็นลอยอยู่ในตู้เก็บของมันหัวผีจริงๆ จะสั่งคนยกตู้ออกไปทิ้งก็กลัววิญญาณผีเฮี้ยนกว่าเดิมจึงจ้างหมอผีมาปราบให้สิ้นฤทธิ์
“อะไรกันจ๊ะ ซุบซิบๆ ตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว”
“ไม่มีอะไรครับย่า ย่าฟังพระสวดต่อเถอะครับ”
“ออกไป” ตอนท้ายกลวัชรหันมาไล่ไอ้ไม้ให้ออกไปก่อน ซุบซิบกันไปมาย่าจะติดใจสงสัย
ผักกาดก็สนใจพวกเขา ปรายดวงตากลมโบ๋กลับมามองเป็นระยะ ถูกเขาแยกเขี้ยวใส่ทีเดียวผักกาดกลับไปตั้งใจไหว้พระต่อ
อากัปกิริยามีอะไรในกอไผ่นั้นอยู่ในสายตาพยาบาลสาว
