“งั้นเอาอย่างนี้แล้วกัน พี่โรจน์มีเพนต์เฮาส์ว่างอยู่ห้องหนึ่ง หลิวหลิว ไปอยู่ที่นั้นก่อน...ได้มั้ยพี่โรจน์” ประโยคหลัง ระรินขยับไปถามคนหลังพวงมาลัย
“ไม่มีปัญหาครับคุณน้องสาวที่เคารพ”
“งั้นตามนี้นะ” ระรินหันกลับมาที่ หลิวหลิว ที่พยักหน้ารับพร้อมแววตาขอบคุณมากมายส่งกลับไปให้ระรินและคนหลังพวงมาลัยที่มองเธอผ่านกระจกส่องหลัง
เควิ้นจอดรถหน้าทางเข้าอาณาบริเวณตึกสูง ที่มีเพนต์เฮาส์มากมาย เขาทำเพียงจอดนิ่งๆสักพักและตัดสินใจเคลื่อนรถจากไป และกดโทร.ออก
“เจ ฉันต้องการรู้รายละเอียดเพื่อนของหลิวหลิวที่โรงเรียนทุกคน” เควิ้นออกคำสั่งและกดวาง เขาเหยียบคันเร่ง เร่งเครื่องยนตร์ให้รถพุ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว
“คุณนิโคล เอ่อ! ฉันพูดบางอย่างกับคุณได้มั้ย?” เมษาพูดเสียงเบาลง และสายตาหันไปมองที่ประตูห้องทำงานของเคลย์ตัน เพราะเธอไม่ต้องการให้เขาออกมาตอนที่เธอต้องการคุยเรื่องสำคัญกับนิโคล
“ได้ทุกเรื่องอยู่แล
