#7
1572 คำ
ปิ้ง! เสียงเตือนเมลล์อีกฉบับเข้ามา ทำให้ เค-วอลลิส ต้องละสายตาออกจากร่างบาง จากผู้จัดการส่วนตัวอีกฉบับ คิ้วหนาขมวดเข้าหากันทันที เมื่อการเดินทาง กลับลอสแอนเจลิส ถูกเลื่อนมาเร็วกว่าที่กำหนด ช่วงเวลาการพักผ่อนของเขามันไม่ค่อยเกิดขึ้นนัก แต่เมื่อได้มันมาแล้วทำไมมันสั้นนัก และมันยิ่งสั้นมากเมื่อเขาได้อยู่กับมดแดงที่พึ่งจะรู้จักได้ไม่ถึงสองวันเลย วันมะรืนนี้เขาต้องเดินทางแล้ว เรื่องต้องด่วนมากเพราะผู้จัดการส่วนตัวจองตั๋วให้เขาเรียบร้อยโดยที่ไม่ต้องถามเขาก่อนเลย เขาต้องจัดการเรื่องของมดแดงแล้วสินะ
“เรียบร้อยแล้วค่ะ พักผ่อนตามสบายนะคะ มดแดงไม่รบกวนแล้วค่ะ” มดแดงพูดจบและพร้อมจะเดินออกจากห้องแขกวีไอพี แต่...
“ฉันมีเรื่องจะคุย” เค-วอลลิส เอ่ยออกมาก่อนที่ร่างบางจะย้ายตัวเองออกไป
“เรื่องด่วนมากเลยเหรอคะ?” มดแดงวางตะกร้าลง เมื่อคุณเคพยักหน้า เธอเดินมานั่งบนเก้าอี้อีกตัวฝั่งตรงข้ามกับที่ เค-วอลลิส นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม
“ฉันต้องเดินทางกลับ ในอีกสองวันข้างหน้า...” เค-วอลลิส ตั้งใจพูดสั้น ดวงตาเขาเฝ้าจับอากัปกริยาของมดแดง และมุมปากของเขาต้องแย้มยิ้มออกมาเล็กน้อย เมื่อมดแดงดูจะตกใจแม้เธอจะพยายามเก็บอาการ แต่มือเล็กทั้งสองกำแน่นทันที เค-วอลลิสขยับลุกจากที่นั่งอยู่ และไปนั่งชันเข่าตรงหน้ามดแดง ดวงตาจับจ้องมองมดแดง ตั้งใจสาดส่งสายตาที่มีความหมายบางอย่างให้มดแดง
“ค่ะ!” มดแดงที่มองตอบกลับ แก้มเธอแดงจัด ร่างกายเกร็งไปทั้งตัวในฉับพลัน
“ไปเรียนต่อที่ลอสแอนเจลิสมั้ย?” มดแดงเบิกตากว้าง คือ? อะไร?
“ค่ะ!”
“ตอบตกลงแล้วใช่มั้ย?” มดแดงหูอื้อ แน่นหน้าอก เธอไม่ได้ตอบรับ แต่...เอ๋!!!! เมื่อกี้เธอเอ่ยอะไรออกไปอย่างงั้นเหรอ
“ปะ...เปล่านะคะ” มดแดงเริ่มพูด ส่ายหน้า และยกสองมือโบกไปมาแสดงการปฎิเสธ
“ลอสแอนเจลิส ไม่ดีตรงไหน?” เค-วอลลิส ยังไม่เลิกที่จะแหย่ให้มดแดงสับสน
“ปะ...เปล่านะคะ...มดแดงไม่ได้หมายความแบบนั้น”
“อ๋อ...ลอสแอนเจลิส ดีอย่างงั้นสินะ...ฉันเข้าใจผิดไปเอง ขอโทษแล้วกัน งั้นสรุปว่าไปเรียนต่อที่นั้นเลยแล้วกัน”
!!!!!! มดแดงอ้าปากค้าง อะไรเนี๊ยะ ไม่ใช่!!!
ผลุ๊บ!
“คุณเค เลิกแกล้งมดแดงได้แล้วนะคะ” มดแดงพูดเสียงกึ่งไม่พอใจและลุกจากเก้าอี้ ก้าวออกมาจากตรงนั้นห่างจาก เค-วอลลิส ไปอีกหลายก้าว เธอต้องการระยะห่างเพื่อตั้งสติ
“ถ้าฉันบอกว่า ทุกอย่างที่พูดไปคือฉันเอาจริง” เค-วอลลิส ปรับเปลี่ยนน้ำเสียงและสีหน้าในทันที เขาลุกขึ้นยืนและเดินเข้าไปใกล้มดแดงด้วยท่าทางที่ทำให้มดแดงต้องถอยหลังเช่นกัน เมื่อเธอรู้สึกถูกคุกคามกับท่าทางแบบนั้นของคุณเค
“คุณเค...หมายความว่าอย่างไร เอาจริง เรื่องอะไรคะ?” มดแดงถามกลับเสียงสั่นๆ โดยที่ไม่หยุดที่จะถอยรักษาระยะห่างจากคุณเค ที่ดูเหมือนว่ามันจะไม่ได้ผลสักเท่าไหร่
“ตกลงที่คุยมาทั้งหมด มดแดงเธอไม่เข้าใจหรือไม่เข้าหู” เค-วอลลิส เริ่มไม่พอใจเมื่อมดแดงไม่เห็นความสำคัญในคำพูดของเขา ซึ่ง เค-วอลลิส ลืมไปว่าตัวเองใช้คำพูดวกวนไว้ก่อนหน้านี้
“คุณเคคงจะเหนื่อย มดแดงขอตัวกลับก่อนนะคะ คุณเคจะได้พักผ่อน” มดแดงหน้าซีดเผือกทันที เมื่อมองตา เค-วอลลิส ทำไมเขาเหมือนโกรธ
“มดแดง! ไปนั่ง” เค-วอลลิส สั่งเสียงเข้ม แม้วิธีของมดแดงเป็นสิ่งที่ถูกต้องที่ผู้หญิงที่ตกในสถานการณ์แบบนี้ ต้องเอาน้ำเย็นเข้าลูบ เพราะถ้าให้มีการปะทะใช้กำลังเธอไม่มีทางสู้เขาได้อยู่แล้ว แต่เขาไม่ใช่คนที่เธอจะต้องวิ่งหนี
“ไม่ไป มดแดงจะกลับ ไม่คุยอะไรทั้งนั้น คุณเค หลีกทางไปเลย” คิ้วเข้มขมวดเข้าหากัน เมื่อจู่ๆมดแดงวางท่าทางแข็งเมืองกับเขาเสียแล้ว และมันทำให้ เค-วอลลิสได้สติ มันไม่ใช่เวลาที่เขาจะมาทำให้มดแดงกลัวตอนนี้ เพราะการที่เขาจะได้ตัวเธอไปนั้น ต้องได้รับการร่วมมือจากเธอ
“ถ้าเธอกลับออกไปตอนนี้ จะต้องเสียใจภายหลัง เพราะเธอกำลังจะสามารถช่วยป้าของเธอรักษาโฮมสเตย์แห่งนี้ไว้” เค-วอลลิส หงายไพ่ตายในที่สุด
“คุณเคพูดอะไร มดแดงไม่เข้าใจ และมันเกี่ยวอะไรกับที่นี่ด้วย”
“อยากรู้ก็ไปนั่ง และฉันจะบอกรายละเอียดทั้งหมดให้ได้รู้” มดแดงไม่รู้เรื่องจริงๆสินะ!!! เค-วอลลิสไม่มีทางคิดเป็นแบบอื่นได้เลย
เค-วอลลิส มองตามร่างบางที่ค่อยๆขยับอย่างกล้าๆกลัวๆ กลับไปนั่งที่เก้าอี้ตัวเดิม และ เค-วอลลิส รู้สึกว่าเขาไม่ชอบให้มดแดงมีอาการและท่าทางแบบนี้กับเขา เพราะไม่มีทางที่เขาจะทำร้ายมดแดง หญิงสาวที่พึ่งสนิทได้สองวันก็ตาม เขามีจิตแรงกล้ามากที่จะทำให้เธอมีความสุขแบบที่เธอไม่อาจนอนนิ่งๆได้เลย...
เค-วอลลิส เข้าเรื่องราวที่เป็นจริงที่เกิดขึ้นแล้วและกำลังจะเกิดขึ้นกับโฮมสเตย์แห่งนี้ให้มดแดงได้ฟังและต้องเข้าใจ
“ทำไมจู่ๆ คุณเค ถึงทราบได้ละคะ ว่าป้าของมดแดงกำลังประสบปัญหาขาดทุน ที่นี่มองออกได้เพียงนั้นเลยเหรอคะ?” มดแดงที่ได้ฟังเรื่องราว ไม่ใช่ว่าเธอจะไม่เชื่อสิ่งที่คุณเค พยายามบอกและอธิบายให้เธอฟัง เพราะมีหลายอย่างเปลี่ยนแปลงไปมาก พนักงานก็ลดลงเกินครึ่ง ช่างและคนดูแลพื้นที่ป้าก็เปลี่ยนจากพนักงานประจำ เป็นระบบบริษัทรับจ้างแบบเหมาเป็นครั้งคราว และตรงพื้นที่ไหนด่วนๆควรจัดการก่อนป้ายังขอให้เธอไปช่วยจัดการให้ เอาเป็นว่างานตัดหญ้าก็เป็นงานถนัดพอๆกับงานซ่อมก็อกน้ำเลยของเธอเลย เรื่องเรียนต่ออีก ป้าก็ขอให้เธอชะลอออกไปสักปีสองปี รอให้พี่เกื้อเรียนจบไปสักคน เพราะพี่นุ่นพึ่งจะเข้าปีหนึ่งในมหาวิทยาลัยเอกชนที่ค่าใช้จ่ายไม่น้อยเลย
“ถามแบบนี้ แสดงว่ามดแดงก็น่าจะมองออกสินะ”
“ไม่ใช่คำตอบของคำถามที่ถามไปเสียหน่อย” เค-วอลลิส ยิ้มออกมาเมื่อมดแดงเริ่มผ่อนคลายลงเกี่ยวกับตัวเขา
“ตกลงไปเรียนต่อที่ลอสแอนเจลิส แล้วนะ”
“อะไรกัน! มันเกี่ยวกับเรื่องนั้นยังไง มดแดงไปเรียนต่อที่นั้นแล้วจะช่วยการเงินของป้าได้อย่างไร ไม่เห็นจะเข้าใจเลย...”
“มันยิ่งกว่าเกี่ยวเลย เพราะทุนการศึกษาของมดแดง จะช่วยรักษาที่นี่ไว้ยังไงละ”
!!!!! มดแดงมองเข้าไปในดวงตาของ เค-วอลลิส
Grrrr Grrrr เคลย์ตันกดรับสายเรียกเข้า
“ว่าไง เค” เคลย์ตัน เอ่ยกับ เค-วอลลิส
“เหมือนนายกำลังยุ่งกับเรื่องสำคัญอะไรอยู่” เค-วอลลิส ตอบกลับอีกอย่างที่มีเพียงความสัมพันธ์แบบพี่น้องเท่านั้นจะเข้าใจกัน
“กำลังขับรถตามรถประจำทาง”
“ทำไมไม่พูดให้มันเข้าใจง่ายๆว่า ตามสาว”
“เออ…ตกลงที่โทร. มา เรื่องอะไรครับคุณน้องชายที่รัก” เค-วอลลิสหัวเราะ ถ้าเป็นแบบนี้เคลย์ตันต้องการเปลี่ยนเรื่อง แสดงว่าสาวที่พี่ชายตามอยู่ ยังไม่เข้ากรงทองนั้นเอง ผู้หญิงคนนี้จะสำคัญมากหรือน้อยก็ต้องรอดูกันต่อไป แต่ที่แน่ๆ ผู้หญิงของเคลย์ตันเข้าหมวดความงามจนต้องเหลียวหลังเลยทีเดียว จะธรรมชาติหรือมีดหมอ เคลย์ตันไม่สนใจเพราะพวกเธอไม่ใช่แม่ของลูก
“ผมจะพามดแดงไปอยู่ด้วยที่ลอสแอนเจลิส”
“คนในภาพ ที่บอกว่า จะนอกลู่นอกทางเมื่อสองวันก่อน...”
“ก็ตามนั้น”
“ไม่เคยทำให้ ชอว์น ของพวกเราต้องเสียชื่อเสียงเลยนะ น้องชาย”
“ตอนแรกก็กะจะค่อยเป็นค่อยไป แต่ผมต้องเดินทางกลับลอสแอนเจลิส ด่วน”
“ภาพยนตร์มีปัญหาเหรอ?”
“อย่าเรียกว่าปัญหาเลยครับ เรียกว่าผ่านการพิจารณา ต้องไปเซ็นต์สัญญากับผู้จัดจะดีกว่า”
“ยินดีด้วย”
“ผมคงต้องไปขอใช้สถานที่ของพี่ด้วยนะ”
“ว่ามาได้เลย เมื่อไหร่เมื่อนั้น น้องชาย อยากเจอนายอยู่แล้ว” เคลย์ตันภาคภูมิใจในตัวน้องชายคนนี้เสมอ
เคลย์ตันเตรียมเลี้ยวเข้าอาคารจอดรถบริเวณนั้น เมื่อเห็นร่างบอบบางของเมษาลงมาจากรถประจำทาง เวลาที่เมษาห่างสายตาไปเกือบห้านาที ทำให้เคลย์ตันต้องตามเธอด้วยเท้า ดวงตาคมภายใต้กรอบแว่นตาดำสาดส่องดวงตาไปทั่วอาณาบริเวณ และรอยยิ้มมุมปากปรากฎเมื่อเห็นคนที่กำลังมองหา กำลังพิจารณาหมวกที่หน้าร้านขายหมวกและอะไรอีกหลายอย่าง ช่วงขาขยับไปยังทิศทางนั้นทันที
- ผู้เขียน
