CHAPTER 12
“หอยทอดไม่พิเศษ”
มือใหญ่คว้าปากกาเข้ามาเพื่อจดรายการหยุกหยิกแต่รวดเร็ว ตัวหนังสือเกมส์ยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนถึงจะรีบเร่งมากน้อยแค่ไหนก็เหมือนเขากำลังคัดลายไทส่งเข้าประกวดอยู่ดีเพราะมันสวยมาก ทุกตัวอักษรมีหัวกลมหมดอีกทั้งช่องไฟเว้นระยะยังพอดีไม่ห่างกัน สุดจริงผู้ชายคนนี้หมอนี่จะกวาดราบเลยหรือไงคนๆ หนึ่งมันจะหน้าตาดี จมูกโด่ง ผิวขาว ปากแดง ไม่เป็นสิว การศึกษาดี ฐานะร่ำรวยเรียกง่ายๆ ทุกอย่างจะดีหมดเลยงั้นเหรอ...
มันมีจริง อยู่ในตัวผู้ชายตรงหน้าฉันหมดครบถ้วน เสียอย่างเดียวตอนนี้เวลาเขาไม่มีความคิด แอบเห็นนะว่าลอกรายการอาหารเหมือนฉันด้วยแต่ตัดคำว่าไม่ออก
“นั่งดีๆ ดึงคอเสื้อขึ้นด้วย”
ไม่ว่าเปล่าเพราะในขณะที่เกมส์ยืนขึ้นเต็มความสูงเดินอ้อมมาทางด้านข้างโต๊ะนิดหน่อยปลายนิ้วเรียวของเขาก็เอื้อมมาดึงคอเสื้อด้านหลังกระทั่งคอเสื้อด้านหน้าเคลื่อนมาตำลำคอราวกับเสื้อคอเต่าเขาก็พอใจก่อนเดิ
