SOMETHING 32
**************************
วันนี้แปลกไปจากทุกวันเนื่องจากว่าไม่มีสายตาน่ากลัวมองฉันเลย ทุกคนเหมือนเลิกให้ความสนใจฉันไปแล้ว ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน
แต่นั่นมันก็ทำให้ฉันสบายใจขึ้นมากเลยนะเพราะจะได้ไม่ต้องคอยก้มหน้าก้มตาหลบสายตาผู้คนที่คอยจ้องจะทำร้ายฉันอยู่ทุกวัน
ฉันเดินมาหาเพื่อนๆ ที่นั่งรออยู่โต๊ะม้ากหินอ่อนใต้ต้นไม้ วันนี้ฉันมาช้ากว่าเพื่อนๆ เพราะเมื่อคืนนอนดึกเลยทำให้ตื่นสายแต่เพื่อนก็ยังนั่งรอฉัน
“วันนี้ดูสดใสจังนะจ๊ะเพื่อนรัน” น้อยหน่าเอ่ยปากแซวคนแรก ปกติฉันก็ร่าเริงแบบนี้ทุกวันอยู่แล้ว เพียงแต่หลังเกิดเรื่องขึ้นฉันก็ไม่กล้าเงยหน้าอีกเลย
แต่วันนี้ถือเป็นวันดีที่ฉันกล้าเงยหน้าสู้สายตาคนอื่นอีกครั้ง ฉันไม่รู้หรอกนะว่ามันเกิดอะไรขึ้น แต่ฉันเชื่อว่าต้องเป็นฝีมือของโฟร์แน่นอนที่ทำให้คนพวกนั้นเลิกสนใจฉันก็ไม่รู้ว่าเขาทำได้ยังไง แต่จะไม่ว่าเขาจะทำอะไรมันก็เป็นผลดีสำหรับฉัน
“ดู
