31 ค่อย ๆ

1279 คำ

“กินข้าวหน่อย เดี๋ยวไม่มีแรงนะ” ฉันเดินมานั่งข้างๆฮอลล์ที่ตอนนี้ดูอ่อนแอลงมาก เขาไม่ได้ร้องไห้ให้ใครเห็นนอกจากฉัน เกือบอาทิตย์ตั้งแต่คุณป๊าเสีย ฮอลล์ก็เก็บตัวเงียบ ไม่พูดกับใคร กับฉันก็นอนกอดไว้แน่น และพูดพร่ำว่า ‘อย่าทิ้งฮอลล์นะ ฮอลล์เหลือแค่จิวรู้ไหม’ เขาพูดบอกฉันทุกวันหลังจากที่คุณป๊าเสีย พวกพี่ๆของเขาวางท่าเรียบเฉยต่อหน้างานศพของคุณป๊า แต่ลับหลังฉันไม่รู้ว่าเขาเหล่านั้นมีอาการเสียใจแบบที่ฮอลล์มันเป็นไหม ฮอลล์รักคุณป๊ามาก และแค้นเคืองไอ้คนที่มันลงมือเช่นกัน ทุกคนลงความเห็นว่าคือคนๆเดียวกับคนที่ฆ่าภรรยาของคุณป๊า แต่ก็ใช่ว่าจะเป็นคนๆนั้นไปซะทีเดียว เพราะงานที่คุณป๊าทำก็มีอริเยอะพอสมควร คุณป๊าโดนยิงดับที่โตเกียว! ซึ่งท่านกำลังเดินทางกลับบ้านพัก บ้านที่ท่านอยู่ประจำที่นั่น บอดี้การ์ดเสียชีวิตหลายคน และมันเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว เหมือนกับว่าไอ้คนที่ลงมือมันวางแผนมาเป็นเวลาน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม