ตอนที่ 4
ชญานนท์เห็นว่าพิมพ์ชนกเดินเข้าไปในงานเรียบร้อยแล้ว เขาจึงรีบโทรหาลูกน้องคนสนิททันที
“สวัสดีครับนาย”
“คุณแพทกลับมาหรือยัง”
“เธอเพิ่งจะเดินเข้าบ้านเมื่อสักครู่นี้เองครับ” เสียงของอาซันลูกน้องคนสนิทกรอกสายมา
“แกสองคนดูแลพวกเธอให้ดีนะ”
“ครับนาย” ชญานนท์วางสายจากลูกน้อง แล้วนั่งดูภาพจากกล้องวงจรปิดผ่านมือถือ ภายในบ้านมีสองสาวกำลังช่วยกันยกจานอาหารที่เตรียมไว้ไปยังโต๊ะอาหาร มันทำให้ชายหนุ่มนึกถึงบรรยากาศเก่า ๆ ที่เคยทำอาหารให้พวกเธอกิน แต่บัดนี้เขาไม่มีโอกาสนั้นแล้ว
มาเฟียหนุ่มปิดภาพจากการนั่งดูพวกเธอ เมื่อมีสายโทรเข้ามาจากต่างประเทศ เพียงแค่ได้ยินเสียงของลูกน้องคนสนิทกรอกสายเข้ามา ชญานนท์ก็รีบเอ่ยถามทันที
“คาสิโนมีปัญหาเหรอ” เสียงทุ้มเป็นกังวานฟังดูน่าเกรงขามเอ่ยถามลูกน้องคนสนิท ชญานนท์สั่งเอาไว้ว่าถ้าไม่ใช่เรื่องเร่งด่วนห้ามโทรหาเขาเด็ดขาด
“ครับนาย มีคนมาป่วนคาสิโนของเราครับ” คนถูกถามกรอกสายตอบกลับมา
“แล้วจับมันได้หรือเปล่า”
“พวกผมกำลังจับมันไว้อยู่ครับนาย”
“ดี!..สั่งสอน แล้วก็ยึดทรัพย์มันซะ”
“ครับนาย”
หลังจากผ่านไปเกือบหนึ่งชั่วโมงลูกน้องคนสนิทก็โทรรายงานกับผู้เป็นนายอีกครั้ง
“เรียบร้อยแล้วครับนาย”
“โอเว่น...ที่หลังแกไม่ต้องใจดีกับคนแบบนี้อีกรู้ไหม”
“ครับนาย”
“แต่ยังไงฉันก็ต้องขอขอบใจแกมาก ที่อุตส่าห์ยึดเงินคืนมาได้ แล้วมันเป็นใคร พอจะรู้จักหรือเปล่า” ลูกน้องที่อยู่ในเหตุการณ์จึงเริ่มเล่าให้ผู้เป็นนายฟังทันที
“ตอนนี้ผมยังไม่รู้จักชื่อมันครับ นายจะให้ผมเค้นถามมั้ยครับ”
“ไม่ต้อง!...แล้วก่อนที่จะเกิดเรื่อง มีอะไรผิดปกติหรือเปล่า”
“ก็ไม่มีนะครับ”
“เอาเถอะ ช่วงนี้แกก็คุมอยู่ที่ลาเดอร์ฟรองค์ไปก่อน สิ้นเดือนฉันจะส่งคนไปช่วย อย่าเพิ่งทำอะไรกระโตกกระตาก ไอ้นี่มันอาจจะถูกส่งมาจากแก็งของไอ้คาร์เตอร์ก็เป็นได้”
“ครับนาย”