ชนแก้ว

576 คำ
ตอนที่ 6 เมื่อ​เข้า​มา​ใน​ห้องน้ำ พิมพ์ชนก​ยืน​จ้อง​หน้า​หญิงสาว​คน​ที่อยู่​ใน​กระจก​นิ่งเมื่อ​อยู่​คน​เดียว ความ​น้อยใจ​ก็​แล่น​เข้า​มา​ครอบงำ​ความรู้สึก​เป็น​ริ้ว ๆ สร้าง​ความ​เจ็บปวด​แปลก ๆ ใน​หัวใจ​อย่าง​ที่สุด “คนใจร้าย อุตส่าห์แต่งตัวตั้งนาน ชมสักคำก็ไม่มี แถมยังมาหาว่าเราแต่งโป๊” หญิงสาว​พึมพำ​เบา ๆ ปิด​เปลือก​ตา​ลง​ช้า ๆ ก่อน​จะ​ค่อย ๆ สูด​ลมหายใจ​เข้า​ปอด​ลึก ๆ ไล่​ความ​เศร้าหมอง​และ​ขุ่นมัว​ออก​จาก​ใบหน้า ก่อน​จะ​เดิน​ออก​จาก​ห้องน้ำ​ไป พอเริ่มดึกขึ้นเรื่อย ๆ งานเลี้ยงที่กลายมาเป็นปาร์ตี้ขนาดย่อม ๆ เครื่องดื่มผสมแอลกอฮอลล์ ที่เรียกว่า ค็อกเทลจึงถูกยกมาเสิร์ฟแก้วแล้วแก้วเล่า หลังจากพิมพ์ชนกออกมาจากห้องน้ำ เจนจิราจึงชวนเพื่อนลุกไปเต้นด้วยกันเพราะเธอต้องการให้เพื่อนสนุกมากขึ้นและอยู่ต่อนาน ๆ เสียงเชียร์และแรงยุรอบกายให้ดื่มจนหมดแก้วดังอยู่ตลอดเวลา ในหัวของเธอเริ่มมึนจนคิดอะไรไม่ออก รู้แต่ว่ารอบกายในตอนนี้เสียงเพลงดังกระหึ่มไปทั่วบริเวณ วูบหนึ่งในความรู้สึกพิมพ์ชนกคิดถึงชายหนุ่มตัวโตที่มาส่งเธอ เขาจะยังรอเธออยู่ที่หน้างานอย่างที่เธอสั่งมั้ยนะ และทันใดนั้นเอง เธอรู้สึกเหมือนมีใครสักคนเข้ามายุ่มย่ามกับเธออย่างจาบจ้วง เธอถูกลวนลามจากชายคนดังกล่าว เขาเดินมาเต้นอยู่ข้าง ๆ เธอ แล้วถือวิสาสะโอบเอวของหล่อน และดูเหมือนว่าเขากำลังสังเกตอาการตอบสนองบางอย่างของเธออยู่ “เป็นยังไงบ้างครับ งานเลี้ยงรุ่นคืนนี้” คนพูดยื่นแก้วมาชนกับหญิงสาว แล้วระหว่างที่เธอเผลอเขาก็รีบหยดของเหลวบางอย่างลงไปในแก้วของเธอ เหมือนเขาถูกท้าทายจากกลุ่มเพื่อนให้เป็นคนมาขอชนแก้วกับเธอ “ปล่อย” ร่างบางสั่งอย่างฉุนเฉียว พร้อมกับกระชากตัวเองออกมาอย่างรังเกียจ เขารีบปล่อยเธอทันทีแล้วเอ่ยขึ้นด้วยวาจาสุภาพก่อนจะหันไปมองเพื่อน ๆ ที่โต๊ะของตัวเอง โดยมีพงศกรมองเขาอยู่ “ขอโทษครับคุณพิมพ์ พอดีว่าผมเห็นว่าคุณกำลังจะล้ม” พิมพ์ชนกแสยะยิ้ม กับคำพูดที่ทำให้ตัวเองดูดีของเขา “ขอโทษเช่นกันค่ะ แต่ว่าฉันอยากเต้นกับเพื่อน ๆ มากกว่า” พิมพ์ชนกเอ่ยไล่ชายคนนั้นทางอ้อม “ถ้างั้นผมไปก็ได้ครับ แต่ก่อนจะไปผมอยากจะขอชนแก้วนี้กับคุณพิมพ์สักครั้งได้จะมั้ยครับ แล้วผมจะไม่มากวนใจคุณอีกเลย” ชายคนดังกล่าวต่อรอง พิมพ์ชนกเห็นว่าไม่เสียหายอะไรจึงยอมชนแก้วกับชายคนนั้น “ก็ได้!..เอาสิ” พิมพ์ชนกตัดรำคาญโดยการยื่นแก้วของเธอไปชนกับแก้วของเขาทันที พร้อมกับยกแก้วของตัวขึ้นดื่มจนหมด จากนั้นชายคนดังกล่าวจึงยอมเดินกลับไปยังโต๊ะของตัวเอง พิมพ์ชนกที่มองตามไปเธอไม่รู้จักพวกผู้ชายกลุ่มนั้นเลย ไม่รู้ใครเชิญมา และผู้ชายที่อยู่นั่งโต๊ะนั้นต้องไม่ใช่เพื่อนร่วมรุ่นของเธออย่างแน่นอน หรือว่ากลุ่มนั้นจะเป็นกลุ่มเพื่อน ๆของพงศกรกันแน่ พิมพ์ชนกครุ่นคิดในใจ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม