อยู่ ๆ ก็ได้ยินเสียงจ้อกแจ้กจอแจของเหล่าหญิงสาวดังมาแต่ไกล โชคดีที่เสียงนี้ขัดจังหวะการสนทนาของหลี่ซิ่วกับจ้าวเยว่เอาไว้ จึงทำให้จ้าวเยว่สงบลงและยั้งมือไม่ลงมือกับหลี่ซิ่ว
“ซื่อจื่อ ไฉนจึงได้มาอยู่ที่นี่เล่า” ซูหลิงเจียวเดินมาแล้วเอ่ยปากถามสามีของตนพร้อมกับมองไปยังจ้าวเยว่อย่างไม่พอใจ
“ข้าเพียงแต่มาทักทายสหายเก่านิดหน่อย น้องสาวของเจ้าก็อยู่ที่นี่ด้วย” หลี่ซิ่วเอ่ยตอบและยกเอาซูหนิง ที่ก่อนหน้านั้นเขาทำเหมือนนางไม่มีตัวตนขึ้นมาเป็นข้ออ้างกับภรรยา
บรรดาหญิงสาวที่มาด้วยกันกับซูหลิงเจียวพากันแสยะปากเมื่อเห็นจ้าวเยว่กับหลี่ซิ่วยืนตัวแทบจะติดกัน พวกนางไม่รู้ว่าทั้งสองคนปะทะคารมกันอยู่ และไม่มองว่ายังมีซูหนิงยืนอยู่ข้าง ๆ จ้าวเยว่ แต่เลือกที่จะคิดไปเป็นอย่างอื่น
“จ้าวเยว่ พอสามีของตัวเองไม่อยู่ ก็มาเกาะแกะชายอื่นแล้วหรือ” หวังเว่ยเถียนเอ่ยขึ้นอย่างเหยียดหยามจ้าวเยว่
“นั่นน่ะสิ หรือว่าคงหมดห
