หลังออกจากโรงพยาบาล นิชาก็ได้รับการดูแลเป็นพิเศษจากเด็กรับใช้ในบ้านตามคำสั่งของประมุขเอกของบ้าน โดยเฉพาะอาหารการกินที่ดูเหมือนจะเพิ่มมากขึ้นเป็นสองเท่า เนื่องจากตอนนี้เธอไม่ได้ตัวคนเดียวแล้ว หากแต่มีอีกหนึ่งชีวิตในครรภ์ที่ต้องได้รับการดูแลและบำรุงเป็นพิเศษ
ทว่าร่างกายที่ได้รับการดูแลเป็นอย่างดีนั้น กลับสวนทางกับหัวใจที่ตอนนี้ห่อเหี่ยวไร้ซึ่งการดูแลจากคนที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นพ่อของลูก ทั้งนี้ก็เพราะตั้งแต่โลแกนทราบข่าวเรื่องที่เธอท้องเขาก็มักจะหลบหน้าหลบตา หรือบางทีก็ทำเหมือนเธอไร้ตัวตนอยู่ในบ้าน จนนิชารู้สึกอึดอัดไม่รู้จะวางตัวยังไงดี
แต่กระนั้นเธอก็ต้องอดทนเพราะตระหนักได้ว่าตัวเองไม่มีสิทธิ์เรียกร้องอะไรจากเขา เพราะในเอกสารที่ได้ระบุไว้เป็นข้อบังคับชัดเจนตั้งแต่ต้นแล้ว แค่เขายอมให้เธอได้อุ้มท้องลูกโดยไม่บังคับให้เธอเอาเด็กออกก็ดีมากเกินพอแล้ว
“ดื่มนมก่อนนอนสักแก้วนะคะคุณนิชา”
เฮเลน่ากล
