"หยินเฟิง วันนี้ข้าอาบน้ำให้เจ้าฝุ่นดีหรือไม่"
ผมมองหมาชิบะ(?)ที่ทำตัวเหมือนเป็นพ่อเจ้าฝุ่นหมาบางแก้วสีเทาที่ผมเก็บมาเลี้ยง เอาดีๆนะตอนแรกผมยังไม่ได้ตั้งชื่อให้มัน รายนั้นเลยถือวิสาสะตั้งให้เองซะเลย
โอโห หน้าลูกผมออกจะจ๊าบ แต่เจ้าชิบะตั้งชื่อลูกผมว่า ฝุ่น นี่นะ
ขอเป็นข้าละอองธุลีหนึ่ง (ใครมันจะอยากเป็นฝุ่นใต้ตีนwa)
"จริงๆให้คนใช้อาบให้ก็ได้นะ"
"ข้าอยากอาบน้ำให้ลูกเอง"
นั่น สถาปนาตัวเองเป็นพ่อหมาหนึ่ง สมแล้วที่เป็นหมา
"ฝุ่นของข้าไปเป็นลูกของเจ้าตั้งแต่เมื่อใดกัน"
"ก็ในเมื่อเจ้าเป็นแม่มันข้าก็เป็นพ่ออย่างไรเล่า"
ไอ่นี่มันขยันทำให้หัวใจแก่ๆอยู่ไม่เป็นสุขจริงๆ ดูแต่ละอย่างที่แม่งพูดสิ!
หลังจากวันนั้นที่หยางรุ่ยมาปีนห้องผม.. ใช้คำว่าปีนแหละ วันต่อมาผมก็สั่งให้คนจัดห้องให้เจ้าตัวทันที(แม้ว่าทุกๆคืนแม่งจะมานอนกับผมก็ตาม) หยางรุ่ยเข้ามาเป็นสมาชิกในบ้านของผมชั่วคราว เป็นที่เรียบร้อย เน
