ตอนที่ 14 เป็นห่วงเป็นใย

1378 คำ

นับดาวตื่นขึ้นมาด้วยหน้าตาที่ไม่ค่อยสดชื่นเพราะเมื่อคืนกว่าจะข่มตานอนลงได้ก็ปาไปเกือบตีหนึ่ง และวันนี้ก็ยังมีเรียนตลอดทั้งวัน “สรุปเมื่อคืนแกเป็นอะไร” พอเจอหน้าเพื่อนที่โทรมาบ่นว่าป่วยเมื่อคืนของขวัญก็ถือโอกาสซักถามทันที “เปล่า คงแปลกที่แหละ มันเหงาๆ เลยโทรคุยกับแกไง” นับดาวแสร้งตอบเพื่อน จะให้บอกว่าเสียจูบแรกไปก็ไม่กล้า “หาหนุ่มๆ คุยสักคนสิ จะได้ไม่เหงา” “ไม่เอาอะ ยังไม่อยากมี” แม้ปากจะปฏิเสธ แต่ข้อเสนอแนะของเพื่อนก็ทำให้นับดาวเกิดอาการขัดเขินขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก “เป็นอะไร จู่ ๆ ก็หน้าแดง” “แดงมากเลยเหรอ” นับดาวยกสองมือขึ้นทาบแก้ม “อื้ม” “เอ่อ ฉันรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวเหมือนจะไม่สบาย” “หาเวลาพักผ่อนบ้างนะแก” “ขอบใจแกมากนะที่เป็นห่วง” คุยกันได้ไม่นานอาจารย์ประจำวิชาการจัดการเชิงกลยุทธ์ก็ได้เข้าห้องมาพอดี ทั้งสองสาวพากันหันไปด้านหน้าเพื่อเริ่มเรียนกัน หลังจากกินมื้อเที่ย

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม