ไต้ฝุ่นเร่งความเร็วของรถขณะที่ขับไปตามท้องถนน นับดาวกอดเอวของชายหนุ่มเอาไว้แน่นด้วยหัวใจที่เต้นแรงเป็นกระส่ำ ความเย็นของลมที่กระทบกับใบหน้าและผิวกายไม่ได้ทำให้ความร้อนบนใบหน้าของเธอลดลงเลยสักนิด เธอก็ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร จะว่าชอบก็ยังไม่ใช่ แต่ก็เขินทุกครั้งที่ได้ใกล้กัน
มอเตอร์ไซค์บิ๊กไบค์ขับไปจอดด้านหน้าคอนโดมิเนียมของหญิงสาว นับดาวก็ลงจากรถแล้วถอดหมวกกันน็อกส่งคืนให้เจ้าของ
“ขอบคุณนะคะที่มาส่ง”
“แค่ขอบคุณ”
“แล้วพี่จะเอาอะไรอีก อย่าบอกนะว่าจะขึ้นไปข้างบน” นับดาวแค่พูดไปอย่างนั้น แต่เหมือนจะเข้าทางคนเจ้าเล่ห์
“ขอบคุณนะที่เชิญ” ว่าแล้วก็ขับรถเข้าไปจอดแล้วหยิบของกินออกมาจากใต้เบาะ ก้าวเท้ามาหานับดาวอย่างรวดเร็ว
“ขึ้นไปสิ ยืนบื้ออยู่ทำไมล่ะ”
นับดาวเอ่ยในใจว่าก็ยืนมองคนหน้าด้านอยู่น่ะสิ เธอพูดประชดก็ยังไม่เข้าใจ ตอนนี้มันก็สองทุ่มกว่าแล้ว มันใช่เวลาที่เขาจะขึ้นไปนั่งเล่นข้างบนห้อ
