EP.4 ไม่ได้เห็นเเก่เงิน 2

1549 คำ
Ep. 4 (ไม่ได้เห็นเเก่เงิน) ฉันทำอาหารให้อีตาบอสเสร็จก็ชิ่งกลับมาเลยหงุดหงิดอยากติด...คิดเอาเอง คลืดด~ คลืดด~ ฉันนุ่งผ้าขนหนูสีขาวออกมารับโทรศัพท์ที่ส่งเสียงดังไปทั่วห้อง! "เออว่าไง อีปลาเน่า" ฉันเอาหูเเนบโทรศัพท์เเล้วทาครีมไปด้วย ?: เรื่องเที่ยวปลายปีนี้บอสมังกรข๋าของกูว่าไง ทุกสิ้นปีเเผนกของฉันกับเเผนกประชาสัมพันธ์หรือพวกต้อนรับอ่ะจะหยุดยาวไปเที่ยวโดยมีบอสไปด้วยโรงเเรมไม่ปิดนะเดี๋ยวน้องเขาก็มาบริหารรอ "ไม่รู้ไม่อยากรู้!" ฉันตอบไปอย่างหงุดหงิด! ?: อ่ะอ้าาา เอางานไปส่งหรือเอาตัวไปส่งคะน้อง? "เหอะ! มึงรู้ไหมว่าบอสมังกรข๋าของมึงอ่ะเดี๋ยวจะโดนกูฟาดหน้าด้วยรองเท้าปลายเเหลมของกู" คิดถึงตอนที่อิตาบอสโยนผ้าเช็ดตัวมาที่หัวฉันเเล้ว มันขึ้น ?: ไม่ได้ค่ะอีลิงน้อยหน้าบอสมังกรกูจะมีรอยลองเท้ามึงไม่ได้ "เหอะ! นี้การงานไม่ทำหรอย่ะ เดี่ยวกูรายงานประธานนะอีปลาเน่า" ฉันพูดพร้อมหัวเราะน้อยๆ ?:เเค่โทรมาถามนึกว่ามึงจะรู้ เอองั้นเเค่นี้เเหละไปทำงานล่ะ เอออีกอย่างเเซงคิ้วสำหรับข้าวที่สั่งมาให้บายจ้ะชนีน้อย ติ้ด! ฉันวางโทรศัพท์ลงไปใส่ชุดนอนเเล้วไปจัดตารางงานให้เขา เช้า ฉันเดินเข้ามาในบริษัทเเละทักทายทุกคนเช่นเดิมเเล้วขึ้นมาชั้นบน "วันนี้ทันจ้า" ฉันพูดพลางเดินยิ้มเข้าไปในห้องทำงานของประธานโรงเเรมเขายังไม่มาฉันเอาเอกสารต่างๆที่เขาต้องเซ็น มาวางไว้พลางปัดโต๊ะเช็ดฝุ่น เเกร๊ก! ฉันหันไปมองคนที่พึ่งเดินเข้ามาพร้อมนางเเบบหน้าใหม่ของวงการ เหอะเอดส์คะบอส "อรุณสวัสดิ์คะบอส" ฉันยิ้มทักทายบอส พลางก้มหัวน้อยๆ เเม่นี้มองฉันเเบบจิก เดี๋ยวได้ทำหน้าใหม่หรอกลูก "อืม วันนี้มีงานอะไรบ้าง" เขาถามพลางไปนั่งที่เก้าอี้ตัวสวย ฉันเดินไปยืนใกล้ๆ ยกไอเเพดขึ้นรายงานเขา "วันนี้คุณเพลิงจะมาเรียนรู้งานที่โรงเเรมค่ะ นี้เป็นคำสั่งของมารดาบอสบอสต้องสอนงานน้อง ส่วนประชุมข้างนอกดิฉันเลื่อนให้หมดเเล้วค่ะ" ฉันพูดจบก็ฉีกยิ้มให้บอส ตามมารยาทที่คนสวยพึงมี "ครับ! ขอกาเเฟเเล้วก็น้ำส้มให้คุณเเอลด้วย" ฉันหันไปมองคนที่นั่งที่เบาะวางเเขนที่เก้าอี้บอสนางยิ้มเหยียดมาจ้าคงยังไม่รู้จักเลขาบอสมังกร "ค่ะบอส" ฉันหันหลังออกมาเเล้วไปชงกาเเฟให้ ปากก็บ่นขมุบขมิบเจ้าชู้จังเลยใครได้ผู้ชายคนนี้ไปคงเอาหมอนปิดจมูกกลั้นใจตายอ่ะบอกเลย "ได้เเล้วค่ะ กาเเฟ เเละน้ำส้มครั้นของคุณเเอลค่ะ" ฉันชายตาขึ้นจิกหลอนนิดหน่อย เเล้วหันมายิ้มให้บอส "เเค่กๆ นี้คุณรินราณีผมบอกว่าชอบกาเเฟชงใส่นมไงทำไมไม่ใส่" บอสมองฉันเคืองๆฉันเลยกอดอกเเล้วฉีกยิ้มหวานออกไป "อ๋อ! พอดีนมเเท้มันหมดอ่ะคะดิฉันเลยใส่นมปลอมลงไปนึกว่าบอสชอบบบบบบ" ฉันพูดลากเสียงยาวๆ เหล่ตามองนางเเบบสาวหน้าใหม่หน้าอกประมาณ 500 cc "นี้เเก!" นางลุกขึ้นจ้า เเล้วเดินอ้อมออกมาหาฉันด้วยท่าทางอวดเบ่ง "เรียกดิฉันเหรอคะ" ฉันทำหน้าใสๆยิ้มตอเเหลส่งกลับไป "ทำไมเสี่ยมังกรจะชอบของปลอมเเล้วมันทำไมย่ะหล่อนอีเเค่เลขาหน้าห้อง" นางกอดอกดันนมๆ เเล้วเชิดหน้าเดินเข้ามา "เลขามีศักดิ์ศรี กว่าขายตัวหรือป่าวน่า" ฉันลากเสียงยาวๆ เเล้วมองหล่อนเเต่เท้ายันปลายผม นางกำมือเเน่นเหมือนไม่พอใจบอกเลยถ้าปกติคนที่ไม่ยุ่งกับฉัน ฉันก็จะไม่ยุ่งเเต่ถ้ามายุ่งกับคนอย่างอีเดวก่อนล่ะก็...... "หึ! พึ่งจบไม่ใช่หรอที่ขึ้นมาเป็นเลขานี้ก็ไม่ใช่เต้าไต่ขึ้นมาหรอ" นางกอดอกทำท่าเยาะเย้ยฉัน "ไม่ได้เอาเต้าไต่ค่ะ เเต่! เอานมเกาะขึ้นมา!" ฉันพูดเเล้วมองนมนาง ซ่าาส์~~ ฉันหยิบถาดขึ้นมาบังหน้าไว้ทันทีมันทำให้น้ำส้มครั้นไม่โดนฉัน หึ! พรึ่บ!! เพี้ยะ! เพี้ยะ! ฉันประเคนฝ่ามือใส่หน้านางไม่ยั้งเเล้วจิกผมนางลงเเนบโต๊ะทำงานบอส โดยที่มีเขานั้นเเหละมองอยู่ "กรี้ดด! อีบ้าเสี่ยมังกรช่วยเเอลด้วยค่ะ" นางพูดพร้อมพยายามดันหน้าออกจากโต๊ะ "ไม่รู้จริงอย่าเสือกพูดมากหน้าตาก็ดีนะ! ไม่หน้ามาขายเลย" ฉันพูดเเล้วจิกผมนางขึ้นมา ทำให้นางมองฉันโกรธๆ "พอเเล้วครับคุณรินราณี ปล่อยเขาเถอะ " ฉันหันหน้าไปหาบอส เเล้วเเสระยิ้ม "ไม่เคยขัดคำสั่งบอสค่ะ" เพี้ยะ! ฉันผลักนางออกเเล้วฟาดไปอีดอกหนึ่งนางรีบวิ่งบีบน้ำตาไปซบอกบอสฉันทันที เหอะ! เก่งไม่จริงนี้หว่า "ฮรึก เสี่ยขาเเอลเเค่พูดหยอกๆ พี่เขาเองเเต่พี่เขามาตบมาตีเเอล ฮรึก" นางซบลงอกบอสเเล้วเบ้ปากให้ฉัน "บางทีคุณก็...." "ถ้าคุณพอมีสมอง คุณก็จะรู้ว่าที่ผ่านมาฉันไม่เคยยุ่งกับผู้หญิงของคุณก่อน" ฉันพูดเพราะเลือดขึ้นหน้าเเล้วตอนนี้ หึ!! บ่าห-ยเกินไปล่ะ "ผมเเค่..." "เเล้วเเต่ค่ะ ลาหนึ่งวันนะคะ สวัสดีค่ะ" ฉันย่อลงไหว้งามๆ เเล้วเดินออกมาไม่ฟังเขาพูดอะไรทั้งนั้นเเหละโอ๋กันเก่งก็ช่วยกันทำงานไปล่ะกัน ฉันไปหยิบกระเป๋าเเล้วเดินลงมาเลยพวกพี่ๆทักก็ไม่ได้ตอบ ของขึ้นโว้ยย! ฉันมาขึ้นรถเเล้วขับออกมาทันที "อย่าให้อีเดวเห็นหน้าอีกนะซิลิโคนทะลุเเน่!" ฉันพูดพร้อมกดหาใครอีกคน! ?: ฮัลโหลอีเดวกูจะนอนน! "กูจะไปกินเหล้าร้านมึง!" ฉันไม่สนหรอกว่ามันจะนอนตอนนี้อยากกินก็ต้องได้กิน ?: เดี่ยวๆ งานการมึงล่ะอีกอย่างร้านกูขายกาเเฟโว้ย ไม่ได้เปิดโรงเหล้า "อีปลากระเบนทอดกรอบมึงลุกออกจากเตียงมาเจอกูที่ร้านเดี่ยวนี้ถ้ากูไปไม่เจอกูเผาทิ้งเเน่!" ฉันพูดจบก็ตัดสายมันทิ้งเเล้วบึ่งรถไปที่ร้านมันทันที อีฟีชมันเก็บเงินจากการทำงาน มาเปิดร้านขายกาเเฟ อยากบอกว่าร้านนางขายดีมากเลยล่ะเเต่นางก็ยังยืนยันจะทำงานที่โรงเเรมต่อเพราะอะไรนะหรอบอสหล่อดีต่อใจมันว่างี้ สักพักก็มาถึง ฉันเดินลงรถเข้าไปในร้านเเบบเหมือนร้านนั่งชิลอ่ะบางทีนักศึกษาก็มานั่งเล่นคุยกัน นั่งทำงานบ้างที่สำคัญนิสิตผู้ชายเด้อจ้ากระชุ่มกระชวยมากฉันเลยเลือกมาที่นี้ไงฉันไปนั่งเก้าอี้ในมุมหนึ่ง ที่สามารถมองเห็นทั้งร้านได้! มุมโปรด! "สวัสดีค่ะเจ้ วันนี้เจ้ฟีชไม่เข้าร้านนะคะ " เด็กที่ร้านยกมือสวัสดีฉัน รู้จักกันหมดเเหละ ฉันเลยโบกมือเบาๆ "เดี่ยวมันก็มา นั้นไงมาล่ะ" ฉันมองกระเทยที่เเต่งหน้าเเต่งตัวจัดเต็มมา ไหนบอกกูจะนอน! หึ "ไง! ลิงน้อยงานการอ่ะไม่ทำหรอ!" นางพูดพร้อมเดินเข้าไป หลังเคาเตอร์เเล้วหยิบโซจูออกมา 2 ขวดความไทยอยากเมาเหมือนเกาหลีก็งี้เเหละ! "เบื่อ! นางพาเด็กใหม่มา" อีฟีชมันรู้ดีว่าฉันหมายความว่าไง "ตบตลอดเเม่คุณเอ้ยบอสนี้ก็ใจดีช่ะเหลือเกิน ไม่ไล่มึงออกเนอะ" มันพูดพร้อมเบ้ปากให้ฉัน ฉันเทโซจูใส่เเก้วเเล้วยกขึ้นกรึบ พลางมองเด็กนักศึกษา ที่มานั่งชิลกัน "อยากมีเด็กในปกครองวะ! ฮ่าๆ" ฉันพูดพลางยกเหล้าใส่ปาก "ร้านมึงเนี่ยน้ำมนต์พระวัดไหนวะ ทำไมมีเเต่ผู้งานดีอยากกินกาเเฟที่นี้" ฉันพูดพรางมองเด็กมอปลายที่เดินมาสั่งกาเเฟเเล้วกลับไปนั่ง "ฮ่าๆ ร้านคนสวยก็งี้" มันพูดพร้อมไปทำกาเเฟให้ลูกค้า ฉันจากกินเหล้าก็ได้มาช่วยมันทำกาเเฟซะงั้น ลูกค้าเข้าเยอะมาก 17:00 คลืดด~~ คลืดด~~ ฉันที่กลับมานั่งกินเหล้ากับอิฟีชคลายเหนื่อย ร้านมันยังไม่ปิดง่ายหรอกฉันก็มองดูลูกค้าที่เข้าเรื่อยๆ "ใครโทรมา รับดิ!" ฉันมองตามเห็นเบอร์คนโทรมาเเล้วเบ้ปาก ?:เดวเลิกโกรธผม เเล้วมาทำอาหารให้ผมกินเดี๋ยวนี้ ผมให้สามหมื่น พอฉันกดรับบอสฉันก็พูดขึ้นมาทันทีคิดเหรอว่าคนอย่างอีเดวจะเห็นเเก่เงิน "5นาทีถึงค่ะบอส"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม