หลี่อี้ชี้นิ้วที่ตัวเอง “ข้า?”
เฉินซือหยางหันไปจ้องหลี่อี้เขม็ง ส่วนคนโดนจ้องได้แต่ส่ายหน้าพลางส่งสายตาอ้อนวอนขอความช่วยเหลือ
“คุณหนูอู๋ หมายความว่าอย่างไร” เฉินซือหยางถามขึ้น ในเมื่อไม่มีอะไรปกปิดกันแล้วจึงขานเรียกนามตามสถานะ
“คุณชายทั้งสองได้โปรดฟังข้าก่อน ข้ากับแม่นาง เอ๊ย! คุณหนูอู๋ไม่ได้มีอะไรกันเลยนะขอรับ!” หลี่อี้เหงื่อตกรีบร้อนรนอธิบาย
“แต่วันนั้นเจ้าล่วงเกินข้าในกระโจม!” อู๋ชิงอิ๋งหรี่ตาแล้วชี้นิ้วไปที่ชายหนุ่ม เจ้าตัวจึงนึกย้อนไปถึงเหตุการณ์ในวันนั้น วันที่เขาจับนางมัดตัวไว้เพราะกลัวว่านางจะหนีแล้วก่อเรื่องวุ่นวายให้กับเขา!
“นี่เจ้ากล้ามาก!” อู๋จิ่นฟานผุดลุกขึ้นแล้วพุ่งถลาเข้าไปหาหลี่อี้ แม้อู๋ชิงอิ๋งจะมีข่าวลือเสียหายมากมายแต่พี่ชายอย่างเขาก็รู้ดีว่านั่นไม่ใช่เรื่องจริง น้องสาวเขายังบริสุทธิ์ผุดผ่อง ที่นางกระทำตัวเช่นนั้นก็เพราะเรียกร้องความสนใจ ส่วนเรื่องแต่งงานเขาได้คุยกั
