8
งานซ่อม
“คุณทัพพ์อยู่ไหมครับ !” เสียงตะโกนดังอยู่นานสองนาน ทว่าคนบนเตียงก็ยังไม่มีใครขยับตัวแม้แต่คนเดียว
“คุณทัพพ์ !”
คนหลับสนิทรำคาญเสียงเรียกจนต้องลืมตาตื่นขึ้นมา เขาขยับเพียงเล็กน้อยคนที่หลับอยู่ในอ้อมกอดก็ขยับตาม ดูเหมือนจารวีจะยังงัวเงียไม่อยากตื่น หญิงสาวทำตาปรือ ๆ แล้วหลับต่อ ทัพพ์ดึงผ้าห่มขึ้นคลุมตัวให้หญิงสาว ก่อนลุกขึ้นจากเตียงแล้วเดินไปหยิบกางเกงนอนมาสวมอย่างลวก ๆ
“คุณทัพพ์ !”
“เออ ได้ยินแล้ว พ่อใครตายรึไง ถึงได้มาโหวกเหวกโวยวายแต่เช้า” ทัพพ์ตะโกนถามคนที่ยืนเรียกอยู่หน้าบ้านพักอย่างโมโห
“ก็ผมไม่เห็นคุณทัพพ์ไปดูงานซ่อมนี่ครับเลยมาเรียก” ไชยาเห็นสภาพเจ้านายที่เหมือนคนเพิ่งลุกจากเตียงนอนก็รู้สึกผิดขึ้นมา
“งานซ่อมอะไร” ทัพพ์ขมวดคิ้วแน่นยกฝ่ามือลูบหน้าตัวเองแบบแรง ๆ
“ก็ซ่อมหลังคาบ้านพักต่อไงครับ เขาว่าสองสามวันนี้ไม่มีพายุ คุณทัพพ์บอกเองนี่ครับ ว่าพยากรณ์อากาศวันไหนไม่ม
