6
คืนเข้าหอ
จารวีเดินทอดน่องไปบนชายหาดอย่างอ้อยอิ่ง เกาะโขดแลดูสวยงามตามธรรมชาติ มีโขดหินเรียงรายผุดซ้อนกันไปมารอบบริเวณเกาะ หาดทรายก็เม็ดละเอียดสีขาวนวลตา น้ำทะเลใสสะอาดน่าลงเล่น หญิงสาวพับขากางเกงห้าส่วนของตนขึ้นเกือบถึงเข่า แล้วลงไปเดินเล่นในน้ำทะเล ความเย็นฉ่ำทำให้รู้สึกสดชื่นขึ้นมา ใช้เวลาอยู่ตรงนี้นานเป็นพิเศษ
สักพักคลื่นทะเลแรงขึ้นเรื่อย ๆ จนต้องกลับไปเดินบนชายหาดตามเดิม หญิงสาวเดินไปจนถึงจุดบริการของเกาะโขด ไม่มีพนักงานหรืออาหาร ซุ้มดอกไม้กับเวทีก็หายหมด เรียกว่าเก็บกันเกลี้ยงจริง ๆ จารวีเดินไปนั่งบนชิงช้าไม้แล้วแกว่งเล่นไปมา ใช้เวลาอยู่ครู่หนึ่งฝนก็เริ่มลงเม็ดหนัก ๆ ลมกระพือแรงขึ้นแบบไม่ให้ได้ตั้งตัว จารวีรีบเดินแกมวิ่งกลับไปยังบ้านพัก มองเห็นทัพพ์กำลังเดินออกมาตามเธอได้กลางทาง
“เร็วเข้าเดี๋ยววีก็เปียกหมดหรอก” เขากวักมือเรียก ทำให้จารวีรีบวิ่งไปหา พากันวิ่งหนีฝนกลับเข้าบ้าน
