“อีธาน..คุณยังดื่มกาแฟไม่หมดเลยนะคะนั่น”
ลีลาวดีเบี่ยงเบนประเด็นทั้งที่อณูเนื้อของเธอทุกตารางนิ้วกำลังกระตุกเต้นด้วยความหวั่นหวาม ชายหนุ่มเร้าความรู้สึกของเธอด้วยการลูบไล้ไปตามเนื้อละมุนบนแขนเรียว
“ตอนนี้ผมว่า...ผมเริ่มจะหิวแล้วล่ะ”
“ถ้าอย่างนั้นฉันจะทำอาหารให้คุณ...อุ๊ย! อย่าค่ะ”
เธอพูดไม่ทันจบประโยคก็ขนลุกซู่เมื่อชายหนุ่มเริ่มขบเม้มและตวัดลิ้นร้อนลงบนเนื้อนิ่มและจุดชีพจรอ่อนไหวบนต้นคอ
“ลิซ...ผมคิดว่าคุณรู้...ว่าผมหิวอะไร”
ลีลาวดีเขินอายเกินกว่าจะตอบแต่หญิงสาวก็อดไม่ได้ที่จะมองไปรอบ ๆ บริเวณระเบียงที่เธอกับเขานั่งกอดรัดกันอยู่บนโซฟาหนานุ่ม
“อย่าซีคะ อีธาน...นี่มันหน้าระเบียงห้องนะคะ เดี๋ยวใครจะเห็นเข้า”
“ผมว่าไม่มีใครเห็นเราหรอกน่าลิซ...มองออกไปซี”
หญิงสาวมองไปด
