เมฆากัดฟันข่มอารมณ์เมื่อต้องจากลาหญิงสาวกลับมาทำหน้าที่ของเขาในช่วงเช้าของวันต่อมา ซึ่งไม่ต่างจากนารีเธอยืนชะเง้อคอมองรถคันหรูของเพื่อนสาวขับออกไป 'ฉันจะรอเธอนะนารี'นี่คือคำสุดท้ายที่ต้นอ้อได้พูดกับเธอเอาไว้ก่อนจะก้าวขาขึ้นรถแล้วขับออกไป หญิงสาวใจวูบโหวง เธอหมุนตัวเดินกลับขึ้นไปบนบ้านเพื่อจัดการทำธุระส่วนตัวให้เสร็จเพราะยังมีงานที่เธอยังต้องทำต่อ แต่เมื่อเธอก้าวขาผ่านห้องนอนของเมฆา สองฝ่าเท้าเรียวของหม้ายสาวเป็นอันต้องหยุดชะงักดวงตากลมโตจ้องมองไปยังบางสิ่งบางอย่างที่วางอยู่บนเตียงนอน ซับในสีดำของบุรุษวางอยู่บนเตียงนอนสีขาวสะอาดตาราวกับว่าอีกฝ่ายต้องการวางให้เด่นสะดุดสายตาเพื่อง่ายต่อการมองเห็น คราบน้ำสีขาวขุ่นยังสดใหม่ราวกับว่ามันพึ่งจะถูกปลดปล่อยออกมาเมื่อในไม่นานมานี้ทำเอานารีใจเต้นไม่เป็นจังหวะ กลิ่นหอมอันเป็นเอกลักษณ์ลอยโชยเข้ามาแตะจมูกสาวทำเอาหม้านสาวใจเต้นผิดจังหวะ เธอกำลังคิดว่า