Kyle & Queen - 4 เราสองคนเป็นแค่เพื่อนกัน
1432 คำ
Kyle & Queen - 4
เราสองคนเป็นแค่เพื่อนกัน
“จะกลับแล้วหรอ?” คนที่ชื่อมีนาเอ่ยถามพี่ไคล์ด้วยรอยยิ้ม เจ้าตัวเกาหลังคอแก้เขินก่อนจะเอ่ยตอบ
“เปล่าแค่จะไปห้องน้ำ งั้นเดี๋ยวมานะ” พี่ไคล์พูดอย่างสุภาพก่อนจะเดินจากไป พี่มีนาเลยหันมาสนใจพวกเพื่อน ๆ ที่นั่งอยู่แทน เธอทักทายทุกคนด้วยรอยยิ้มและทุกคนในโต๊ะก็ทักทายกลับด้วยรอยยิ้มเช่นกัน
“อะไรกัน ทำไมมีสาวเกินมา1คน” พี่มีนาเอ่ยถามก่อนจะชี้มาที่พวกสาว ๆ ที่นั่งข้างหนุ่ม ๆ
“นี่ควีนน้องกูเอง” พี่คิงส์เอ่ยแนะนำฉันกับพี่มีนาใ บหน้าสวยมองฉันอย่างตะลึงก่อนจะทักทายด้วยรอยยิ้มสวย
“อ้าวเหรอน้องสาวสวยมากเลย ถึงว่าไม่ยอมพามาเจอฮ่า ๆ” พี่มีนายิ้มและหัวเราะอย่างน่ารักซึ่งทุกคนก็หัวเราะตาม
“สวัสดีค่ะพี่มีนา หนูชื่อควีนค่ะ” ฉันเอ่ยแนะนำตัวเองพี่มีนายิ้ม เธอดูดีมากจริง ๆ ขนาดฉันที่เป็นผู้หญิงยังบอกได้เลยว่าพี่เขาสวยมาก ๆ สวยแบบไม่จำเป็นต้องแต่งตัวมาอ่อยใครเลยด้วยซ้ำเพราะแค่ใส่ชุดธรรมดาก็สะดุดตามาก ๆ แล้ว
“เป็นไงบ้างไปอยู่อังกฤษมา” พี่คิงส์เอ่ยถาม ฉันนั่งฟังเงียบ ๆ และเฝ้ารอให้พี่ไคล์กลับมาเร็ว ๆ เพราะฉันคิดถึงใบหน้าหล่อ ๆ ของพี่เขาน่ะสิแต่เท่าที่ฉันฟังพวกพี่ ๆ เขาคุยกันทั้งหมดก็ดูสนิทกันดีนะ
“วันหลังก็พาน้องมาบ่อย ๆ สิ มีนาเป็นผู้หญิงคนเดียวในกลุ่มก็อยากเม้ามอยตามประสาผู้หญิงบ้างนะ” พี่มีนาพูดกับพี่คิงส์ซึ่งฉันได้แต่ยิ้มอย่างเดียว
“ก็อยากอยู่แต่มีนาเธอดูพวกเพื่อนเราด้วย แม่งบ้ากามกันขนาดไหน” พี่คิงส์ตอบกลับ ไม่วายแอบด่าเพื่อนตัวเองอีกตามเคย
“ฮ่า ๆ ก็จริง มีหวังน้องควีนโดนเต๊าะทั้งวันแน่ ๆ” ฉันยิ้มและหัวเราะเล็กน้อยกับคำพูดของพี่มีนาแต่ฉันก็ไม่ได้สนใจมากเพราะฉันมัวแต่จ้องมองทางเดิน กำลังรอว่าเมื่อไหร่พี่ไคล์จะมายังไงละ
“มองหาไคล์หรอ? .. ช้าขนาดนี้คงกำลังโดนสาว ๆ รุมขายขนมจีบอยู่แน่นอน” คำพูดของพี่มีนาทำฉันชะงักไปทันที สีหน้าฉันมันดูออกขนาดนั้นเลยหรอว่าตั้งใจรอพี่ไคล์แต่ก็ดีแล้วเพราะฉันก็อยากให้ทุก ๆ คนรู้ไปเลยว่าฉันสนใจพี่ไคล์จริง ๆ
“ควีนพี่บอกแล้วไงว่าอย่ายุ่งกับมัน” พี่คิงส์หันมาบีบแขนฉันเป็นการเตือนอีกครั้งจนฉันรู้สึกหงุดหงิดเลยตัดสินใจถามออกไป ทันที
“พี่มีนาคะ พี่มีนาชอบพี่ไคล์หรือเปล่าคะ?” คำถามของฉันทำทุกคนในโต๊ะเงียบลงทันที ฉันมองสีหน้าพี่มีนาที่ตกใจกับคำถามของฉันเป็นอย่างมาก
“ควีนกลับบ้านเถอะดึกแล้ว” พี่คิงส์คงเห็นท่าไม่ดีเลยพยายามดึงฉันเพื่อลากกลับบ้านแต่ฉันยื้อเอาไว้ก่อนที่หางตาจะเห็นร่างสูงของพี่ไคล์เดินมา ฉันเลยพูดออกไปดัง ๆ หวังให้อีกฝ่ายได้ยิน
“หนูชอบพี่ไคล์ค่ะแต่พี่ไคล์ชอบพี่มีนาไม่ทราบว่าพี่มีนาได้ชอบพี่ไคล์หรือเปล่าคะ”
“ควีน!!” พี่คิงส์ตะคอกใส่ฉันเสียงดังทันทีแม้จะรู้ว่ามันเป็นการเสียมารยาทแต่จะให้กลับบ้านแบบมีอะไรคาใจฉันก็ไม่เอาด้วยหรอกและในจังหวะนั้นพี่ไคล์ก็เดินมาถึงโต๊ะพอดี
“กลับบ้าน!..กูไปก่อนนะเว้ยเจอกัน” ฉันโดนพี่คิงส์ลากออกมาแต่ฉันก็พยายามยื้อไว้สุดแรงพร้อมจ้องหน้าพี่มีนาที่เอาแต่นั่งนิ่ง
“ตอบมาสิคะพี่มีนา พี่ชอบพี่ไคล์หรือเปล่า!” ฉันถามอีกครั้งด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดจากการกระชากของพี่ชายตัวเอง คำพูดของฉันทำร่างสูงของพี่ไคล์ยืนนิ่งด้วยความไม่เข้าใจและในจังหวะที่ฉันกำลังจะยื้อไม่ไหวพี่มีนาก็ลุกขึ้นพร้อมกับพูดขึ้นว่า
“พี่ไม่ได้ชอบไคล์เราสองคนเป็นแค่เพื่อนกันและมันก็จะเป็นแบบนั้นตลอดไป” คำพูดของพี่มีนาทำทุกคนเงียบอีกครั้ง ฉันยิ้มร่าให้กับคำตอบของพี่มีนาก่อนจะมองใบหน้าหล่อของพี่ไคล์อย่างมีหวังแต่พี่ไคล์กลับมีสีหน้าเจ็บปวดขึ้นมาแทน
“ยังไงมีนาขอตัวกลับก่อนนะ เจอกันที่มหาลัยทุกคน” พี่มีนากล่าวลาด้วยรอยยิ้มก่อนจะเดินหน้านิ่งผ่านพี่ไคล์ไป ใบหน้าหล่อจ้องมองใบหน้าของพี่มีนาอยู่แบบนั้นจนเธอเดินลับสายตาไปก่อนจะหันมามองฉันด้วยสีหน้าโกรธ
“ไอ้คิงส์มึงรีบพาน้องมึงกลับบ้านเถอะ” พี่เฉินเอ่ยขึ้น ตอนนี้ทุกคนมีสีหน้าไม่ค่อยดีกัน
“เออ ๆ ..ขอโทษนะเว้ย” พี่คิงส์ลากฉันออกมาก่อนจะตบบ่าพี่ไคล์และขอโทษ พี่ไคล์ถอนหายใจออกมาเบา ๆ แล้วพยักหน้ารับและฉันก็ถูกพี่คิงส์ลากออกไปด้วยความโมโหทันที
ไคล์ PART
“มึงไม่เป็นไรนะ” ไอ้เฉินเอ่ยถามผมด้วยความเป็นห่วง
“กูเคยได้ยินคำพูดนั้นครั้งแรกซะที่ไหนกัน” ผมเอ่ยเสียงเรียบก่อนจะเดินไปนั่งและกระดกเหล้าเพียว ๆ ขึ้นดื่ม ทุกคนในกลุ่มรู้ดีว่าผมชอบมีนามาตั้งแต่ปี1 ชอบมาตลอดเธอเป็นผู้หญิงที่อยู่ด้วยแล้วโลกของผมแม่งโคตรสดใส เธอเปลี่ยนผมจากผู้ชายที่ไม่เอาอะไรเลยกับชีวิตให้เป็นผู้เป็นคนได้ขนาดนี้ ผมสารภาพรักกับเธอมาหลายครั้งแน่นอนว่าเธอก็ปฏิเสธตลอด
เธอให้เหตุผลว่าไม่อยากเสียสถานะเพื่อนไปเพราะสถานะเพื่อนยืนยาวกว่าแฟนอยู่แล้วแต่ผมก็ไม่เคยหมดหวัง ตามจีบตามเอาใจใส่มาโดยตลอด ผมตามเธอเหมือนเงาของมีนาจนเธอหนีผมไปเรียนที่อังกฤษเป็นปีและเพิ่งกลับมา เจอกันอีกครั้งเธอก็ยังสวยเหมือนเดิมไม่สิสวยกว่าเดิมจนผมหวงด้วยซ้ำไปยิ่งตอนที่เธอทักทายผมด้วยรอยยิ้มนั่นทำให้ผมกลับมามีความหวังในการจีบเธออีกครั้ง
แต่ทุกอย่างพังหมดเพราะน้องสาวของไอ้คิงส์คนเดียว เธอเข้ามาทำให้อารมณ์ของผมแปรปรวนตั้งแต่แรกเจอยอมรับว่าน้องไอ้คิงส์ก็สวยน่ารักจริงแต่พอได้เห็นนิสัยของเธอผมก็บอกได้เลยว่าไม่ชอบผู้หญิงที่กล้ารุกผู้ชายที่เจอกันครั้งแรกแถมยังยัดเยียดนั่นนี่ให้ผมคล้อยตามหรือตอบคำถาม ผมแม่งโคตรไม่ชอบเลยและตอนนี้ก็ยิ่งไม่ชอบมากขึ้นด้วยเพราะเธอทำให้ความสัมพันธ์ของผมกับมีนาที่คิดว่าจะกลับมาดีขึ้นได้แย่ลงกว่าเดิม
“ตอนนี้มีนากลับมาแล้ว มึงจะเอายังไงต่อ?” ไอ้อาร์มถามผม แน่นอนว่าคำตอบของผมมีแค่อย่างเดียวเสมอมา
“ก็จีบต่อแต่ครั้งนี้กูจะไม่ทำตัวแบบนั้นแล้ว” ผมเอ่ยขึ้นตั้งแต่มีนาหนีผมไปช่วงแรกผมแย่มาก ข้าวไม่กินไม่ไปเรียนนั่งซึมอยู่แต่ในห้องพยายามคิดตลอดว่าผมทำอะไรมีนาถึงหนีผมไปแบบนั้นก็ได้พวกเพื่อน ๆ นี่แหละเข้ามาพูดคุยพร้อมให้คำแนะนำผมถึงกลับมาได้อีกครั้ง พยายามทำตามคำแนะนำของเพื่อน ๆ และเฝ้ารอเธอกลับมาเพื่อที่จะโชว์ด้านใหม่ ๆ ให้เธอเห็นแต่สุดท้ายก็ดันมาได้ยินคำตอบของเธอตั้งแต่ผมยังไม่ได้เริ่มทำอะไรเลยสักนิด
คำตอบที่ขีดเส้นกั้นไว้ชัดเจน
“กูขอให้ครั้งนี้มึงสมหวังแล้วกัน” ไอ้เฉินเอ่ยขึ้นอย่างให้กำลังใจก่อนจะเทเหล้าให้ผม เราสามคนนั่งดื่มกันต่อแต่ภายในหัวผมกลับมีแต่ภาพของน้องไอ้คิงส์เข้ามาทำให้อารมณ์ของผมหงุดหงิดอยู่เรื่อย
- ผู้เขียน
