Kyle & Queen - 3 น้องชอบพี่ไคล์
1275 คำ
Kyle & Queen - 3
น้องชอบพี่ไคล์
“ว่าแต่น้องควีนอายุเท่าไหร่ครับ เรียนที่ไหน” พี่เฉินเอ่ยถามฉันก่อนจะยกเหล้าขึ้นดื่มโดยมีสาวสวยข้างกายคอยบริการไม่ห่างและแน่นอนว่าตอนนี้ทั้งโต๊ะไม่ได้มีแค่ฉันกับเพื่อนพี่คิงส์แล้วเพราะมีสาว ๆ พี่ที่เฉินเรียกมาบริการขนาบข้างกายทุกคน พี่คิงส์ที่ตอนแรกก็หวงฉันนักหนาตอนนี้สนใจแต่แม่สาวสวยคนนั้นที่คุยด้วยกันเมื่อกี้
“21ปีค่ะ อยู่มหาลัยxx คณะสถาปัตยกรรม” ฉันตอบกลับด้วยรอยยิ้มก่อนจะเบนสายตามองพี่ไคล์กับสาวสวยข้างกายของเขาที่ทั้งคู่พูดคุยกันเพียงเล็กน้อยก่อนที่เจ้าตัวจะหันมาเล่นมือถือซะส่วนใหญ่ ไม่รู้ทำไมแต่ตอนนี้ฉันรู้สึกไม่ชอบใจเสียเหลือเกิน
“อ้าวก็อยู่มหาลัยเดียวกันนี่หว่า ทำไมพี่ไม่เคยเจอน้องเลยล่ะ สวยขนาดนี้ต้องเป็นดาวคณะแล้วไหม” พี่เฉินพูดอวย จนฉันยิ้มออกมาด้วยความเขินเล็กน้อย แน่นอนว่าฉันถูกเลือกให้ไปประกวดดาวคณะแต่พี่คิงส์นี่สิห้ามไว้เพราะเขาไม่อยากให้ฉันมีคนเข้าหาเยอะจนเกินไป
“พอดีพี่คิงส์เขาไม่ค่อยชอบน่ะค่ะ” ฉันตอบกลับไป
“ก็พอเข้าใจได้ มีน้องสวยขนาดนี้คนเป็นพี่ชายก็ต้องหวงเป็นธรรมดา” พี่เฉินเอ่ยขึ้นอย่างสบาย ๆ ฉันโดนคำถามมากมาย ส่วนใหญ่จะเป็นพี่เฉินที่ถามฉันพร้อมกับเต๊าะฉันไปในตัว ส่วนพี่อาร์มก็มีถามบ้างแต่คนที่ฉันอยากให้เขาถามมากที่สุดก็คงจะเป็นพี่ไคล์แต่เจ้าตัวก็เอาแต่นิ่งเงียบโดยมีสาวแนบข้างอิงไหล่อยู่
“น้องควีนมีสเป็กที่ชอบไหมครับ แบบพี่นี่พอจะเป็นสเป็กของน้องได้ไหม?” พี่เฉินพูดใบหน้าหล่อมีสีหน้ายั่วยวน พี่คิงส์ที่อยู่กับสาวจนลืมฉันไปแล้วก็โพล่งขึ้นมาทันทีด้วยใบหน้าที่หงุดหงิด
“อย่ามายุ่งกับน้องกูไอ้เฉิน” พี่คิงส์พูดด้วยน้ำเสียงจริงจังพร้อมกับสายตาที่จ้องพี่เฉินเขม็งแต่พี่เฉินก็เพียงยักไหล่แบบไม่ใส่ใจตอบกลับไป
“สเป็กหรอคะ?” ฉันเอ่ยขึ้นก่อนจะเว้นจังหวะและหันไปมองพี่ไคล์ที่ก้มเล่นมือถืออยู่
“ก็ต้องเป็นคนที่เจอกันครั้งแรกก็รู้สึกชอบเลยน่ะค่ะ”
“แล้วมันต้องเป็นคนแบบไหนล่ะครับ” พี่อาร์มถามเสริม ฉันยกยิ้มมุมปากก่อนจะพูดออกไปโดยที่สายตาของฉันไม่หลุดจากพี่ไคล์เลยแม้แต่เสี้ยววินาที
“หล่อ..ดูดี..ตัวสูง..คิ้วเข้ม..สีผิวก็ไม่ต้องขาวมาก…” ฉันบรรยายสเป็กออกไปแน่นอนว่าฉันเอามาจากตัวพี่ไคล์ทั้งหมด ก็แน่สิเพราะตอนนี้ฉันกำลังตกหลุมรักผู้ชายคนนี้อยู่นี่ไง
“เดี๋ยวนะทำไมน้องต้องมองไอ้ไคล์ตลอดเลยด้วย..” คำพูดของพี่เฉินทำให้พี่ไคล์ที่เป็นประเด็นเงยหน้าจากมือถือขึ้นมาทันทีด้วยสีหน้ามึนงง ก่อนที่ใบหน้าหล่อจะหันมาหาฉันซึ่งฉันก็ส่งยิ้มให้เขาแต่สิ่งที่ได้กลับมาเป็นเพียงใบหน้าที่ไร้อารมณ์ของเจ้าตัวแทน
นี่ฉันยังสวยไม่พอให้พี่ไคล์สนใจงั้นหรอ!
“ไม่ใช่อย่างที่พี่คิดใช่ไหมครับน้องควีน” พี่เฉินถามฉันซึ่งฉันยกยิ้มมุมปากพร้อมกับจ้องไปที่พี่ไคล์ที่มองฉันนิ่ง ๆ ประโยคนี้แหละฉันจะบอกให้ทุกคนรู้ไปเลยว่าคนที่ฉันสนใจคือใคร
“อ๊ะแถม วันนี้เจ้าตัวยังใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวมาด้วยนะคะ” หลังจบประโยคก็เกิดเสียงโห่แซวขึ้นเบา ๆ ฉันหัวเราะด้วยความเขินอายเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่ฉันสารภาพรักออกไปแบบโต้ง ๆ และในขณะที่ทุกคนกำลังเอ่ยแซวฉันกับพี่ไคล์เจ้าตัวที่มองหน้าฉันนิ่ง ๆ แปรเปลี่ยนเป็นจ้องฉันเหมือนไม่พอใจแทนซึ่งฉันก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมพี่เขาถึงดูไม่พอใจนัก
“ควีนแกพูดอะไรออกไป” พี่คิงส์ถามฉัน สีหน้าของพี่คิงส์ดูหนักใจเอามาก ๆ จนฉันสงสัย
“ทำไมล่ะ ก็น้องชอบพี่ไคล์จริง ๆ นี่” ฉันบอกกับพี่คิงส์ที่ได้ยินคำนั้นจากฉันเขาก็มือก่ายหน้าผากทันทีพร้อมทั้งถอนหายใจยาว ๆ ออกมา
หมายความว่ายังไงกันท่าทางแบบนั้นน่ะ
“พี่ขอเตือนในฐานะพี่ชายอย่าไปยุ่งกับไอ้ไคล์” คำพูดของพี่คิงส์ทำฉันขมวดคิ้วทันทีด้วยความไม่เข้าใจ
“ทำไม?” ฉันถามกลับ
“มันมีคนที่มันชอบอยู่แล้วและมันก็ไม่เคยสนใจผู้หญิงคนอื่นเลยนอกจากคนที่มันชอบ” ฉันนิ่งไปเล็กน้อยแม้ว่าคำตอบของพี่คิงส์จะทำให้ฉันรู้สึกเสียใจก็ตามที
“แล้วผู้หญิงคนนั้นเขาชอบพี่ไคล์ไหม?” พี่คิงส์ถอนหายใจเล็กน้อยก่อนจะส่ายหน้าเบา ๆ และนั่นคงเป็นคำตอบ ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ชอบพี่ไคล์ก็แสดงว่าฉันยังมีสิทธิ์ที่จะเปลี่ยนความชอบของพี่ไคล์น่ะสิ พอคิดได้แบบนั้นฉันก็มีความหวังขึ้นมา ความหวังที่จะทำให้พี่ไคล์สนใจฉันแทนผู้หญิงที่ไม่เคยสนใจในตัวพี่ไคล์เลย
“เฮ้ยไอ้ไคล์รู้สึกยังไงครับที่น้องของเพื่อนสนิทมาชอบ” พี่เฉินถามพี่ไคล์อย่างนึกสนุก ฉันเลยละสายตาจากพี่คิงส์และหันมาสนใจคำตอบของพี่ไคล์แทนซึ่งฉันตื่นเต้นจนหุบยิ้มไม่ได้เลยเพราะฉันกำลังคาดหวังกับคำตอบของมันมากยังไงละ
พี่ไคล์ไม่ตอบแต่ลุกขึ้นมาก่อนทำท่าจะเดินหนีออกจากโต๊ะไปซึ่งนั่นทำให้ฉันรู้สึกหน้าชาทันทีเพราะมันเหมือนฉันโดนปฏิเสธไปแล้วน่ะสิ เจ้าตัวเดินออกไปก่อนจะชะงักกึกเพราะผู้มาใหม่ที่เดินเข้ามาด้วยรอยยิ้ม ฉันจ้องมองผู้หญิงคนนั้นนิ่ง ๆ เธอสูงสง่าและสวยมากทั้งใบหน้าและรูปร่างเรียกได้ว่าสมส่วนเข้ากันเป็นอย่างดีเป็นผู้หญิงที่สวยโดยไม่ต้องปรุงแต่งอะไรเพิ่มเลยสักนิด
สวยจังใครกันนะ
“มีนา..เธอก็มาด้วยหรอ” ฉันขมวดคิ้วกับท่าทางเขินอายของพี่ไคล์ที่เอ่ยทักทายผู้หญิงตรงหน้า อย่าบอกนะว่าผู้หญิงคนนี้คือคนที่พี่ไคล์ชอบงั้นเหรอ
“ไม่ได้เจอกันนานเลยนะไคล์ สบายดีใช่ไหม” เธอเอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้มก่อนจะสวมกอดพี่ไคล์ซึ่งร่างสูงก็นิ่งไปทันทีก่อนจะค่อย ๆ ยกมือขึ้นกอดอีกฝ่ายอย่างประหม่า
“อื้อไม่ได้เจอกันนานเลย” ทั้งคู่ยิ้มให้กัน พี่ไคล์มีสีหน้าที่เปลี่ยนไปอย่างชัดเจนจากผู้ชายที่หน้านิ่งขรึม ๆ พอผู้หญิงคนนี้เข้ามาเขากลายเป็นเด็กขี้อายไปทันที ฉันมองพี่ไคล์ที่ยังคงยิ้มไม่หุบ ใบหน้าของเขาแสดงออกถึงความดีใจและเขินอายต่อผู้หญิงคนนี้อย่างเห็นได้ชัด มันชัดเจนมากจนฉันรู้สึกโกรธเลยละ
- ผู้เขียน
