“เฮ้ย!! ทำไรกันวะ” เสียงก้องกังวานของปกป้องดึงสติของทั้งคู่ที่กำลังจะล่องลอยให้รีบกลับมา ก่อนที่อัญชันจะรีบดันร่างของปลาบปลื้มออกจากตัวด้วยความตื่นตระหนกกับจังหวะนรกนี่
พรึ่บ!!
“ไอ้เชี้ยป้อง!!” ร่างสูงสบถหัวเสีย ที่ถูกผลักให้ตกลงมาจากโซฟา พร้อมตวัดสายตาดุดันมอง ขบกรามด้วยความหงุดหงิดใส่พี่ชายฝาแฝดที่ดันเข้ามาขัดจังหวะสวรรค์ เมื่อกี้ ทั้งที่อัญชันเกือบเคลิ้มแล้วเชียว ภายในใจก็โกรธตัวเองอยู่หน่อยๆ ไม่น่าโทรไปชวนแม่งมาเลย เวรกรรมแท้ๆ
“เอ่อ...หวัดดีป้อง” คนตัวเล็กที่ดีดตัวลุกขึ้นนั่งด้วยทีท่าลุกลี้ลุกลน เอ่ยทักทายด้วยรอยยิ้มเจื้อนๆ กลบเกลื่อนความขวยเขิน ที่ปกป้องดันเข้ามาเห็นอะไรน่าอายแบบเมื่อครู่นี้
“หึๆ ...พี่ชิกับพี่กังหันกำลังจะเข้ามา นี่กูช่วยมึงอยู่นะไอ้น้องเวร” ปกป้องเดินไปก้มลงกระซิบที่ข้างหูน้องชายฝาแฝด ก่อนที่จะออกแรงดึงให้น้องลุกขึ้น
“เอ่อ...เมื่อกี้...แค่พลาดล้มนะ...ไม่...ได้ม
