บทที่ 18

2147 คำ

นๅคนๅคๅ ๑๘ "น้ำฝน!!" นาคาได้ยินเสียงที่คุ้นหูก็รีบลืมตาขึ้นมาแล้วมองไปที่ต้นเสียง "น้าน้ำค้าง?" ชายหนุ่มรีบปล่อยน้ำฝนออกจากอ้อมกอดทันที น้ำฝนก็สะดุ้งตื่นขึ้นมาเช่นกัน "แม่" ใบหน้านั้นรีบหันขวับกลับมามองหน้าของนาคา เมื่อคืนนี้น้ำฝนพยายามนอนแต่ก็นอนไม่หลับเพราะเธอกลัว หญิงสาวก็เลยค่อยๆขยับเข้ามาหาชายหนุ่ม ถึงแม้ว่าจะขยับมาใกล้แค่ไหนก็ยังนึกกลัวอยู่ เธอเลยแอบเปิดมุ้งของเขาเข้าไปเพราะเธอคิดว่าเขาคงจะนอนหลับแล้ว พอเข้าไปในมุ้งก็เผลอหลับตื่นมาอีกทีก็อยู่ในสภาพกอดกันกลมแบบที่เห็น ที่จริงนาคานอนยังไม่หลับ เขาคิดว่าเธอต้องกลัวแน่ก็เลยแอบสังเกตดูช่วงที่เธอค่อยๆ ขยับเข้ามา เขาก็นึกขำแต่ก็ไม่ส่งเสียงอะไรเพราะกลัวเธอจะอาย แต่พอเธอนอนหลับแล้วน้ำฝนนอนดิ้นมาก พลิกแค่ครั้งเดียวเธอก็พาดทับร่างของเขา นาคาพยายามแกะมือเธออออก แต่ก็กลัวเธอจะตื่นเขาก็เลยปล่อยให้เธอกอดอยู่แบบนั้น "แม่มันไม่ได้เป็นแบบที่เห็

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม