13
1034 คำ
13
“อา...อา...เสียว...ไม่...พะ...พอแล้ว”
บัณฑิตาเสียวจนทนไม่ไหว เขากำลังทำให้หล่อนขาดใจ เสมือนคนว่ายน้ำไม่เป็นดันกระโจนลงไปในแม่น้ำที่เชี่ยวกราก พอร่างจมดิ่งลงไปในน้ำ หล่อนหายใจหายลำบาก จะว่ายน้ำขึ้นสู่ผิวน้ำก็ทำไม่ได้ มีเพียงอย่างเดียวที่ทำให้ตัวหล่อนโผล่ขึ้นเหนือน้ำคือ เขาเป็นคนดึงขึ้น แต่เปล่าเลย ลีโอนาร์ดไม่ได้ดึงตัวบัณฑิตา กลับดันร่างหล่อนให้จมลึกลงไป จมลึกลงไปสู่ก้นบึ้งเสน่หา
“อูย์...อา...พอ...พอแล้ว”
เสียงครางครวญและเสียงร้องห้ามไม่ได้เข้าหูลีโอนาร์ด เพราะตอนนี้เขากำลังมัวเมาลุ่มหลงอยู่กับพฤกษางาม ราวกับว่าหลงเข้าไปในสวนดอกไม้ที่พร้อมใจส่งกลิ่นหอมอบอวล ยามเขาสูดดมกลิ่นและลิ้มรสชาติพร้อมกัน เปรียบเสมือนได้รับพลังทางเพศมหาศาล เกิดความฮึกเหิม และมีความรู้สึกอีกหนึ่งอย่างที่ไม่เคยรู้สึกกับหญิงใดยามร่วมรัก คือตื่นเต้นกับการโอ้โลม คิดว่าตอนนี้เขากำลังชิมเนื้อสาวครั้งแรกก็ว่าได้
“อืม...หอมจัง” ลีโอนาร์ดพูดเบาๆ ตรงจุดนั้น จุดที่ทำให้เขาลุ่มหลงไม่อยากละห่างไปไหน ปรารถนาสูดกลิ่นและดื่มน้ำสวาทไปเรื่อยๆ แต่ก็รู้ดีว่า เป็นไปไม่ได้
“อา...อา...คุณ...พะ...พอค่ะ...ฉันเสียว...อา” บัณฑิตาครางตามอารมณ์ที่คุกรุ่นในกาย ลีโอนาร์ดไม่สนใจเสียงหล่อน เขาทำตามใจตัวเอง ประโลมลิ้นตวัดไปทั่ว ก่อนมาหยุดตรงปากทางรัก ลิ้นใหญ่สอดเข้าไปสำรวจภายใน ซอกซอนไปตามผนังถ้ำ กระหวัดน้ำพราวรักเข้าปาก ส่วนมือข้างหนึ่งเอื้อมไปบีบเคล้นดอกบงกช อีกมือสะกิดเร็วอยู่ตรงเม็ดทับทิม ถูกรุกหลายทางเช่นนี้ สวรรค์ชั้นแรกก็ใกล้แค่เอื้อม “อา...อา...อืม”
บัณฑิตาครางรับความกระสันซ่านจากความสุขแบบออเดิร์ฟ ทว่าเพียงแค่นี้หล่อนก็แทบสิโรราบ ไม่อยากคิดว่า หากเขาเติมเต็มเข้าไปในตัวและทำให้หล่อนมีความสุข ความสุขนั้นคงมากกว่าหลายเท่า
ความอดกลั้นอดทนของลีโอนาร์ดเหลือน้อยทุกที ตอนนี้กายแกร่งเติบใหญ่เต็มที่ พร้อมเผด็จศึกรักศึกสวาทเต็มแก่ แล้วเหมือนกับว่า เขาไม่ทนอีกต่อไป มันถึงเวลาที่เสพสังวาสเต็มรูปแบบเสียที ลีโอนาร์ดยันตัวลุกขึ้นยืน จัดการกับเสื้อผ้าของตนให้หลุดออกจากกาย ขณะที่ถอดเครื่องนุ่งห่ม สายตาเขาไม่ละห่างจากเรือนร่างสวยงามอร่ามตาของบัณฑิตาเลย
“คุณสวยมาก” เขาพูดขณะก้าวขึ้นเตียง
“คุณ” ความที่ยังไม่รู้จักชื่อ บัณฑิตาจึงไม่รู้ว่า จะขานชื่อเขาว่าอย่างไรดี
“เรียกผมว่าลีโอ” ลีโอนาร์ดบอกชื่อเล่นของตนให้สาวใต้ร่าง “คุณไม่ต้องกลัว เราจะมีความสุขด้วยกัน”
บัณฑิตาตื่นเต้นกับประโยคนี้ เขาบอกไม่ให้กลัว ซึ่งหล่อนคงทำไม่ได้ แต่ก็รู้ดีว่า เปลี่ยนใจหรือวิ่งออกไปจากห้องนี้ตอนนี้ไม่ได้ เขาคงไม่ยอมแน่ อีกทั้งส่วนลึกในจิตใจบอกกับบัณฑิตาว่า การเสพสมครั้งนี้จะไม่นำความผิดหวังหรือเสียใจมาสู่ตน บัณฑิตาหลับตานิ่งเมื่อความยิ่งใหญ่ถูกจดจ่ออยู่ตรงคูหาสวรรค์ที่เขาค่อยๆ ดันเข้ามาอย่างไม่รีบร้อน
“โอ้...พระเจ้า ดีชะมัด”
ลีโอนาร์ดดันความแข็งแรงไร้กระดูกเข้าไปในช่องทางรักที่คับแคบเหลือเกิน ซึ่งก็น่าเป็นเช่นนั้นเพราะบัณฑิตาไม่ได้หลับนอนกับชายใดตั้งแต่คืนนั้น แต่ก็ไม่เท่ากับครั้งแรกที่เข้าอย่างยากลำบาก กล้ามเนื้อสาวที่เคลือบด้วยน้ำเสน่หายืดหยุ่นให้ความเป็นเอกบุรุษเข้าไปจนสุดทางในเวลาต่อมา
“คุณลีโอ...อา” บัณฑิตารู้สึกอึดอัดเมื่อสิ่งนั้นเข้ามาสุดตัว ความเจ็บปวดที่คิดว่ามีก็มีไม่มาก อาจเป็นเพราะเขาเคยล่วงล้ำมาแล้วหลายครั้งในความสัมพันธ์ครั้งแรก หล่อนกลับตื่นเต้นกับความรู้สึกแปลกใหม่ที่กำลังเผชิญมากกว่า
“ไม่เจ็บใช่ไหม” เขาถามเสียงอาทร จูบหล่อนเบาๆ ยังไม่ขยับตัว แช่นิ่งความเป็นชายอยู่อย่างนั้น
“ไม่ค่ะ” หล่อนตอบเสียงแผ่ว ใบหน้าระเรื่อแดงจากความเขินอายและไอพิศวาส
“คุณชื่ออะไร”
“ตาลค่ะ”
“เรียกยากจัง ผมเรียกคุณว่าฮันนี่นะ เพราะคุณคือที่รักของผม” บัณฑิตายิ้มเขิน และนั่นทำให้ดวงหน้าหวานชวนมองมากขึ้น “ผมจะเริ่มแล้วนะ”
ลีโอนาร์ดพูดจบก็เริ่มบรรเลงเพลงรักเพลงสวาททันที ขับเคลื่อนกายแกร่งประสานร่องโยนีที่ทำให้หัวใจชายหนุ่มเต้นถี่แรง ตื่นเต้นทุกครั้งที่นำพาน้องชายลุกล้ำเข้าไปในตัวหล่อน
“อา...อา...คุณลีโอ” บัณฑิตาไม่อั้นเสียงคราง หล่อนปล่อยไปตามอารมณ์และการเคลื่อนไหวเร่าร้อนของเขา นอกจากเอวสอบจะขยับไม่หยุด ปากและลิ้นเขาก็ทำงานพร้อมเพรียงเล้าโลมสร้างความสยิวซ่านตรงยอดถันที่ผลัดเปลี่ยนครอบครองทั้งซ้ายและขวา หญิงสาวเสียวสะท้านสุดหัวใจและเกิดความสุขอันรัญจวน “อา...อืม...อา”
แรงจังหวะถาโถมมากขึ้น แรงขึ้นและหนักหน่วงขึ้น เร่งซอยอย่างเอาเป็นเอาตาย ราวกับม้าแข่งที่ควบเข้าเส้นชัย ลีโอนาร์ดกำลังเมามันกับการเคลื่อนไหวบนตัวหล่อน เข้าสุดออกสุด
“อูว์...อา...โอ้ว...พระเจ้า” ลีโอนาร์ดไม่เคยร้องหาพระเจ้า จะร้องเพียงคืนเดียวคือคืนนั้นกับสาวปริศนา และความทรงจำในคืนนั้นกำลังเกิดขึ้นในตอนนี้ เขาตั้งหน้าตั้งตาสอดผสานกายด้วยความหฤหรรษ์ ปล่อยเสียงครางอย่างกลั้นเสียง ไม่กลั้นอารมณ์ ปลดปล่อยความอัดอั้นออกมาเต็มที่ “ฮันนี่...อูว์”
“คุณลีโอ...อา...อา”
เสียงครางยาวดังขึ้น การที่ลีโอนาร์ดเร่งเครื่องเร็วแรง ทำให้ร่างบัณฑิกาเบาโหวง ลอยล่องขึ้นสู่ท้องฟ้ายามราตรีแต่งแต้มด้วยหมู่เดือนหมู่ดาว ตระการตาอย่างที่หล่อนไม่เคยพบพานมาก่อน ภายในกล้ามเนื้อสาวเต้นเร่าไปตามห้วงอารมณ์สุขสม
- ผู้เขียน
