สูตรรักฉบับคนเถื่อน

สูตรรักฉบับคนเถื่อน | 29

๒๙

"...เรื่องที่หมอเรศพูด มันหมายความว่ายังไงเหรอคะ"

"หากน้ำหมายถึงเรื่องพินัยกรรม..."

"ไม่ใช่ค่ะ น้ำไม่ได้หมายถึงเรื่องนั้น แต่หมายถึงเรื่องที่บอกว่าป่วย แต่ความจริงแล้วไม่ได้ป่วย เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงหรือเปล่าคะ" กี่ครั้งต่อกี่ครั้งที่น้ำตาเม็ดโตร่วงเผาะออกมานอกตา หญิงสาวมองหน้าคุณหมอซึ่งเป็นเพื่อนรักกับสามี รอฟังคำตอบด้วยใจจดจ่อ การปรากฏตัวของนายแพทย์หนุ่มในครั้งนี้ทำเรื่องเซอร์ไพรส์ที่เธอคาดไม่ถึงจริงๆ

"เรื่องที่ผมพูดมันเป็นเรื่องจริงครับ นายภาสไม่ได้ป่วย สุขภาพร่างกายแข็งแรงดีทุกอย่าง ไม่มีโรคประจำตัว และไม่ได้กำลังประสบกับโรคร้ายใดๆ เลย"

"ละ แล้วที่ผ่านมา ที่ผ่านมามันหมายความว่ายังไงคะ น้ำพาพี่ภาสไปหาหมอ พี่ภาสกินยาตลอด ทุกคนทราบดีว่าเขาป่วยเป็นเนื้อร้าย แล้วทำไม..."

"ยาที่ทานเป็นพวกวิตามินและอาหารเสริมครับ เพราะมีคนจ้องที่จะทำร้ายนายภาส เป้าหมายคือการพรากชีวิตทำให้ถึงแก่ความตายทุกเวลา หมอนั่นจึงสร้างเรื่องป่วยขึ้นมา" คำพูดจริงจังของนายแพทย์หนุ่มส่งผลให้ความเงียบปกคลุมภายในห้องโถง ป้าหมอนก้มหน้าลง ลุงพัฒน์ที่พึ่งจะเข้ามาในภายหลังแต่ก็ได้ยินเรื่องราวต่างๆ พอคร่าวๆ ถึงกับมองออกไปอีกทางด้วยความรู้สึกเจ็บปวดไม่ต่างกัน

"มีคนจะฆ่าเขา เขาก็เลยต้องบอกว่าป่วยงั้นเหรอคะ ใครกันคะที่คิดจะทำแบบนั้น แล้วทำไม..."

"น้ำกำลังตั้งครรภ์อยู่ ผมที่เป็นหมออยากขอให้น้ำใจเย็นๆ และพยายามตั้งสติแล้วฟังสิ่งที่ผมพูดนะครับ เหตุการณ์ไม่ได้มีครั้งแรกและไม่ได้มีเพียงครั้งเดียวที่ประภาสถูกลอบทำร้าย นายภาสถูกลอบทำร้ายครั้งแล้วครั้งเล่า หลักๆ คือมีรถวิ่งปาดหน้าหลายครั้ง ที่หนักหนาก็คือการลอบยิง แต่เหตุการณ์ในครั้งนั้นๆ คนงานของภาสเคยรับเคราะห์แทน นายภาสฝังใจและคิดมาโดยตลอดว่าหากการโดนลอบยิงครั้งนั้นหากคนที่รับเคราะห์ซะเองคือเขา หมอนั่นอาจจะไม่ได้โชคดีหรือมีชีวิตรอดอยู่ก็ได้ เหตุผลนั้นเป็นอีกหนึ่งสาเหตุที่ทำให้นายภาสรักคนงาน ดูแลคนงาน และไม่เคยคิดที่จะทอดทิ้งคนงานคนไหนเลย เพราะทุกคนไม่เคยทอดทิ้งนายภาส ไม่เคยกล่าวโทษแม้จะต้องมารับเคราะห์แทนก็ตาม" น้ำใจหันมองป้าหมอนกับลุงพัฒน์เสมือนกำลังตั้งคำถามว่าสิ่งที่นายแพทย์หนุ่มพูดออกมามันคือเรื่องจริงหรือไม่ คำตอบที่ได้รับก็คือการพยักหน้าตอบรับออกมา

เธอรับรู้และเห็นด้วยตาว่าสามีรักและดีกับคนงานมาก แต่เธอไม่คิดว่าทุกอย่างมันจะมีที่มาที่ไป

"ในขณะที่นายภาสอยู่ในที่แจ้ง คนพวกนั้นอยู่ในที่มืด เราไม่รู้ว่าอีกฝ่ายจะทำอะไรกับเราหรือแม้กระทั่งว่าจะลงมือตอนไหน ไม่มีใครไม่กลัวการสูญเสียนะครับน้ำ นายภาสปรึกษาเรื่องนี้กับผมโดยที่วันนั้นลุงพัฒน์ก็อยู่ด้วย สิ่งที่หมอนั่นคิดว่าเป็นทางออกที่ดีที่สุดคือการแกล้งป่วยเป็นโรคร้าย ทำเหมือนว่าอีกไม่นานก็คงตาย และสุดท้าย การสร้างเรื่องป่วยส่งผลให้เหตุการณ์ร้ายๆ เงียบหายไปทันที ไม่เคยมีเหตุการณ์เสี่ยงตายเกิดขึ้น นายภาสรู้ดีว่าคนที่อยู่เบื้องหลังคือใคร"

"แล้วทำไมไม่มีใครพูดเรื่องนี้กับน้ำคะ ทำไมตัวของพี่ภาสเองถึงไม่ยอมพูดกับน้ำตรงๆ หรือเขาไม่ไว้ใจน้ำคะ เขาไม่ไว้ใจน้ำเหรอคะ"

"ไม่ใช่ว่าหมอนั่นไม่ไว้ใจน้ำ และไม่ใช่เพราะคำว่ารักของมันไม่มีอยู่จริง แต่เพราะมันรักน้ำจริงๆ มันถึงเลือกที่จะทำพินัยกรรม ยกทุกอย่างให้น้ำดูแลต่อ ดีกว่าการปล่อยให้คนที่อยากให้มันตายเพราะหวังสมบัติมาแย่งชิงทุกอย่างไป น้ำครับ เหตุผลที่นายภาสไม่ยอมบอกว่าไม่ได้ป่วย สาเหตุเพราะมันไม่อยากให้น้ำถูกกล่าวหาหรือคิดว่าเป็นตัวซวยหากวันหนึ่งมันพลาดพลั้งขึ้นมา เพราะมันต้องการปกป้องน้ำ หากวันหนึ่งมันพลาดเพราะคนที่จ้องจะเล่นงานมันลงมือซ้ำ หากถึงจุดนั้นมันจะทำให้คนอื่นเห็นว่ามันตายเพราะโรคของมัน ไม่ได้ตายเพราะคุณที่พึ่งอยู่ด้วยกันไม่นาน นั่นคือคำตอบที่ผมรู้จากมัน และสุดท้ายแล้วสิ่งที่คาดเดาเอาไว้ตั้งแต่ต้น มันก็เป็นจริง"

"..."

"อารตวรรณเล็งโทษน้ำทันทีที่นายภาสตาย ลึกๆ ต้องการปัดคุณให้พ้นทาง ที่ต้องสร้างพินัยกรรม มันบอกว่ามันชวนน้ำไปจดทะเบียนสมรสแล้ว แต่น้ำปฏิเสธ เพราะไม่อยากถูกกล่าวหาว่าหวังผลตอบแทนหากวันหนึ่งมันตายเพราะโรคร้ายที่เป็น นั่นเป็นอีกเหตุผลที่ทำให้พวกผมยอมรับในตัวคุณ เพราะคุณไม่เคยทอดทิ้งนายภาส ผม ลุงพัฒน์ ป้าหมอน ถึงรู้สึกดีกับคุณเหมือนที่นายภาสเองก็รู้สึกเหมือนกัน"

"..."

"หมอนั่นอยากมีคนรัก อยากมีครอบครัว ไม่ใช่เพราะใกล้ตายนะครับ หากมันเป็นโรคร้ายและใกล้ตายจริงๆ ผมเชื่อว่ามันไม่มีทางผูกพันธะให้คนที่ยังอยู่เสียใจหลังจากที่มันตายอย่างแน่นอน ผมไม่รู้ว่าอะไรที่ทำให้มันถูกชะตากับคุณจนมันอยากอยู่กับคุณไปทุกวัน รู้แค่ว่ามันตั้งใจสร้างครอบครัวกับคุณจริงๆ อย่าคล้อยตามคนที่พยายามกล่าวหาว่าสาเหตุที่นายภาสตายเป็นเพราะคุณ ขอร้องว่าคุณอย่ายอมแพ้เด็ดขาด เพราะหากเป็นแบบนั้นหมายความว่ามันปกป้องน้ำไม่สำเร็จ"

"..."

"วันที่มันพาน้ำไปหาผม เพราะมันแค่อยากให้ผมรู้จักคุณ อยากให้คุณรู้จักผม และการกลับมาพบกันซ้ำ มันแค่กลับมายืนยันว่าคุณคือคนที่มันมั่นใจและอยากอยู่ด้วยจริงๆ พินัยกรรมถูกสร้างขึ้นที่บ้านหลังนี้ แค่อาศัยช่วงที่คุณยังไม่ตื่น หมอนั่นทำทุกอย่างเพื่อคุณ คิดการไกลเพื่อคุณและอนาคตที่หวังตั้งแต่ต้นว่าจะทำเพื่อลูกที่เขาอาจจะมาเกิดในสักวัน ผมอยากให้น้ำอดทนนะ ผมรู้ว่าคุณไม่ได้อยากได้และไม่ได้ต้องการทรัพย์สมบัติภายนอกอะไรทั้งนั้น แต่ลูกที่อยู่ในท้องของคุณเป็นลูกของประภาส ธาราอภิบาล บ้านและทรัพย์สมบัติของธาราอภิบาลควรเป็นของคนในสายเลือดผู้สร้างทุกอย่างขึ้นมาจริงๆ"

"ป้ายืนยันค่ะหนูน้ำ ทุกอย่างที่คุณหมอนเรศพูด คือเรื่องจริง"

"ลุงยืนยันอีกเสียงครับ สิ่งที่คุณหมอพูดคือเรื่องจริง ลุงเองก็ไม่อยากให้หนูยอมเหมือนกัน คุณภาสรู้ดีว่าใครอยู่เบื้องหลังแม้ว่าไม่มีหลักฐาน แต่หากคุณยอมให้อีกฝ่ายเข้ามาเหยียบคุณซ้ำๆ โดยที่คุณไม่สู้ ลูกคุณซึ่งเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของคุณภาสจะไม่เหลืออะไรเลย"

"อย่าคาดหวังเลยค่ะว่าคนอย่างคุณวรรณเธอจะมีเมตตา เงินต่างหากล่ะที่เธอจะเอา" ป้าหมอนพูดอย่างเจ็บใจ น้ำตาไม่แห้งออกไปจากใบหน้าเลย

"เขาทำเพื่อน้ำทุกอย่าง ในขณะที่น้ำไม่ได้มีโอกาสทำอะไรเพื่อเขาเลย"

"ดูแลลูกให้ดีเพื่อเพื่อนรักของผมที่จากไปแล้วได้ไหมครับน้ำ ถือว่าเป็นสิ่งสุดท้ายที่ได้ทำเพื่อมัน" นายแพทย์หนุ่มมองหน้าภรรยาสาวของเพื่อนรักจริงจัง ประภาสไม่ใช่คนโง่ ประภาสดูคนออก เมื่อประภาสมั่นใจว่าผู้หญิงคนนี้ดี และเมื่อหมอนั่นกล้าที่จะเอ่ยคำว่ารัก หมายความว่าหญิงสาวคนนี้มีดีอยู่ในตัว

"น้ำจะทำเพื่อพี่ภาสค่ะ" ริมฝีปากอิ่มคว่ำลง น้ำตามันไหลจนพาลทำให้ปวดช้ำไปทั่วกระบอกตา

"น้ำจะสู้เพื่อลูก น้ำจะดูแลทุกอย่างให้ลูก จะไม่ยอมให้ใครมาเอาเปรียบ กดขี่ หรือทำร้ายลูกของพี่ภาส ทุกคนที่พี่ภาสรักและทุกคนที่รักพี่ภาสได้อย่างแน่นอน" ป้าหมอนและลุงพัฒน์ สามีภรรยาผู้ภักดีคลี่ยิ้มออกมาทั้งน้ำตา

"ป้ากับตาพัฒน์อยู่ข้างหนูน้ำนะลูก คุณคือตัวแทนของคุณภาส คุณภาสรักคุณ ป้าและตาพัฒน์ก็จะจงรักภักดีกับคุณและหัวใจดวงน้อยๆ ของเจ้านายป้าไม่ได้ต่างกัน"

"ขอบคุณนะคะป้าหมอน ขอบคุณคุณหมอ ขอบคุณลุงพัฒน์ ขอบคุณทุกคนที่อยู่ข้างน้ำ น้ำจะเข้มแข็งให้มากกว่านี้ค่ะ น้ำสัญญา"

---