13
1137 คำ
บัวรินกระวนกระวายใจ กินไม่ได้นอนไม่หลับมาหลายคืน ข้าวปลาแทบจะไม่แตะต้อง วันๆ เอาแต่ร้องไห้กับความทุกข์สุมทรวง ขวัญข้าวลูกสาวคนเล็กอยู่ๆ ก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย ผิดนิสัยของลูกสาวที่ไปไหนมาไหนจะบอกกล่าวนางทุกครั้ง นางกลัวเหลือเกินว่า จะถูกกลุ่มค้ามนุษย์จับตัวไป กลัวว่าบาปกรรมที่ปัญญากับคชาทำไว้จะมาลงกับขวัญข้าว ไหนจะข่าวของสามีที่ถูกตำรวจจับกุมดำเนินคดี ส่วนลูกชายคนโตหนีรอดไปได้ก็ไม่สามารถติดต่อได้อีก โทรศัพท์ไปหาวิเศษ คำตอบที่ได้รับก็ไม่ได้ทำให้ความเป็นห่วงของนางดีขึ้นเลย กลับมากขึ้นกว่าเดิมหลายเท่า
นางไม่ได้นิ่งนอนใจ เมื่อวิเศษปฏิเสธว่าไม่ได้รับข่าวจากคชา รวมทั้งยังหาช่องทางช่วยเหลือปัญญาไม่ได้ บัวรินจึงติดต่อผ่านเพื่อนสนิทของคชา แต่ก็ไม่ได้เรื่องอีกเช่นเคย ไม่มีใครรู้ว่าคชาไปอยู่ที่ไหน เป็นอย่างไร มีชีวิตอยู่หรือไม่ ยิ่งคิดยิ่งทุกข์ใจ
“ขวัญไปอยู่ไหนลูก ทำไมไม่โทรมาหาแม่บ้าง ช้างอีกป่านนี้จะเป็นยังไง อกแม่จะแตกอยู่แล้ว...ฮือ”
บัวรินคร่ำครวญ น้ำตาไหลพราก หัวอกคนเป็นแม่เจียนสลายเมื่อได้รับข่าวจากลูกทั้งสอง คิดไปต่างๆ นานาจนเจ็บปวดใจ เป็นความทุกข์ที่ไม่รู้ว่าจะมีวันพ้นหรือไม่ นอกเสียจากว่าจะได้รับข่าวจากคนที่นางเป็นห่วง
ระหว่างบัวรินกำลังร้องไห้โศกเศร้า ปรากฏร่างสูงใหญ่ของชายคนหนึ่งตรงประตูหลังบ้าน เขาใช้ไขควงที่เตรียมมางัดประตูให้เปิดออก ก่อนจะแทรกตัวเข้าไปในบ้าน ตรงไปยังห้องนอนของบัวริน
“แม่” บัวรินเงยหน้ามองต้นเสียงที่เดินเข้ามาในห้อง นางลุกขึ้นยืนโผกอดลูกชาย
“ช้าง ช้างลูกแม่ แม่เป็นห่วงช้างเหลือเกิน” บัวรินกอดลูกชายแน่น ร้องไห้ด้วยความดีใจที่ได้พบคชา
“ฉันขอโทษที่ไม่ได้ติดต่อแม่ ฉันกลัวว่าตำรวจจะดักฟังโทรศัพท์ จะมาหาตั้งแต่วันแรกที่เกิดเรื่องก็ไม่กล้า เพราะรู้ว่าตำรวจต้องมาดักซุ่มรอฉันอยู่”
คชาคาดการณ์ใดไม่ผิด ตำรวจมาดักซุ่มรอเขาที่บ้านจริงๆ คชาจำต้องปล่อยให้เวลาผ่านไปหลายวัน กว่าที่จะย่องเข้ามาพบมารดา
“ตำรวจมาตั้งแต่วันแรกแล้ว มาป้วนเปี้ยนอยู่แถวนี้ด้วย แล้วช้างหลบสายตาตำรวจได้ยังไงลูก”
ตำรวจมาสอบปากคำนางที่บ้าน สอบถามเรื่องคชา บัวรินไม่ได้ให้คำตอบที่เป็นประโยชน์ต่อคดีมากนัก เพราะนางเองก็ไม่รู้ว่า คชาอยู่ที่ใด หากรู้นางก็ไม่บอก ไม่มีแม่คนไหนที่ส่งลูกเข้าคุก แม้ว่าลูกจะทำผิดมากมายแค่ไหนก็ตาม
“ฉันมาทางหลังบ้านน่ะแม่ ตรงนั้นไม่มีตำรวจเฝ้าดู” คชาตอบ
“ช้างรู้ไหมว่า ตั้งแต่ช้างกับพ่อเกิดเรื่อง แม่กินไม่ได้นอนไม่หลับเลย ขวัญก็หายตัวไปอีก แม่อกจะแตกตายอยู่แล้ว...ฮือ” บัวรินนึกถึงบุตรสาว นางก็ร้องไห้
“ขวัญหายตัวไปเหรอแม่ หายไปตั้งแต่เมื่อไหร่” คชาตกใจกับข่าวใหม่ที่ได้รู้
“ก็ตั้งแต่วันที่พ่อถูกจับนั่นแหละ แม่ทำอะไรแทบไม่ถูกเลย ไปหานาย ถามข่าวพ่อกับช้าง นายบอกว่า ไม่รู้ข่าวช้าง ส่วนเรื่องพ่อ นายบอกว่าจะหาทางช่วย” พอได้ยินชื่อวิเศษ ความโกรธในจิตใจคชาพุ่งทะยาน
“แม่ไม่ต้องไปหามันแล้วนะ เรื่องที่พ่อถูกจับเป็นฝีมือของมัน มันวางแผนให้พ่อเป็นแพะรับบาป” บัวรินทำหน้างง มองหน้าลูกชาย
“ช้างหมายถึงใคร นายเหรอลูก”
“ก็ใช่น่ะสิแม่ มันหลอกล่อให้พ่อกับฉันไปส่งของ แล้วตลบหลังส่งข่าวบอกตำรวจให้มาจับฉันกับพ่อ แล้วที่พ่อถูกจับได้เพราะมันส่งคนไปลอบยิงพ่อที่ขา พ่อเลยหนีไปไหนไม่ได้ มันกะจะยิงฉันด้วยแต่หาตัวฉันไม่เจอ ตอนนี้พ่อกลายเป็นหัวหน้าขบวนการค้าอาวุธสงครามและค้ามนุษย์แทนไอ้วิเศษ รับผิดแทนมัน”
คชายิ่งพูดยิ่งแค้นหนัก เขาไม่คิดว่าวิเศษจะหักหลังบิดาที่มอบความซื่อสัตย์และไว้ใจให้หมดใจ ความซื่อสัตย์ที่เขาเคยมีให้นั้น บัดนี้ไม่มีหลงเหลือ กลับถูกแทนที่ด้วยความแค้น...แค้นที่รอวันชำระ
“มันเป็นไปได้เหรอลูก นายดีกับเรามากนะ แม่ไม่อยากจะเชื่อเลย” หากเรื่องนี้ไม่ได้หลุดมาจากปากคชา นางไม่มีวันเชื่อเด็ดขาดว่า วิเศษจะทรยศครอบครัวของตน ได้ยินเรื่องราว ความเป็นห่วงสามีทวีคูณหลายเท่าตัว “แล้วเราจะทำยังไงกันดีล่ะลูก พ่อคงรอดยากแน่ๆ”
“เรื่องพ่อ ฉันพอมีวิธีช่วย” คชาไม่ยอมให้ปัญญาเป็นแพะรับบาปแน่นอน “แต่คงไม่ใช่ตอนนี้นะแม่ ฉันจะปล่อยให้มันลำพองใจไปก่อนว่า แผนของมันสำเร็จ แล้วฉันจะทำให้มันกระอัก”
“แล้วเรื่องขวัญล่ะ ขวัญไม่เคยทำตัวเหลวไหล ไปไหนมาไหนก็บอกทุกครั้ง หายไปดื้อๆ แบบนี้ แม่เป็นห่วงขวัญเหลือเกินช้าง กลัวว่าจะถูกพวกค้ามนุษย์จับตัวไป”
เสียงนางสั่น น้ำตายังคงอาบไหล นิสัยขวัญข้าว คชารู้ดีว่าเป็นเช่นไร น้องสาวของเขาต่างกับตนอย่างสิ้นเชิง แทบจะเรียกได้ว่า ขวัญข้าวเป็นผ้าขาวสะอาด ส่วนเขาเป็นผ้าสีดำสนิท การหายตัวไปของขวัญข้าว ต้องมีอะไรซ่อนเร้นแน่นอน แต่คงไม่ใช่การค้ามนุษย์ เนื่องจากแถบนี้ไม่มีใครกล้าทำเรื่องนี้ นอกจากวิเศษ
“เรื่องขวัญ ฉันจะสืบให้เองแม่” คชาพูดจบก็ลุกขึ้นเดินไปหยิบกระดาษกับปากกา ก่อนจะเขียนตัวเลขลงมากระดาษ จากนั้นเดินกลับมาหามารดา ยื่นกระดาษแผ่นนั้นให้ “นี่เบอร์มือถือเบอร์ใหม่ของฉันนะแม่ แม่ก็ไปซื้อมือถือเครื่องใหม่กับซิมใหม่ด้วยนะ พอซื้อเสร็จก็โทรหาฉัน ต่อไปนี้เราจะติดต่อกันด้วยเบอร์ใหม่”
“ช้างจะมาหาแม่อีกไหม ช้างจะไปไหนลูก”
“ฉันว่าจะไปหาไอ้หมานน่ะแม่ มันน่าจะช่วยอะไรฉันได้หลายอย่าง”
คชาหมายถึง สมานเพื่อนสนิทที่คบหากันมานานยี่สิบกว่าปี รู้นิสัยใจคอ รู้ไส้รู้พุงกันเป็นอย่างดี
- ผู้เขียน
