หนึ่งเดือนผ่านไป
หลายคนดำเนินชีวิตตามปกติ อาการของพรรณพฤกษาก็เช่นกัน ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง เธอยังจมอยู่ในโลกของตัวเอง และหวาดกลัวผู้ชายทุกคนที่เข้าใกล้ แม้แต่พ่อและพี่ชาย บุคคลสองคนสำคัญในชีวิตที่ไม่มีวันคิดร้ายกับเธอ ก็เข้าใกล้หญิงสาวผู้น่าสงสารไม่ได้
วิรงรองคู่รักและคู่หมั้นของกัลป์ยังคงแวะเวียนมาดูแลพรรณพฤกษาเป็นระยะ ทว่าช่วงครึ่งเดือนที่ผ่านมา เธอห่างหายหน้าที่นี้ไปเนื่องจากงานบิดาล้มป่วย อีกทั้งยังต้องดูแลบริษัทแทนบิดาในช่วงนี้ เธอจึงไม่มีเวลามาเยี่ยมเยียนพรรณพฤกษา ซึ่งกัลป์กับครอบครัวต่างเข้าใจความจำเป็นนั้น กัลป์ไปเยี่ยมว่าที่พ่อตาหลายครั้ง และให้กำลังใจคนรัก
สถานะของขวัญข้าวก็ยังคงเดิม เธอเป็นดอกไม้ระบายความเคียดแค้น ความโกรธบนเตียงของกัลป์ ที่สาดใส่ความใคร่จนบางครั้งรับแทบไม่ไหว เจ็บกาย ระทมหัวใจ แต่ก็ต้องอดทนเพื่อที่เขาจะไม่นำความแค้นไปลงกับพี่ชายและครอบครัวเธอ
นอกจากการกระ
