ไม่กี่นาทีผ่านไป..... "พิพิม! พิพิมก็มาเที่ยวที่แบบนี้ด้วยเหรอนี่" ชายหนุ่มตะโกนเรียกเสียงดัง ตอนเห็นดั่งคนรู้จักสมัยเรียนปริญญาตรีด้วยกัน ระหว่างทางเดินแยกมุมโซนต่างๆ "กรณ์! ใช่กรณ์จริงๆด้วย บังเอิญดีจังเลยเนอะ" คนร่างเล็กเอ่ยดีใจไปไม่น้อยกว่า เรียวปากสีธรรมชาติฉีกยิ้มกว้าง เธอถูกขีดจำกัดสังคม นานๆ ครั้งถึงจะเจอเพื่อนรุ่นสมัยเรียนที่เดิม บางคนยังห่างหายไปอยู่ไกลถึงต่างแดน "ว่าแต่เดี๋ยวนี้เปลี่ยนไปเลยนะพิม มาที่แบบนี้แล้วด้วย" "น้องพิมเป็นคนดูแลที่นี่หน่ะ เราไม่ได้ชอบเที่ยวกลางคืน กรณ์อย่ามองแบบนั้นสิ" น้ำเสียงใสยังเอ่ยคุ้นเคย พอคู่สนทนาดันไหล่มนให้หลบทางเดินนักท่องราตรี เธอก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร "โทษทีนะ เราคิดว่าพวกเขาจะชนเธอนะพิพิม" "ไม่เป็นไรเลย เราต้องขอบใจกรณ์ต่างหาก" "ง่าย" แต่ทว่าน้ำเสียงเข้มของคนคุ้นเคยในห้องเมื่อกี้ ดังแว่วผ่านระยะใกล้ให้เธอต้องรีบหันมอง กลับพบเพียงบรรยา