ภายในศาลากลางน้ำ ร่างระหงของเฉินวาวาถือจานขนมเดินกินไปตามทางเดินที่ทอดยาว หญิงสาวค่อยๆ เดินทอดน่องมาตามทางเชื่อมต่อไปยังศาลากลางน้ำด้วยความสบายใจ ในเวลานี้ไม่มีผู้ใดคอยตามมู่อิงและลู่เหอออกนอกวังเพราะเธอไหว้วานให้ไปซื้อของที่จำเป็นในการแปลงโฉม อีกทั้งยังไม่ใช่เวลาที่รัชทายาทจื่อถงจะเสด็จมาหาที่ตำหนักรับรอง จึงทำให้หญิงสาวรู้สึกผ่อนคลายและปลอดโปร่งอย่างยิ่งยวด ร่างอรชรค่อยๆ ก้าวเข้าไปหยุดยืนมองโต๊ะที่วางกระดานหมากล้อมเอาไว้ ดวงตากลมโตเบิกกว้างขึ้นมาทันทีก่อนจะยกแขนทั้งสองข้างขึ้นกอดอกเมื่อเห็นหมากบนกระดานที่ถูกอีกฝ่ายแก้เกมจนสามารถเอาชนะได้อีกแล้ว อีกทั้งวางกลหมากท้าทายจงใจเปิดศึกการประลองหมากเห็นได้อย่างชัดเจน “จุ๊!จุ๊!จุ๊!” หญิงสาวส่งเสียงพลางส่ายหน้าไปมาวางจานขนมลงข้างๆ ตัว “เจ้าของหมากท้าประลองแล้วหรือนี่! ฝีมือการวางหมากเยี่ยมยอดมากเลย แบบนี้รอยหยักในสมองของฉันต้องพากันทำงานหนักอี