สาวน้อยนั่งกินนมสดปั่นและขนมหวานอีกสองสามอย่างจนเกือบหมดเกลี้ยงเพราะยังไม่ได้กินข้าวเที่ยง ก่อนจะเหลือบมองนาฬิกาเรือนเก๋ที่คาดอยู่ตรงข้อมือกลมกลึง เมื่อเห็นว่าจวนจะถึงเวลานัดหมายเข้ามาทุกที เธอจึงสั่งอาหารและเครื่องดื่มที่จำได้ว่าปรเมศชอบเอาไว้รอ
เลยเวลานัดมาสิบห้านาทีก็ยังไม่มีวี่แววว่าหมอหนุ่มจะมาถึง คนที่เฝ้ารออย่างใจจดใจจ่อจึงออกอาการกระวนกระวาย เพราะเกรงว่าสิ่งที่ตั้งใจไว้จะไม่สัมฤทธิ์ผล
“โอยยยย…พี่หมอจะมาไหมเนี่ย” เสียงหวานติดกังวลเริ่มโอดครวญ จากนั้นก็นั่งจ้องประตูของร้านอย่างเฝ้ารอการมาของหมอหนุ่มตาไม่กะพริบ
สิบนาทีต่อมาการรอคอยของเธอก็สิ้นสุดลง ทันทีที่เห็นเจ้าของร่างสูงโปร่ง ผิวขาวจัด หน้าตาหล่อเหลาแบบตี๋อินเตอร์ซึ่งอยู่ในชุดหล่อเนี๊ยบทั้งตัว ไม่ว่าจะเป็นเสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อนเข้ากับกางเกงแสลคสีดำราคาแพง คลุมทับด้วยเสื้อกราวน์สีขาวปรากฏกายขึ้น บุปผาสวรรค์ก็ร้องเรียกพร้อมโบก
