7 - ข้อเสนอ
1468 คำ
#เลิกงาน
ฉันกำลังเก็บเอกสารบนโต๊ะให้เรียบร้อยก่อนจะกลับหอพัก
"...นี่หล่อน พี่ซันอยู่ข้างในใช่ไหม" เสียงใครสักคนเอ่ยทักขึ้นฉันจึงเงยหน้าขึ้นไปมอง
ฉันตาค้างไปสักครู่ คนที่ถามคือพี่จีจี้ดาราที่ฉันชอบมากๆ โอ๊ยยจะเป็นลม เกิดมาก็เพิ่งเคยเห็นดารานี่แหละเป็นบุญตามาก ตัวจริงสวยมากๆ อีกต่างหาก
"นี่จะมองอีกนานไหม ฉันถามน่ะตอบสิ !!"
"ยะ..อยู่ค่ะ" ฉันพูดไปยิ้มไป พลางชื่นชมในความสวยของเธอ
"ก็แค่นั้น.."
"เดี๋ยวค่ะ"
"อะไร?"
"คือเหมยขอถ่ายรูปด้วยได้ไหมคะ เหมยชอบคุณจีจี้มากเลยค่ะ"
"ฉันไม่ว่างย่ะ" พูดจบก็ใช้สายตามองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า แล้วก็เดินเข้าห้องทำงานของบอสไปเลย
ฉันหน้าเสีย อุตส่าห์ติดตามผลงานมาตลอดไม่คิดเลยว่านิสัยจะเป็นแบบนี้ พอๆ ฉันเลิกชอบแล้ว
"อ้าวเหมย ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะ" เพียงดาวเธอเดินมาทักทายฉัน
ฉันเล่าเหตุการณ์เมื่อกี้ให้ดาวฟัง พูดแล้วก็หงุดหงิด
"ช่างเขาเถอะ นี่วันนี้เหมยว่างไหม"
"อื้อ ว่าง มีไรเหรอ?"
"ดีเลย ดาวจะชวนไปดื่มน่ะ"
"ฮะ.!!ดื่มเหรอ ?" ที่ฉันตกใจ เพราะดาวเหมือนลูกคุณหนูเรียบร้อยมากไม่คิดว่าจะดื่มเป็นด้วย
"อื้อ พอดีดาวเครียดๆ เลยอยากดื่ม" เพียงดาวยิ้มให้ฉัน
"อ้อ โอเคก็ได้"
"งั้นไปกัน เดี๋ยวดาวไปส่ง"
"แต่บอสยังไม่กลับเลยนะ"
"มีผู้หญิงมาหาขนาดนั้น คงอีกนานกว่าจะกลับ เหมยกลับก่อนเถอะเชื่อดาว"
"เอางั้นก็ได้ " ฉันพยักหน้าตอบดาว
ฉันกับดาวก็พากันกลับ อีตาบอสคงไม่บ่นหรอกมั้ง เพราะเพียงดาวชวนฉันกลับนิ อีกอย่างมีผู้หญิงมาหาขนาดนั้น คงไม่สนใจอะไรแล้วแหละ
เวลาสามทุ่ม ถึงเวลานัดดาวก็มารับฉันที่หน้าหอพัก
ภายในรถ...
"แซ่บค่า" ดาวเหมือนคนละคนเลย เวลาเที่ยวนี่แต่งตัวแซ่บมาก
"เหมยก็ไม่เบานะเนี่ย”
ณ ผับ Cc
พอเรามาถึงผับก็สั่งของอะไรเรียบร้อย
หนึ่งชั่วโมงผ่านไป
ดาวก็ยกเหล้าเข้าปากทีเดียวหมดแก้วเลย แค่นั้นยังไม่พอ ดาวกินแบบนี้ติดกันห้าหกแก้ว จนหน้าดาวเริ่มแดง
"ดาวค่อยๆ กินก็ได้ กินแบบนี้ได้เมาพอดี" ฉันเห็นว่าดาวดื่มเยอะไปเลยขัดเธอไว้สักหน่อย
"ถ้าเมาแล้วเราจะลืมทุกอย่างไหมเหมย " หน้าดาวดูเศร้าๆ ฉันอยากจะถามนะว่าดาวเป็นอะไรแต่อีกใจก็รอให้ดาวเป็นคนเล่าเองดีกว่า
"ไม่หรอก"
"นั่นสินะ ฮึ!" ดาวแค่นหัวเราะในลำคอ ดูท่าคงจะเมาแล้วแหละ นี่ฉันยังกินไม่กี่แก้วเลย
"ปะเต้นกันเถอะเหมย"
พูดจบดาวก็ลุกขึ้นเต้นๆ เต้นแบบอ่อยๆ ผู้ชายก็พากันเเซวดาวเยอะมากๆ
พรึ่บ~ ระหว่างที่ดาวเต้นอยู่มีผู้ชายคนนึงมาดึงแขนดาวแล้วจ้องหน้าดาวเขม็งเลย
"นั่นมัน…บอส!!" ฉันอุทานออกมาอย่างตกใจสุดขีด
ข้างๆ ผู้ชายที่กระชากแขนดาวคือบอสซัน ฉันจำไม่ผิดแน่อยู่ใกล้ขนาดนี้ แถมบอสยังมองหน้าฉันแบบดุๆ อีกด้วย
"นี่เธอพาน้องฉันมาที่แบบนี้ทำไม"
"ดาวเป็นคนชวนฉันมาต่างหาก บอสอย่ามามั่ว"
"ปล่อยยยนะ. !!" เพียงดาวเธอสะบัดแขนแรงๆ ออกจากผู้ชายที่จับแขนตัวเองอยู่
"....ทำไมทำตัวแบบนี้ ฮะ! กลับบ้านเดี๋ยวนี้เลยนะ " ผู้ชายคนนั้นตะคอกใส่หน้าดาวเสียงดังมาก
"ป๋าปล่อยดาวนะ ดาวโตแล้ว ดาวจะทำอะไรมันก็เรื่องของดาว"
ป๋านี่เหรอแฝดของพ่อบอส โอ้ นี่เขาอายุเท่าไหร่เนี่ย ทำไมถึงได้หล่อขนาดนี้
จู่ๆ ดาวก็ถูกคุณป๋าลากตัวกลับ แล้วฉันล่ะฉันจะกลับยังไง
"เธอ มานี่!!"
"อะไร โอ๊ยย บอสฉันเจ็บนะ "
บอสไม่ฟังอะไรเลย ลากแขนฉันออกมาแล้วก็จับฉันยัดเข้าไปในรถ ก่อนจะขับรถออกไปจากผับ
ภายในรถ...
"จะพาฉันไปไหน....จอดรถเดี๋ยวนี้เลยนะ ฉันบอกให้จอดรถ จอดรถโว้ยย!!" ฉันแหกปากเสียงดังลั่น และพยายามเขย่าแขนเขา
"นี่เธออยากตายหรือไง ฮะ!! " อีตาบอสมันหันมาตวาดฉันเสียงดัง
"บอสก็จอดรถสิ ถามอะไรก็เอาแต่เงียบๆ" ฉันค่อยๆ ปล่อยมือออกจากแขนเขา เพราะสายตาของเขาตอนนี้มันน่ากลัวเกินไปแล้ว
"เธอนี่มันมีปากเอาไว้แค่พูดจริงๆ"
"มีปากก็ต้องพูดสิ ฉันไม่ได้เป็นใบ้นะคะ"
บอสซันเงียบฉันก็โวยวายไม่หยุด อีบอสมันก็ทำเป็นหูทวนลม ทำเหมือนฉันเป็นอากาศ ไม่ว่าฉันจะแหกปากยังไง สิ่งที่ได้กลับมาก็คือความเงียบ
ไม่นานรถหรูก็จอด ฉันมองรอบๆ นี่มันหอพักฉันนิ
"บอสรู้ได้ไงว่าฉันอยู่ที่นี่? " ฉันมองหน้าเขาอย่างแปลกใจ
"ถ้าฉันสนใจใครแล้ว แค่เรื่องห้องพักทำไมฉันจะไม่รู้"
เขามองหน้าฉันตาไม่กะพริบเลย นี่บอสผีเข้าเหรอวะเนี่ย เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย อารมณ์แปรปรวนยิ่งกว่าผู้หญิง
คำพูดของบอสเมื่อครู่ทำเอาหน้าฉันร้อนผ่าวเลย
"งะ...งั้น..ฉัน...ขะ..ขอตัวก่อนนะคะ" ฉันรีบเปิดประตูกำลังจะลงจากรถ
พรึบ~ แต่บอสดึงแขนฉันไว้ก่อน
ฉันหันไปมองหน้าบอสแล้วเลิกคิ้วถามประมาณว่ามีอะไรหรือเปล่า
"ไม่ชวนฉันเข้าไปกินน้ำในห้องหน่อยเหรอ อุตส่าห์มาส่ง"
พูดจบก็เอามือมาลูบๆ ขาฉัน ฉันรีบปัดมือบอสออกทันที ใจก็นึกอยากจะถามนะว่าห้องตัวเองไม่มีน้ำกินหรือยังไง
"สนใจให้ฉันเลี้ยงดูไหม ฉันจะให้เงินเธอใช้เดือนละห้าหมื่นพร้อมกับช่วยเหลือเธอทุกอย่าง" อีตาบอสมองหน้าฉันแววตาเป็นประกาย คิดว่าฉันจะสนงั้นเหรอ ทำงานโว้ยไม่ได้ขายHee
ฉันกำหมัดแน่นแล้วตอนนี้ นี่คงคิดว่าฉันจะเป็นเหมือนพวกเลขาที่ผ่านมาของบอสล่ะสิ
"ไม่ค่ะ!! แล้วบอสจำไว้เลยนะคะ ฉันมาทำงานและฉันไม่ถนัดขายศักดิ์ศรีตัวเอง"
"อย่าเล่นตัวไปหน่อยเลย จะเอาเท่าไหร่บอกมาฉันยินดีจ่าย"
"ไม่ได้เล่นตัวค่ะ ฉันพูดจริงๆ"
"ยังไงก็ขอบคุณที่มาส่งนะคะ ขอตัวค่ะ!! "พูดจบฉันก็เปิดประตูรถออกมา แล้วก็รีบวิ่งขึ้นห้อง
คิดจะมาเคลมฉันเหรอ มันไม่ง่ายอย่างที่คิดหรอก อีคุณบอส หึ !!
สองวันถัดมา..
หลังจากเหตุการณ์เมื่อสองวันที่แล้ว บอสก็จิกหัวใช้ฉันอย่างกับทาส เอะอะโวยวาย ไม่พอใจอะไรก็ตะคอก จากที่เคยโหดอยู่แล้วยิ่งมากกว่าเดิมอีก นี่บอสโมโหที่ฉันไม่ยอมไปเป็นเด็กเขางั้นเหรอ
ปัก~ เอกสารถูกวางกระแทกโต๊ะทำงานอย่างแรง พร้อมกับสายตาเกรี้ยวกราดที่มองมาทางฉันอย่างเอาผิด
“นี่เธอทำงานยังไง ฮะ!!” ไอ้บอสโหดตะโกนใส่หน้าฉันอีกแล้ววววว
ที่ต้องพูดว่าอีกแล้ว ก็เพราะว่านี่มันไม่ใช่ครั้งแรกที่ฉันโดนตวาดใส่แบบนี้ไงล่ะ
นี่บอสเขาคิดว่าฉันเป็นผู้ชายหรือไง คิดอยากจะตะคอกก็ตะคอกไม่เกรงใจแก้วหูกันบ้างเลย
“ขอโทษค่ะบอส เดี๋ยวจะรีบแก้ไขให้นะคะ” ฉันทำได้แค่ก้มหน้ารับความผิดเพราะฉันก็ผิดจริงๆ
“ไปแก้ไขเดี๋ยวนี้ ฉันให้เวลาเธอไม่เกินสิบห้านาที ต้องเสร็จ!!” บอสซันเอาหลังพิงเก้าอี้แล้วเอามือขึ้นกอดอกมองหน้าฉัน คิดว่าหล่อมากหรือไง ชิ!!
“สะ...สิบห้า นาที เหรอคะ ดิฉันว่า”
“ถ้าไม่ได้ ก็ลาออกไปซะ!!”
นี่ไม่ใช่ครั้งอีกหรอกนะที่อีตาบอสพูดทำนองนี้ ถ้าฉันมีที่ไปคงไม่ต้องมาจำใจอยู่กับอีตาบอสบ้าอำนาจ แถมยังโรคจิตแบบนี้หรอก
“…ค่ะ”
ฉันหยิบเอกสารที่วางอยู่บนโต๊ะแล้วเดินออกจากห้องไอ้บอสขี้โมโหทันที!! ชีวิตเลขาก็งี้แหละ ผิดก็ด่า ทำดีไม่เคยชม มันน่าน้อยใจนัก!!
คิดแล้วก็อยากจะถูกล็อตเตอรี่สักร้อยล้าน แม่จะเอาเงินมาฟาดหน้าเลย เอะอะก็ไล่ออกดีนัก !!
ผู้ชายแบบนี้นะ ถึงจะหล่อแค่ไหนฉันก็ไม่มีวันเอามาเป็นพ่อพันธุ์เด็ดขาด..
- ผู้เขียน
