“ปล่อยค่ะ... รุ่นพี่... อย่าทำรินนะคะ”
“เมื่อคืนไม่เห็นเธอพูดแบบนี้เลยนะมณีริน เธอแทบจะขย่มฉันเสียเองเลยด้วยซ้ำ”
“ริน... จำไม่ได้ค่ะ”
แววตาของมังกรมีความแคลงใจเล็กน้อย ก่อนที่มันจะถูกความหื่นกระหายกลืนกิน
“งั้นครั้งนี้ และหลายครั้งต่อจากนี้ เธอจะจำไม่ลืมเลยล่ะ”
แหว่กกกก
ชุดนักศึกษาของหล่อนถูกฉีกจนขาดวิ่น และเขาก็กระชากบราเซียร์ของหล่อนติดมือไปอีกชิ้น
“อ๊ะ... อย่าค่ะ รุ่นพี่...”
หล่อนดิ้นรนและก็คงทำให้เขารำคาญ มังกรจึงกระชากกางเกงชั้นในลูกไม้ของหล่อนออกไปอีกชิ้น และนำมันขึ้นมาผูกข้อมือของหล่อนเอาไว้เหนือศีรษะ
“รุ่นพี่... อย่าทำริน... อื้อ...”
หล่อนร้องไห้ออกมาอย่างหวาดกลัว ในขณะที่เขาถอยล่นออกไป และพริบตาเดียวก็สามารถสลัดเสื้อผ้าออกไปจนหมดเกลี้ยง หลังจากนั้นก็ถาโถมเข้ามาหา คลุกเคล้ากายสาวแรงๆ
“เธอเป็นของฉันแล้ว... ห้ามไปหว่านเสน่ห์ให้กับผู้ชายคนไหนอีก แม้แต่ลุงยามหน้าคอนโดก็ตาม
