มณีรินเพิ่งรู้ว่ารุ่นพี่ที่มีน้ำใจพาหล่อนกลับมาด้วยนั้นชื่อชยพล เขาพาหล่อนแวะรับประทานอาหารค่ำก่อนจะพามาส่งที่คอนโดของมังกร “ขอบคุณพี่พลมากค่ะ” “ไม่เป็นไรครับ พี่ยินดี” ชยพลก้าวลงจากรถ และมาเปิดประตูรถให้กับมณีริน ก่อนจะเงยหน้ามองขึ้นไปบนตึกสูง “ที่นี่คอนโดของมังกรใช่ไหมครับ” มณีรินมีสีหน้าที่เต็มไปด้วยความกระอักกระอ่วนใจเมื่อถูกถาม แต่ก็ต้องตอบตามความจริง “ใช่ค่ะ รุ่นพี่มังกรมีน้ำใจให้รินอยู่ค่ะ เอ่อ แต่รินจะย้ายออกเร็วๆ นี้แล้วค่ะ” “อ้าว ทำไมล่ะครับ” มณีรินไม่ได้ตอบ ทำให้ชยพลหัวเราะและเปลี่ยนเรื่องคุยเรื่องอื่นแทน “เอาไว้โอกาสหน้าพี่จะแวะมาส่งน้องรินอีกนะครับ” “เอ่อ... ขอบคุณมากค่ะ” หล่อนยกมือไหว้ และระบายยิ้มให้กับชยพล “ไปล่ะครับ” เขาโบกมือลาหล่อน ก่อนจะขึ้นรถและขับออกไป มณีรินถอนใจเบาๆ ก่อนจะหมุนตัวเดินเข้าคอนโด แต่ยังไม่ทันถึงลิฟต์เลย คนที่หล่อนหยุดคิดถึงไม่ได้ก็ปรากฏตั