"หืม ฝีมือเจ้า ขนมเค้กก้อนใหญ่พวกนั้น อีกทั้งน้ำผลไม้ กาแฟ ก็เป็นฝีมือของเจ้าอย่างงั้นรึ เจ้าเอาเวลาตอนไหนไปทำ หรือตอนเย็นหลังพี่กลับไปแล้ว" ไท่เว่ยได้ฟังก็นึกทึ่งในตัวของเด็กสาว
"เจ้าค่ะ ข้าทำเองทั้งหมดเลย ว่าแต่วันนี้ท่านอยากกินอะไรประเดี๋ยวข้าจะทำให้กิน" ลี่อินยังคงเอ่ยตอบอีกฝ่ายพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ที่ยังคงอยู่บนใบหน้ากลม ยิ่งทำให้ดูน่ามันเขี้ยวสำหรับคนที่มองอยู่
"ไม่เป็นไร เจ้าทำอะไรเอาไว้พี่กินอันนั้นก็ได้เจ้าไม่ต้องเหนื่อยทำเพิ่มหรอก" ไท่เว่ยที่ได้ฟังอีกฝ่ายบอกก็รู้สึกดี แต่เขาไม่อยากให้นางต้องเหน็ดเหนื่อยทำอะไรเพิ่มอีกมีอะไรเขาก็กินได้
"วันนี้ข้ายังไม่ได้ลงมือทำเอาไว้เจ้าคะ ท่านบอกมาเถอะว่าอยากกินอะไร" ลี่อินก็รู้สึกดีที่อีกฝ่ายเป็นห่วงเป็นใยนางมากขนาดนี้ แต่นี่มันไม่ใช่เวลามาเป็นห่วง นางอยากทำให้อีกฝ่ายต้องตกใจจนตาค้างจะแย่อยู่แล้ว
"อืม งั้นเอาเค้กแครอทแล้วกัน" ไท่เว่ยเมื่อเห็
