Chapter 14 กระดิ่งเลือด
เสียงหอบหายใจแรงของปีศาจหนุ่มแสดงถึงความต้องการที่อัดแน่นอยู่ในร่างกายนั้น ส่งผลให้บัวบูชาถึงกับระทวยอ่อนในอ้อมแขนของเขา ไม่ว่าเขาจะจับ จะจูบ จะบดขยี้เคล้นคลึงส่วนใด เธอก็ยินยอมโอนอ่อนด้วยฤทธิ์น้ำเมา
“ข้าต้องการเจ้าเหลือเกิน...ไป๋เหลียน”
ริมฝีปากร้อนผละออกจากริมฝีปากเล็กสีชาด กระซิบแผ่วเสียงแหบพร่าก่อนจะซุกไซ้ลงบนซอกคอนวลระหง
“อะ...อือ”
ขนอ่อนบริเวณต้นคอลุกชันจากความซ่านหฤหรรษ์ หัวใจกระตุกไหวดำดิ่งราวกับทิ้งตัวลงไปยังก้นหุบเหว เมื่อเซี่ยฉิงหยางตวัดร่างบางขึ้นอุ้ม สาวเท้ายาววางนางลงบนเตียงกว้าง ก่อนจะทาบทับร่างของนางเอาไว้ด้วยร่างหนาสูงใหญ่อย่างชายชาตรี
ตระกองกอดฟอนฟัดแนบแน่น จุมพิตดื่มด่ำความหอมหวานราวกับน้ำผึ้งในป่าต้องห้าม เกี่ยวกระหวัดชิมรสด้วยปลายลิ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนหายใจหอบโยน
“เจ้าหวานล้ำเหลือเกิน”
“บะบางที...ตัวช้านก็เค็ม อือ...”
บัวบูชาตอบออกไปด้ว
