Chapter 13 ข้าไม่ควรลวนลามเจ้า
“นี่ช้านไม่ได้ฝันไปใช่มั้ย”
หญิงสาวพึมพำอยู่กับอกของเขา ทุกจังหวะย่างก้าว พลิ้วผ้าลู่ไหว ชายชุดสีขาวของเธอ ชายชุดสีดำของเขา โบกสะบัดปลิวผสานเข้ากันอย่างลงตัว เธอปล่อยตัวปล่อยใจให้เขาจับจูงไปรอบๆ ห้อง
ทว่าคนเมาแข้งขาอ่อนแรง ขาจึงพันกันจนสะดุดล้มเสียหลัก คว้าคนตัวโตล้มกลิ้งลงไปบนพื้น กว่าจะรู้ตัวบัวบูชาก็คร่อมทับร่างเขาเอาไว้เสียแล้ว
“เป็นการเต้นรำที่วิเศษมากเลย ช้านไม่เคยรู้สึกดีแบบนี้มาก่อน ขอบคุณนะคะ”
หญิงสาวไม่ได้พูดเปล่า แต่กลับก้มลงจูบริมฝีปากหนาหยักได้รูปขององค์รัชทายาทปีศาจอย่างไม่อาจหักห้ามใจ เธอบดจูบดุนดันลิ้นเล็กเข้าไปในริมฝีปากของเขา เท่านั้นยังไม่พอยังบดเบียดหน้าอกอิ่ม และส่วนเว้าส่วนโค้งทั้งหมดลงบนเรือนร่างกำยำของเขาอีกด้วย
ปกติก็ใจกล้าหน้าด้านเป็นทุนเดิม ยิ่งเมายิ่งกล้ายิ่งหน้ามึนอีกหลายร้อยหลายพันทวี
หัวใจคนเมาหวิวไหวรับรู้ได้ว่าอาวุธร้าย
