Chapter 11 ช้านม่ายมาวววว
แน่นอนว่าคำสั่งสอนของเจ้าอาวาสที่เคารพรักได้เข้าหูซ้ายทะลุออกหูขวา เพราะเธอไปกินเลี้ยงสังสรรค์กับเพื่อนที่ทำงาน คออ่อนแบบนี้ เมาเละเทะนอนพับเหมือนกองขยะอยู่ที่ผับยันเช้า ไม่เห็นจะมีภัยมาย่างกรายสักนิด ทุกคนหนีกลับบ้านกันหมด แม้แต่พนักงานร้านยังเมิน ปล่อยให้เธอนอนเฝ้าร้านกับสุนัขตัวหนึ่ง
วันรุ่งขึ้นไลน์กรุ๊ปที่ทำงานเด้งเตือนข้อความรัวๆ ทุกคนนินทาความเมารั่วของเธอกันยกใหญ่ สนุกสนานคะนองปากโดยไม่คิดถึงจิตใจคนถูกว่าร้ายเลยสักนิด ว่าจะรู้สึกอับอาย น้อยเนื้อต่ำใจสักเพียงใด
รูปภาพมากมายถูกถ่ายไว้ และนำมาโพสโชว์ในกรุ๊ปไลน์ ไม่ว่าจะเป็นท่าเมาปลิ้นโบกมือโบกไม้เหมือนคนบ้า ท่าโก่งคออาเจียนจนหน้าดำหน้าแดง อีกทั้งยังล้มพับจมกองอาเจียน
ภาพนิ่งไม่พอคลิปเคลื่อนไหวก็ยังมี เธอวิ่งไปทั่วผับร้องเพลงเสียงหลงโหยหวน เรียกว่าเสียงหมาหอนยังเพราะกว่าเสียงร้องเพลงของเธอ
‘เมรีขี้เมา หรื
