ไพศาลขยับตัวขึ้นนั่งพิงหัวเตียงพร้อมบอกให้ยุพินขยับตามมา หญิงสาวขยับตามแล้วนั่งพับเพียบเรียบร้อย
ยุพินมองมาด้วยดวงตากลมแป๋ว ดวงตาเหมือนกวางที่รายล้อมไปด้วยแพขนตายาวงอนคือสเน่ห์ของสาวคนนี้ ไพศาลชอบมองนัก เขารู้สึกเหมือนถูกดึงดูดทุกครั้งที่ดวงตาคู่นี้จ้องมองมา
"ยุพิน ลองจับดูสิ"
ยุพินขยับมืออย่างกล้า ๆ กลัว ๆ ไม่กี่อึดใจมือเรียวก็วางทับบนเป้ากางเกงขาก๊วยสีเข้ม
"อืม"
"เจ็บหรือคะคุณท่าน"
เสียงครางของไพศาลทำให้ยุพินรีบชักมือออกทันที เธอเกรงว่าจะทำให้คุณท่านเจ็บตัว ดวงตาตกลู่ลงอย่างสงสาร ไพศาลนึกเอ็นดูเด็กคนนี้ เขาจับมือของยุพินมาวางที่เดิมอีกครั้ง
"ถ้าฉันส่งเสียงแบบนี้แปลว่าชอบ" คุณท่านออกแรงขยับมือยุพินให้บีบนวดท่อนเอ็นตัวเองเบา ๆ ส่วนแข็งขืนแข็งตัวขึ้นมากกว่าเดิมจนยุพินน้อยเบิกตามองด้วยความสงสัย "อืม ยุพิน"
"มันใหญ่ขึ้นค่ะคุณท่าน"
"เพราะมันชอบมือเธออย่างไรเล่า"
ยุพินได้ยินแบบนั้นก็ใ
