เอาแต่ใจ #2

1166 คำ
เขารีบเดินเข้าไปในบ้านและตรงไปที่ห้องนอนของเธอ เขาเปิดประตูและคาดว่าหญิงสาวคงกำลังโกรธเขาอยู่ในห้องตอนนี้ ตั้งแต่เขาบังคับมีอะไรกับเธอ แต่ก็ต้องแปลกใจเมื่อพบว่าเธอนั่งข้างหน้าต่างและกำลังถักอะไรบางอย่างอยู่ เธอมีสีหน้าผ่อนคลายเหมือนอยู่ที่บ้านของเธอเอง แสงแดดส่องกระทบเรือนผมสีดำของเธอ ผมสีดำกลับส่องประกายสีทองสว่างออกมา เธอไม่ได้รับรู้ถึงการมาถึงของเขา เนื่องจากเธอกำลังตั้งสมาธิในการถักของเธอ “เธอกำลังทำอะไรอยู่เหรอ?” ฟรานเซสถาม เซียร่าตกใจและทิ้งของลงบนพื้นหลังจากได้ยินเสียงของฟรานเซสอย่างกะทันหัน “อ๊ะ! คุณทำให้งานของฉันเสียหาย! ตอนนี้ฉันจะต้องเริ่มต้นใหม่” เธอกล่าวในลักษณะดุ ฟรานเซสอึ้งไปครู่หนึ่ง เธอเพิ่งดุเขาจริง ๆ เหรอ? เธอคิดว่าเธอกำลังคุยกับใครอยู่งั้นเหรอ? “เธอกำลังว่าอะไรนะ?” เขาถาม สีหน้าดูงุนงงระคนแปลกใจ “เอ่อ...ฉันกำลังถักผ้าพันคออยู่ ฉันตกใจที่คุณมาเลยทำมันตก ตอนนี้เส้นด้ายมันเลยหลุดออกจากเข็ม เลยต้องเริ่มต้นทั้งหมดใหม่” เธอพูดอธิบาย "อ๋อ เธอกำลังถักนิตติ้งอยู่ กิจกรรมคนแก่ เธอเป็นคุณยายงั้นเหรอ?" ฟรานเซสหัวเราะ "การถักนิตติ้งไม่ได้ทำได้เฉพาะคนที่มีอายุเท่านั้น!" เธอชี้แจง “ฉันทำเพราะมันทำให้ฉันผ่อนคลาย” เมื่อเห็นหญิงสาวดูหงุดหงิดเล็กน้อยจากการยุแหย่ของเขา ก็ทำให้ชายหนุ่มอารมณ์ดี “ดีขึ้นแล้วใช่ไหม” ฟรานเซสได้จังหวะเอ่ยถาม “ฉันไม่เป็นไร ฉันเคยทำเสื้อสเวตเตอร์ทั้งตัว แต่ตอนนั้นฉันทำช่องแขนใหญ่เกินไป ฉันเลยใส่ไม่ได้” เธอพึมพำ ฟรานเซสจ้องมองเธออย่างตั้งใจ เธอคุยกับเขาอย่างสบายๆ ราวกับว่าเขาเป็นเพื่อนของเธอมานาน เธอไม่กลัวเขาแล้วงั้นเหรอ? “แล้วเธอรู้หรือเปล่าอะไรทำให้ฉันผ่อนคลาย?” เขาถามพร้อมยิ้มเจ้าเล่ห์ “อะไร?” เธอถามเขาอย่างกังวลกับสายตาแบบนั้น “เอาไอ้นี้ของฉันใส่เข้าไปในตัวเธอ” เขาตอบเธอ “หะ…นั่นคือเหตุผลที่คุณมาอยู่ที่นี่ตอนนี้?” เธอขมวดคิ้วถาม นี่ยังไม่ทันจะกลางคืนเลยนะ “ถ้าไม่ใช่เรื่องนี้ แล้วฉันจะมาหาเธอด้วยเหตุผลอะไรงั้นเหรอ?” เขาพูดกึ่งหงุดหงิด “โอเค…ถ้างั้นคุณไปอาบน้ำก่อนสิ” หญิงสาวเอ่ยบอก “ฉันไม่คิดว่ามันจำเป็น อีกอย่างฉันไม่อยากรอนานขนาดนั้น แค่ถอดเสื้อผ้าของเธอแล้วมาที่นี่” เขาพูดแล้วเดินไปนั่งลงบนเตียง เซียร่าไม่เถียงอีกต่อไป หญิงสาวสูดลมหายใจลึกและเริ่มถอดกางเกงของเธอออก “ถอดทั้งหมด” ฟรานเซสสั่ง เธออายที่จะถอดเสื้อผ้าทั้งหมดต่อหน้าเขาด้วยตัวเอง ใบหน้าของเธอแดงก่ำและเธอ มือสั่นเล็กน้อย ‘ก็น่ารักไปอีกแบบ’ ฟรานเซสคิด เธอเดินเข้าไปหาเขาช้าๆ และยืนต่อหน้าเขาอย่างประหม่า “ทำไมเธอถึงพยายามปิดหน้าอกและลูกพีชของเธอ ทำยังกับฉันไม่เคยเห็นพวกมันมาก่อน” ฟรานเซสเย้ยหยัน “ฉันอาย” เธอพูดเบาๆ “เอาล่ะ เอามือออก ให้ฉันเห็นร่างที่สวยงามนั่นสิ” เขายิ้มเยาะ “มันไม่สวย” เธอพูดเบาๆ “หือ? ใครบอกเธอ?” เขาถาม “คุณบอกว่าฉันผอมเกินไป” เธอพูดแล้วหันมองไปทางอื่น “ฉันพูดอย่างนั้นเหรอ ถ้ามันยังทำให้ไอ้นี่ของฉันแข็งได้ ก็แสดงว่าเธอยังคงเซ็กซี่อยู่” เขากล่าว ใบหน้าของหญิงสาวแดงระเรื่อขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะหันหน้ากลับมา “ขอบคุณ” เธอพูดเสียงเบา ฟรานเซสรู้สึกประหลาดใจ ทำไมเธอถึงขอบคุณเขาสำหรับการคำชมร่างกายของเธอ?…ตุ๊กตาตัวน้อยเธอช่างแปลกประหลาดเสียจริง เขาจับมือเธอแล้วดึงเธอเข้าหาเขา ปลายนิ้วค่อย ๆ ลากไปตามร่างกายของเธอ หญิงสาวตัวสั่นเล็กน้อยสำหรับสัมผัสวาบหวาม จากนั้นฟรานเซสก็กดริมฝีปากลงบนเธอและจูบเธออย่างแรง “อื้อ…” เธอปิดริมฝีปากแน่น ดังนั้นเขาจึงต้องเปิดมันด้วยลิ้นของเขา มือหนาลูบไล้ไปตามร่างกายของหญิงสาว เซียร่ารู้สึกวาบหวิว ทำให้เธอเผลอเผยอริมฝีปากเพื่อส่งเสียงคราง ชายหนุ่มอาศัยจังหวะนั้นส่งลิ้นร้อนเข้าไปกวาดเลียภายในโพรงปากของเธอ “ถอดเสื้อผ้าให้ฉัน” เขาสั่ง ก่อนจะประกบปากจูบเธออีกครั้ง หญิงสาวเริ่มคลำหากระดุมบนกางเกงยีนส์ของเขา แต่พยายามอยู่นานก็ปลดไม่ได้เสียทีเพราะมือของเธอสั่นอยู่มาก “ข…ขอโทษ” เธอกล่าว “บัดซบ…” ฟรานเซสคร่ำครวญและปลดมันด้วยตัวเอง เขาดึงมันออกมาก่อนจะจับเธอลุงจากเตียงแล้วให้ลงไปนั่งที่พื้นพรม “เอาล่ะ อย่ามัวแต่จ้อง ดูดมันซะ” ฟรานเซสกล่าว ความแข็งขึงของเขากำลังชี้ไปทางหน้าของหญิงสาว เขาต้องการให้เธอช่วยปลดปล่อยเขาเดี๋ยวนี้ “เออ...เอ่อ..ฉันไม่รู้ว่าต้องทำยังไง” เธอพูดและจ้องมองเขาพร้อมกับขอบตาร้อนผ่าว ‘นรกเถอะแม่คนนี้’ ฟรานเซสหลับตาลงครู่หนึ่งเพื่อระงับอารมณ์ไม่ได้ดั่งใจ เซียร่าไม่ได้ล้อเล่นเมื่อเธอบอกว่าเธอไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร แต่มันไม่ใช่ความผิดของเธอ ดังนั้น ฟรานเซสตัดสินใจที่จะค่อยเป็นค่อยไป เขาต้องรับบทอาจารย์อีกแล้วสินะ “ดูดแล้วเลียมันเบา ๆ คิดเสียว่ากำลังดูดไอศกรีมก็ได้ แต่ระวังอย่าให้โดนฟัน” หญิงสาวพยักหน้าหงึกๆ ก่อนจะเริ่มต้นเอาปลายลิ้นแตะแล้วดูดเลียอย่างเก้ ๆ กัง ๆ จากนั้นจึงค่อย ๆ จับจังหวะได้ “อืมมม” ชายหนุ่มครางใหนลำคอเบาๆ ก่อนจะเผลอตัวสอบสะโพกใส่โพรงปากนุ่มไปหนึ่งที “อึก แค่ก ๆ” เซียร่าสำลักความเป็นชายของเขา เธอคายมันออกมาแล้วไออยู่หลายทีจนฟรานเซสรู้สึกรำคาญ “ฉันบอกคุณแล้วว่าฉันไม่เก่ง! ฉันไม่อยากทำแบบนี้อีกแล้ว” เซียร่าคร่ำครวญ ใครว่าเธอไม่เก่ง หืม เธอทำให้ฉันเสียวจนเผลอโยกใส่ปากเธอ ชายหนุ่มคิดในใจ “ก็ได้ หยุดแล้วมาที่นี่” ฟรานเซสอุ้มเธอขึ้นแล้วโยนเธอลงบนเตียง เขาถอดเสื้อออก พร้อมกับดึงกางเกงให้พ้นไปจากขา เขารู้สึกตื่นเต้นอย่างมากเมื่อเห็นเธอเปลือยเปล่า แต่เมื่อมองไปยังหญิงสาวตรงหน้า เธอมีสีหน้าหวาดกลัว ทั้งที่เธอดูสบายดีเมื่อสักครู่นี้ ฟรานเซสจึงสับสน “เธอทำหน้าแบบนั้นทำไม?” เขาถาม “เอ่อ...จะเจ็บเหมือนเมื่อวานไหม ฉันยังเจ็บอยู่” เธอถามอย่างประหม่า
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม