เพื่อนกันเอากัน ความสัมพันธ์เหมือนเดิม
1167 คำ
ทว่านั่นทำให้หัวใจของสงครามร้อนระอุคุโชน
ขนาดเขาอยู่ในตัวเธอ เธอเป็นของเขาแล้ว และเขาก็รู้ว่าเป็นคนแรกที่ได้ชำแรกแทรกกายลงในตัวเธอ แล้วทำไม ทำไมยังไม่ยอมรับเขาบ้าง เขามันเลวขนาดนั้นเลยหรือไง
ความน้อยเนื้อต่ำใจถูกระบายออกไปทางคำพูดและการกระทำอันดิบเถื่อน
“ ถ้างั้นก็เพื่อนกันเอากัน ความสัมพันธ์เหมือนเดิมนะชล ”
พูดจบก็กระแทกกระทั้นดุ้นลำใหญ่ยาวเข้าใส่โพรงคับแน่น สาวออกสุด กระทั้นเข้าไปสุด ลึกขึ้น แรงขึ้น ถี่กระชั้นขึ้น สุดลำ สุดแรง แปลกที่เธอไม่มีความเจ็บปวดเครียดเกร็ง ยิ่งแรงยิ่งเร็วลึก ยิ่งซ่านเสียว เขาถาโถมกระหน่ำย้ำใส่ไม่มีมียั้งกระทั่งเกิดเสียงเนื้อกระทบเนื้อสะท้านสะเทือน ก่อนจะส่งทั้งคู่ไปสู่ปลายทางแห่งเพลิงพิศวาสอย่างดุเดือด
สุขสุด.. มันคือสุขที่สุดทางกายของทั้งคู่
แต่ในหัวใจกลับร้าวรวดเจ็บปวดเหลือคณา
“ ต่อให้ผู้ชายทั้งโลกเหลือแกคนเดียว เราก็ไม่เอา ”
“ เพื่อนกันเอากัน ความสัมพันธ์เหมือนเดิมนะชล ”
คำพูดของแต่ละฝ่ายต่างกรีดเข้าไปในหัวใจกันและกัน ทั้งคู่หลับตานิ่งอยู่อย่างนั้น กายทั้งสองยังสอดประสาน ใบหน้าหล่อเหลาฟุบอยู่ที่ซอกคอระหงนวลเนียน
“ ชล ” เสียงทุ้มเอ่ยเรียก ทว่าเจ้าของชื่อเงียบเชียบ เขาเงยหน้าขึ้นมอง ก็พบว่าดวงตากลมโตนั้นจ้องไปยังเพดานด้วยสายตาว่างเปล่า ยากที่จะคาดเดาความรู้สึก
แต่เขาทำลายเธอ เขาเป็นผู้ชายคนแรกของเธอ ถึงอย่างไรเสียเขาก็ผิด
“ ชล เราขอโทษ ”
“ ... ”
“ ชล เจ็บมากหรือเปล่า ”
“ ... ”
“ ชล พูดอะไรกับเราบ้างสิ ”
“ กูเกลียดมึง ” เธอเอ่ยมาเบา ๆ ทว่าทำให้ชายหนุ่มผงะอย่างตกใจ
“ ได้ยินไหมว่ากูเกลียดมึง ! ” เธอตะโกนเสียงดังก่อนจะผลักไสทุบตีให้เขาออกไปจากร่างเธอ แต่เขาไม่ยอม ยังคงกอดรัดเธอไว้ในอ้อมแขนอย่างนั้น
“ ชลเราขอโทษ ได้ยินไหม เราขอโทษ ” เธอร่ำไห้สะอึกสะอื้นจนตัวโยน ร่ำไห้รุนแรงอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนในอ้อมกอดนั้นจนกระทั่งหลับไป
รู้สึกตัวอีกทีในยามเช้ามืด เธออยู่ในท่านอนตะแคงหันหลังให้ร่างสูงใหญ่ที่กอดรัดเธอไว้ในอ้อมแขน เธอค่อย ๆ ขยับตัวเดินลงจากเตียงอย่างทุลักทุเลเพราะความเจ็บแปลบที่ตรงกลางระหว่างขา เมื่อจัดการธุระส่วนตัวเสร็จก็สวมเสื้อผ้า มองไปบนเตียง ร่างใหญ่ยังคงหลับสนิท หน้าอกเปลือยเปล่ากำยำกระเพื่อมขึ้นลงเป็นจังหวะสม่ำเสมอ เธอจ้องมองเขาอยู่เนิ่นนาน ไม่รู้ว่าควรจะรู้สึกอย่างไรดี
เพื่อนรัก เธอและเขาเป็นเพื่อนรักมาค่อนชีวิต ทะเลาะกันมาก็หลายหน แต่ไม่เคยเลิกคบกันเป็นเพื่อนเสียที
ทว่าวันนี้ การกระทำที่เขามีต่อเธอที่ไม่แตกต่างผู้หญิง คนอื่น นั่นแสดงให้เห็นชัดแล้วว่า เขาเห็นเธอเป็นแค่เครื่องระบายอารมณ์ทางเพศชิ้นหนึ่งเท่านั้น ไม่ต่าง..
เพื่อนกันเอากัน ความสัมพันธ์เหมือนเดิมนะชล...
ทุเรศฉิบหาย ไอ้คนเลว ไอ้คนเห็นแก่ตัว
พลันเสียงเตือนแอพพลิเคชั่นไลน์ในมือถือที่ตั้งระบบสั่นไว้ของสงครามก็ดังขึ้น สายชลเดินเข้าไปหาที่มาก็พบว่ามันอยู่ในกระเป๋ากางเกงยีนจึงล้วงออกมา
แล้วก็พบว่า กระเป๋าสตางค์ที่สงครามอ้างว่าหายก็อยู่ในนั้นด้วย !
นี่มันห่าเหวอะไรกันวะ !
แสดงว่านี่คือข้ออ้าง โกหกว่ากระเป๋าหายเพื่อจะเป็นกลลวงในการมานอนกับเธออย่างนั้นเหรอ !
สายชลหยิบโทรศัพท์มือถือเขาขึ้นมาเปิดดูด้วยมืออันสั่นเทา ข้อความหลายสิบนั้นถูกส่งมาจากผู้หญิงสี่ห้าคน ทุกคนต่างได้รับคำบอกรักนักรักหนาจากเขาทั้งสิ้น
รัก เหมือนที่มันบอกรักเธอตอนเอากันนั่นละ
น้ำตาใสไหลอาบสองแก้ม ยิ่งเจ็บปวด ยิ่งรวดร้าว
พอกันที เธอไม่ไหวกับผู้ชายคนนี้แล้ว
เธอหยิบกระเป๋ามาเก็บของอย่างเบามือที่สุด ไม่ลืมที่จะหยิบกระเป๋าเอกสารสมัครขอทุนเรียนต่อต่างประเทศที่อาจารย์ในภาควิชานำมาแจกให้เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว เมื่อท่านเห็นว่าสายชลมีคุณสมบัติเหมาะสมที่จะได้รับทุนนี้ แต่เธอยังไม่ตัดสินใจไปไหนทั้งสิ้น เพราะห่วงสงคราม ห่วงเพื่อนสนิทที่คิดไม่ซื่อต่อเธอคนนี้
แต่วันนี้ สิ่งที่เขาทำกับเธอ มันทำให้ทุกอย่างง่ายขึ้น
หญิงสาวจ้องมองร่างนั้นอยู่เนิ่นนานก่อนจะปาดเช็ดน้ำตาแล้วเชิดหน้าขึ้นอย่างเด็ดเดี่ยว
พอกันที กับคำว่าเพื่อนรัก
กูกับมึง สุดเขตเพื่อน นับแต่วันนี้...
***
เจ็ดปีผ่านไป
รถจักรยานยนต์ Ducati Multistrada 1260 S สีดำทะมึน เลี้ยวเข้ามาในลานจอดรถของอลังการเรียลเอสเตส บริษัทอสังหาริมทรัพย์ชื่อดังของเมืองไทย เมื่อรถจอดสนิท ร่างสูงใหญ่ลงจากรถแล้วถอดหมวกกันน็อคเก็บในล็อค กายแกร่งกำยำมีเสื้อหนังสีน้ำตาลเข้มทับอยู่บนเสื้อยืดสีดำ กางเกงยีนยี่ห้อแพงและรองเท้าหนังหุ้มข้อสีดำดุเช่นเดียวกับตัวรถ มือใหญ่ถูกยกขึ้นเสยผมลวก ๆให้เข้าที่ กระนั้นมันก็ยังคงดูยุ่งเหยิงนิด ๆ ทว่ามิได้ลดทอนความคมเข้มหล่อเหลาของเขาลงได้เลยขาแข็งแรงก้าวฉับ ๆ เข้าสู่ภายในอย่างเร่งรีบ
“ สวัสดีค่ะ ติดต่อเรื่องอะไรคะ ”
ประชาสัมพันธ์สาวสวยเอ่ยทักทายด้วยรอยยิ้มที่หวานเป็นพิเศษ ทันทีที่เห็นผู้มาเยือน ใบหน้าหล่อเหลาแย้มยิ้มให้ก่อนเอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงทุ้มนุ่มน่าฟัง
“ ผม สงคราม เลิศบริฉัตร สถาปนิกตัวแทนบริษัทเอสเจอาคิเทค มาร่วมประชุมตามคำเชิญของท่านประธานอลังการ เรื่องรีโนเวทโครงการใหม่น่ะครับ ”
“ อ๋อ ถ้าอย่างนั้นเชิญคุณสงครามที่ชั้นยี่สิบห้า เมื่อออกจากลิฟท์แล้วจะมีพนักงานคอยต้อนรับอยู่ที่นั่นนะคะ ”
“ ขอบคุณครับ ” ก่อนที่ร่างสูงใหญ่จะเดินลับหายไปในลิฟท์ ตามด้วยสายตาชื่นชมของสองสาวประชาสัมพันธ์
“ นี่ไงแก คุณสงคราม สถาปนิกเพลย์บอยตัวพ่อ ที่ได้ตำแหน่งสี่สิบผู้ชายน่าฟัดแห่งปีจากนิตยสารบัลลาจ ตัวจริงแม่งโคตรน่ากินเลย ”
“ เออจริง ดาเมจแรงมาก ทำยังไงจะได้ถวายตัววะ ”
“ รอดักส่งยิ้มให้บ่อย ๆ เดี๋ยวหอยก็โดนสงครามทะลวง เค้าว่ากันว่าอย่างนั้นนะ ”
“ บ้า แกเนี่ย พูดอะไรก็ไม่รู้ ” พูดออกไปคล้ายอายนักอายหนา แต่ความจริงก็คอยมองนาฬิกาไว้ว่าเมื่อไรเขาจะเลิกประชุม เพื่อจะคอยดักเจอ เผื่อจะได้เป็นหนึ่งในผู้หญิงของสงครามบ้าง
ทั้งหล่อ ทั้งรวย ทั้งแซ่บ ใครบ้างจะไม่อยากลอง !
- ผู้เขียน
