ไม่ได้ไร้เดียงสา
1040 คำ
สองสัปดาห์ผ่านไป
การทำงานของนาราในเลาจน์คล่องแคล่วและไร้ปัญหา และเธอก็ไม่เจอว่าคุณหมอมาที่นั่นอีกเลย แกล้งสอบถามไปกับพี่เพลินว่าเขามาบ่อยไหม ก็ได้รับคำตอบว่า ไม่บ่อยนัก และสุดท้ายพี่เพลินที่เห็นใบหน้าเป็นกังวลของนาราก็คาดเดาไปว่าอีกฝ่ายคงไม่อยากจะเจอ ไม่อยากจะรับใช้คนที่ตนเองไปทำผิดพลาดเอาไว้ด้วย พี่เพลินจึงพูดให้สบายใจว่า ถ้าหากคุณหมอมาที่นี่อีก พี่เพลินจะไม่จัดให้นาราเข้าไปรับใช้ จะจัดคนอื่นเข้าไปแทน นั่นทำให้เธอสบายใจขึ้นมากโข
และเธอเก็บเงินจากค่าทิปได้เป็นกอบเป็นกำถึงหลักหมื่น แต่นั่นก็ยังไม่เพียงพอต่อการจะพาป้านิ่มไปรับการผ่าตัดอยู่ดี
“ ป้ารอหนูนาหน่อยนะ หนูนากำลังเก็บเงินอยู่ ”
เธอบอกป้านิ่ม ในขณะที่ท่านกำลังโอดโอยเมื่อพยายามลุกขึ้นนั่ง
“ เออ ไม่ต้องรีบต้องร้อนอะไรหรอก ป้าก็ร้องไปยังงั้นแหละ ไม่ได้เป็นอะไรมาก ”
แม้ป้าจะพูดเช่นนั้น แต่สีหน้าของป้ามันบอกหมดแล้วว่าเจ็บปวดมากแค่ไหน นาราคิดใคร่ครวญหาวิธีอยู่เป็นนานว่าเธอจะทำอย่างไรให้ได้เงินมาไวที่สุด
เธอเห็นช่องทางอยู่แล้ว แต่ยังกล้าไม่พอก็เท่านั้น...
เวลาสี่โมงเย็น ณ แผนกทันตกรรม โรงพยาบาลเอกชนมีชื่อแห่งหนึ่ง
“ วันนี้คนไข้ที่ชื่อ นารา ธนสวัสดิ์ มีตรวจสิบโมงไม่ใช่เหรอ ” เสียงถามดังขึ้นจากคุณหมอเมฆ ทันตแพทย์เจ้าของไข้ควบตำแหน่งหุ้นส่วนเจ้าของโรงพยาบาลนั้น
“ ใช่ค่ะ แต่คนไข้ไม่มา ” ผู้ช่วยทันตแพทย์ตอบพลางคลิ้กดูข้อมูลอีกครั้ง
“ ได้โทรไปนัดหรือเปล่า ” คุณหมอหนุ่มถาม เพราะทางโรงพยาบาลจะมีการโทรไปคอนเฟิร์มคนไข้ก่อนนัดหนึ่งวันทุกครั้ง เพื่อป้องกันคนไข้ลืม
“ โทรค่ะ แต่ติดต่อไม่ได้เลย ไม่รับสาย ”
คำตอบนั้นทำให้คิ้วเข้มได้รูปมุ่นเข้าหากันทันที
“ เคสนี้มีอะไรพิเศษหรือเปล่าคะคุณหมอ ให้ไหมโทรตามคนไข้อีกครั้งไหมคะ ”
หญิงสาวถามขึ้นเพราะรู้สึกแปลกใจที่คุณหมอให้ความสนใจเคสนี้ เพราะปกติก็จะทำการตรวจตามเคสโดยทั่วไป ไม่เคยมีการถามไถ่เจาะจงเช่นนี้
“ ไม่มีอะไรครับ ” คุณหมอตอบเรียบ ๆ ก่อนจะเดินออกจากห้องตรวจไปทันที
เวลาสี่ทุ่ม ณ The Empress
วันนี้คือวันอาทิตย์ ลูกค้าจะค่อนข้างบางตากว่าคืนศุกร์เสาร์ ดังนั้น นาราจึงมีเวลานั่งพัก
และหลังจากใคร่ครวญมาดีแล้ว เธอตัดสินใจที่จะถามอะไรบางอย่างจากพี่เพลิน
“ พี่เพลินคะ ”
“ หืม ” พี่เพลินที่กำลังดูไลฟ์ขายเสื้อผ้าในเฟชบุ๊กขานรับทั้งที่ไม่เงยหน้ามามอง
“ เป็นพีอาร์ที่นี่เงินดีไหมคะ ”
“ เงินเดือนก็เท่าเรา แต่ค่าดริงก์กับทิปจากแขกน่ะแกเอ๊ย เดือนนึงอย่างต่ำก็เป็นแสน ตัวท็อป ๆ อย่างโซอี้ มิกิ หนมหวาน น่ะนะ เดือนนึงได้เป็นล้าน ๆ พี่ยังอยากทำเลยแต่ผัวไม่อนุญาต ” พี่เพลินยกตัวอย่างชื่อของพีอาร์ ที่ได้รับความนิยมจากลูกค้า และคำตอบนั้นทำให้นาราหูผึ่งทันที
“ แล้วถ้าหนูอยากทำตำแหน่งพีอาร์บ้างจะได้ไหมพี่ ”
คำถามนั้นทำให้พี่เพลินเงยหน้าจากโทรศัพท์มือถือขึ้นมาจ้องหน้าคู่สนทนาทันที
“ พูดอะไรของแกหนูนา ”
“ หนูอยากทำพี่ หนูอยากหาเงินไปเป็นค่าผ่าตัดป้า แกแย่ลงทุกวันแล้ว ” คำตอบและสายตาอันแน่วแน่นั้นทำให้พี่เพลินต้องนิ่วหน้าอย่างลำบากใจ
“ คิดดีแล้วเหรอหนูนา รู้ไหมว่าการเป็นพีอาร์มันต้องโดนอะไรบ้าง ต้องเอาอกเอาใจผู้ชายแปลกหน้า ร้อยพ่อพันแม่ แต่ละคนก็ไม่เหมือนกัน บางคนมันก็ลูบก็ล้วง ใส ๆ อย่างหนูนา น่ะไม่ควรทำหรอก ต้องกร้านโลกพอควร ”
“ หนูก็ไม่ได้ใสไร้เดียงสาอะไรขนาดนั้นหรอกค่ะ ”
หนูนาตอบยิ้ม ๆ พลางนึกถึงเรื่องที่ตัวเองไปสุขสมบนเตียงทำฟันขณะที่คุณหมอเมฆกำลังจัดการฟันเธออยู่ และอีกหลายครั้งหลายคราที่เธอใช้นิ้วช่วยตัวเองและจินตนาการว่ากำลังร่วมรักกับเขา
“ แกแน่ใจนะ ”
“ แน่ใจค่ะ หนูคิดว่าหนูเอาตัวรอดได้ แต่ไม่รู้ว่าเขาจะรับหรือเปล่า ”
“ รับสิ แกทั้งสวยทั้งหุ่นดี ตอนมาสมัคร พี่ไปแจ้งคุณรัน แกยังพูดเลยว่า สวยแบบนี้เสียดายที่สมัครเด็กเสิร์ฟ ”
นาราได้ยินเช่นนั้นก็ดีใจมาก ยิ้มกว้างออกมาทันที
“ ถ้าอย่างนั้นหนูก็สมัครได้ใช่ไหมคะ ”
“ เดี๋ยวพี่จะบอกคุณรันให้นะ ถ้าคุณรันเข้าร้านวันนี้ ”
“ ได้ค่ะ ขอบคุณพี่เพลินมากนะคะ ”
“ อืม ” พี่เพลินตอบสั้น ๆ
หลังจากนั้นราวสองชั่วโมง พี่เพลินก็เดินมาบอกนาราด้วยสีหน้าดีใจ
“ หนูนา ดีใจด้วยว่ะ คุณรันโอเคแล้ว เรื่องที่แกจะขยับไปทำตำแหน่งพีอาร์ ” คำตอบนั้นทำให้นาราดีใจมาก
“ จริงเหรอคะพี่ ”
“ จริงสิยะ ”
“ หนูขอบคุณพี่มาก ๆ เลยน้า พี่เพลินน่ารักที่สุด ”
เธอว่าพลางกอดพี่เพลินด้วยความดีใจ อีกฝ่ายหัวเราะร่วน
“ หยุดดีใจก่อน พี่ยังถ่ายทอดคำสั่งของคุณรันไม่หมด ”
“ อะไรเหรอคะ ”
“ คุณรันบอกให้หนูนาเปลี่ยนไปสวมชุดพีอาร์เพื่อทดลองงานวันนี้เลย ” คำพูดนั้นทำให้นาราเบิกตากว้างอย่างแปลกใจ
“ วันนี้เลยงั้นเหรอคะ ”
“ งั้นสิ หรือว่ายังไม่พร้อม ”
“ พร้อมสิคะ ทำไมจะไม่พร้อม ”
เธอตอบออกไปทันที เพราะการปฏิเสธจะมีผลเสียมากกว่าได้แน่นอน คุณรันผู้เป็นเจ้าของร้านอาจจะเห็นว่าเธอไม่มีความกล้ามากพอ กลับกลอก ไม่มีความพร้อม ไม่มีคุณสมบัติที่จะทำงานในตำแหน่งนี้ก็เป็นได้
ดังนั้นเธอพร้อมที่จะทำแน่นอน พร้อมเสียยิ่งกว่าพร้อม !
- ผู้เขียน
