บทที่7 เด็กเอ็นขึ้นครูNC

1289 คำ
บทที่7 เด็กเอ็นขึ้นครูNC เมื่อเขาหยัดกายลุกขึ้นนั่งอาวุธคู่กายของเขาก็ชี้หน้าของเธอ มือเล็กเอื้อมไปจับเบาๆแต่ใบหน้าของกัปตันดูสุขสมเหลือเกินเขาหลับตาลงริมฝีปากยิ้มออกมาราวกับว่าเธอทำดี "ใหญ่จังเลยค่ะคุณกัปตัน" "มันเป็นของทิชานะครับ" "ของทิชาคนเดียวใช่ไหมคะ" "ถ้าทิชาไม่ทิ้งผม มันก็จะเป็นของทิชาแค่คนเดียวครับ" พรึบ!! "อ๊า~ ทิชา!" กัปตันอุทานเสียงหลงเมื่อถูกคนตัวเล็กดึงลงมาก่อนจะพลิกร่างกายเป็นฝ่ายคุมเกม เธอยิ้มให้เขาอย่างยั่วยวนจนกัปตันหัวใจเต้นแรง ครั้งแรกของเขาก็ถูกคุมกำเนิดเสียแล้ว มือเรียวลูบไล้แผงอกลงมาถึงหน้าท้องเขาหุ่นดีเพราะยามว่างจะเข้าฟิสเนส ออกกำลังกายเป็นประจำ "เสียวครับ" จะไม่เสียวได้ยังไงกลีบสาวอวบอูมถูไถลำยาวจากโคนสุดปลายหัวจนน้ำหวานของทิชาเปียกเปื้อนซิกแพคของกัปตัน "ใหญ่แบบนี้ทิชาจุกแน่เลยค่ะ" "อยากจุกหรือยังครับ" กัปตันควานหาเกาะป้องกันแต่ก็ต้องหน้านิ่วใบหน้าเหยเกเมื่อกลีบสาวค่อยๆกลืนกินเขาทีละนิด ครั้งแรกในชีวิตที่ได้รู้สึก ได้สัมผัส เขามองจดจ่ออยู่ที่จุดเชื่อมไม่ละสายตา สวยมาก ของเธอสวยมาก "อ๊าาา~" ทิชาร้องเสียงหลงสายตามองกัปตันอย่างอ้อนวอน "เจ็บมาก~" "ไหวไหมครับ อ่าา~" ทิชาพยักหน้าจากนั้นก็นั่งลงมาจนความสาวบริสุทธิ์ฉีกขาดแค่ขยับเลือดสีแดงก็ปะปนมากับน้ำหวาน เมื่อคืนเธอศึกษาคลิปวิดีโอมาบ้างแล้ววันนี้เลยตั้งใจปฏิบัติเป็นพิเศษ ดูเหมือนว่ามันจะถูกใจอาจารย์หนุ่มคนนี้เสียเหลือเกิน กัปตันส่งมือไปฟอนเฟ้นทรวงอกบีบคลึงจนเนื้อปลิ้น เขาเสียวมากและรู้สึกปวดหนึบเวลาของเธอตอดรัดเขา ตุบ ตุบ "อ๊า~ คุณกัปตัน อืออ~" ทิชาร้องครางไม่เป็นภาษาเธอเสียวจนทนไม่ไหว ขาเล็กๆนั่งยองเพื่อขย่มลงมา ขึ้นสุดลงสุดเล่นเอาคนตัวโตคำรามสุดเสียง เขาจะเสร็จแล้วและคงเอาออกไม่ทันเพราะรูเธอดูดเขาจนสติหลุดลอยเหมือนลูกโปร่งที่หลุดมือไปกลางอากาศ "อ๊าาา/อ่าา" รอบแรกทิชาเป็นต่อเธอถูกเขาดึงลงมาจูบเพื่อให้กำลังใจ คนเก่งเล่นจนเขาเสียทรงจากที่จะจัดหนักคนตัวเล็กกลับถูกคนตัวเล็กขึ้นขย่มจนเตียงแทบพัง 1ชั่วโมงผ่านไป ทั้งสองยังแสดงความรักกันอยู่บนเตียงขนาดคิงไซส์ สองขาของทิชาถูกจับพาดบ่าแกร่ง เอวหนาการกระแทกจนกลีบบานบวมเป่ง รอบแรกเขาเสร็จไวแต่รอบนี้ไม่ใช่ "อ๊ะ! อ๊าา~ อ๊าาาา~" ทิชาคว้าอะไรได้ก็คว้า คว้าไม่ได้ก็ดึงทึ้งผมตัวเอง "ทิชาเสียวเหลือเกิน~ อื๊มม~" "อยากเสร็จในตัวทิชาอีกรอบจังเลยครับ อ๊าา~ อู้วว~" "สะ เสร็จเลยค่ะ แตกใส่ทิชาเลย ทิชาอยากอุ่นแบบเมื่อกี้อีก" เธอขอร้องเขาอย่างหน้าไม่อายอีกฝ่ายก็สนองเธอได้เป็นอย่างดียิ่งเขากระแทกอย่างดุเดือดเธอก็แอ่นสะโพกรับไม่กลัวเจ็บ ปึก! ปึก!! ปึก!!! เสียงเนื้อหนังมังสากระทบกันดุเดือดชนิดไม่มีใครยอมใคร ทิชารู้ซึ้งถึงความเนิร์ดที่ถูกปลดปล่อยแล้ว เขามันเสือซ่อนเล็บภายนอกดูใสซื่อแต่ภายในเหมือนเสือหิวโหยกามอารมณ์ เสร็จครั้งนี้เขาก็ต่ออีกหลายครั้ง "ทิชาไม่ไหวแล้วค่ะ อืออ~" "ผมยังไม่อิ่มเลยครับ อ๊าา~" ร่างบางถูกจับพลิกคว่ำ สะโพกผายถูกจับตั้งชันรอรับแรงกระแทกอีกครั้ง เขาสอดใส่เข้าไปจนมิดกลีบสีชมพูเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงช้ำแต่เขากลับรู้สึกสะใจจนต้องควงเอวสลับกับกระแทกใส่รัวๆ วันต่อมา ทิชาตื่นขึ้นมาในตอนบ่ายเธอมองหาคนข้างๆจนเห็นเขานั่งเซ็นเอกสารอยู่ข้างกาย เขากลับมาเป็นคุณกัปตันผู้แสนอ่อนโยนอีกครั้ง สวมใส่แว่นตาหนาเตอะแต่ผมปล่อยธรรมชาติไม่ได้เซตผมช่างดูกร้าวใจซะไม่มี "ตื่นแล้วหรือครับ" "ค่ะ แต่ทิชาปวดหัวมากเลย" "คุณมีไข้ผมเลยให้หมอมาฉีดยาแล้ว ตอนนี้ไข้ลดเพราะฤทธิ์ยาแต่หมดฤทธิ์ยาคุณต้องทานยานะครับ" "ค่ะ" "ผมสั่งข้าวต้มมาแล้วกำลังร้อนๆเลยลุกไหวไหมไม่ไหวเดี๋ยวผมป้อน" จู่ๆเธอก็นึกอยากอ้อนเขาเสียอย่างนั้น คนตัวเล็กส่ายหัวไปมากัปตันจึงลุกไปจัดการข้าวต้มมาป้อนให้คนป่วยจนหมดชาม ทิชามองไปยังเอกสารบนเตียงเธอเห็นใบสมัครเรียนของนักศึกษาปีหนึ่งแล้วครุ่นคิดในใจปกติแล้วคุณกัปตันมีหน้าที่นี้ด้วยหรือไง เขายังไม่รู้ว่าเธอรู้แล้วว่าเขาเป็นใครถึงได้วางมาดและเซฟตัวเองเวลาอยู่ข้างนอก ชายหนุ่มหันไปหยิบเอกสารสำคัญของนักศึกษาสาวเก็บเข้าซองสีน้ำตาลอย่างมีพิรุธแต่ทิชาไม่อยากซักไซร้จึงเปลี่ยนเรื่องคุยไปเรื่อย "อีกหนึ่งชั่วโมงผมมีประชุมอาจจะกลับมาอีกทีค่ำๆเลยนะครับ ทิชาไม่ต้องไปไหนนะอยู่ที่นี่ก่อนเดี๋ยวเสร็จงานแล้วผมจะรีบมา" "ก็ได้ค่ะ" เธอรับปากเขาไปสายตาก็มองอาการของชายหนุ่มที่ดูเครียดๆแต่เขาก็ไม่ลืมเข้ามาหอมแก้ม ไซร้คอเธอให้หนำใจ ห้องประชุม สามหนุ่มนั่งมองหน้ากันไปมาแต่ละคนมีปัญหาเป็นของตัวเอง นนท์เจอปัญหาใหญ่ครอบครัวทาบทามลูกสาวตระกูลดังเอาไว้แต่เขาไม่ชอบจึงอยากหาเมียปลอมๆมาควงแขนสักพัก ส่วนณภัทรเขาต้องดูแลเด็กในบ้านตามคำสั่งของคุณแม่ หลานสาวแม่บ้านที่วันๆหาแต่เรื่องมาให้เขาไม่รู้จบ ปิดเทอมนี้เขาต้องตามเด็กในบ้านไปต่างจังหวัดเพื่อดูการก่อสร้างสถานบันเทิงแห่งใหม่ ตัดมาที่กัปตันเขาอุตส่าห์ลางานทุกอย่างเพื่อดูแลทิชาก็ต้องมาปวดหัวกับเพื่อนที่แห่กันมาฝากเด็กน้อยเข้าเรียนอีกคนเด็กถูกเรียกพบผู้ปกครอง อีกคนฝากฝังให้โอนย้ายหน่วยกิตมาจากที่อื่น "สรุปคือมึงกับทิชาเรียบร้อยใช่ไหม" นนท์ถามพร้อมมองสภาพของเพื่อน "สภาพนี้กูว่าทั้งคืน -_-" ณภัทรส่ายหัวแต่ก็ยกยิ้มให้เพื่อน ในที่สุดข้าวสารก็เปลี่ยนเป็นข้าวสุกเสียที "พวกมึงดูออกด้วยเหรอว่ากูมีอะไรกับทิชาทั้งคืน จริงๆกูต่อยันเก้าโมงเช้าเลยนะแต่ทิชาเป็นไข้กูเลยหยุดพัก" "ไอ้เวร! ขิงซะด้วยสิ" ณภัทรบ่นอุบ "ช่างเถอะ มึงจะต่อยันพรุ่งนี้ก็ไม่มีใครว่าแต่ตอนนี้มึงช่วยจัดการหน่อยเถอะ เด็กคนนี้รับปากว่าจะช่วยกูแต่แลกกับการได้เรียนมหาวิทยาลัย" นนท์เว้าวอนขอความช่วยเหลือจากเพื่อน "เรื่องเรียนไม่น่ามีปัญหาแต่ที่เก่าก็เรียนได้ทำไมต้องย้ายมาที่นี่ด้วยวะ" "พ่อน้องเสียเลยไม่มีคนส่งเสียให้เรียน กูไปเจอน้องเขาที่เลานจ์มา กูเลยมีสัญญาแฟนปลอมๆตบตาแม่กูหน่อย" "อืม แล้วมึงละไอ้ณภัทรเด็กในปกครองมึงตบเด็กวิศวะกูซะเละเลยเดือนนี้เด็กในบ้านมึงก่อเรื่อง7ครั้งแล้วนะ" ณภัทรมองหน้าเพื่อนตาปริบๆ เด็กในปกครองของเขาแสบจริงๆขนาดตัวเขาเองยังโดนนับประสาอะไรกับคนอื่น ------------------------- พี่กินดุมากค่ะแต่ก็ยังมีความขิงเพื่อนๆด้วยนะ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม