บทที่7
เด็กเอ็นขึ้นครูNC
เมื่อเขาหยัดกายลุกขึ้นนั่งอาวุธคู่กายของเขาก็ชี้หน้าของเธอ มือเล็กเอื้อมไปจับเบาๆแต่ใบหน้าของกัปตันดูสุขสมเหลือเกินเขาหลับตาลงริมฝีปากยิ้มออกมาราวกับว่าเธอทำดี
"ใหญ่จังเลยค่ะคุณกัปตัน"
"มันเป็นของทิชานะครับ"
"ของทิชาคนเดียวใช่ไหมคะ"
"ถ้าทิชาไม่ทิ้งผม มันก็จะเป็นของทิชาแค่คนเดียวครับ"
พรึบ!!
"อ๊า~ ทิชา!"
กัปตันอุทานเสียงหลงเมื่อถูกคนตัวเล็กดึงลงมาก่อนจะพลิกร่างกายเป็นฝ่ายคุมเกม เธอยิ้มให้เขาอย่างยั่วยวนจนกัปตันหัวใจเต้นแรง ครั้งแรกของเขาก็ถูกคุมกำเนิดเสียแล้ว
มือเรียวลูบไล้แผงอกลงมาถึงหน้าท้องเขาหุ่นดีเพราะยามว่างจะเข้าฟิสเนส ออกกำลังกายเป็นประจำ
"เสียวครับ"
จะไม่เสียวได้ยังไงกลีบสาวอวบอูมถูไถลำยาวจากโคนสุดปลายหัวจนน้ำหวานของทิชาเปียกเปื้อนซิกแพคของกัปตัน
"ใหญ่แบบนี้ทิชาจุกแน่เลยค่ะ"
"อยากจุกหรือยังครับ"
กัปตันควานหาเกาะป้องกันแต่ก็ต้องหน้านิ่วใบหน้าเหยเกเมื่อกลีบสาวค่อยๆกลืนกินเขาทีละนิด ครั้งแรกในชีวิตที่ได้รู้สึก ได้สัมผัส เขามองจดจ่ออยู่ที่จุดเชื่อมไม่ละสายตา
สวยมาก ของเธอสวยมาก
"อ๊าาา~" ทิชาร้องเสียงหลงสายตามองกัปตันอย่างอ้อนวอน "เจ็บมาก~"
"ไหวไหมครับ อ่าา~"
ทิชาพยักหน้าจากนั้นก็นั่งลงมาจนความสาวบริสุทธิ์ฉีกขาดแค่ขยับเลือดสีแดงก็ปะปนมากับน้ำหวาน เมื่อคืนเธอศึกษาคลิปวิดีโอมาบ้างแล้ววันนี้เลยตั้งใจปฏิบัติเป็นพิเศษ ดูเหมือนว่ามันจะถูกใจอาจารย์หนุ่มคนนี้เสียเหลือเกิน
กัปตันส่งมือไปฟอนเฟ้นทรวงอกบีบคลึงจนเนื้อปลิ้น เขาเสียวมากและรู้สึกปวดหนึบเวลาของเธอตอดรัดเขา ตุบ ตุบ
"อ๊า~ คุณกัปตัน อืออ~" ทิชาร้องครางไม่เป็นภาษาเธอเสียวจนทนไม่ไหว ขาเล็กๆนั่งยองเพื่อขย่มลงมา ขึ้นสุดลงสุดเล่นเอาคนตัวโตคำรามสุดเสียง
เขาจะเสร็จแล้วและคงเอาออกไม่ทันเพราะรูเธอดูดเขาจนสติหลุดลอยเหมือนลูกโปร่งที่หลุดมือไปกลางอากาศ
"อ๊าาา/อ่าา"
รอบแรกทิชาเป็นต่อเธอถูกเขาดึงลงมาจูบเพื่อให้กำลังใจ คนเก่งเล่นจนเขาเสียทรงจากที่จะจัดหนักคนตัวเล็กกลับถูกคนตัวเล็กขึ้นขย่มจนเตียงแทบพัง
1ชั่วโมงผ่านไป
ทั้งสองยังแสดงความรักกันอยู่บนเตียงขนาดคิงไซส์ สองขาของทิชาถูกจับพาดบ่าแกร่ง เอวหนาการกระแทกจนกลีบบานบวมเป่ง รอบแรกเขาเสร็จไวแต่รอบนี้ไม่ใช่
"อ๊ะ! อ๊าา~ อ๊าาาา~" ทิชาคว้าอะไรได้ก็คว้า คว้าไม่ได้ก็ดึงทึ้งผมตัวเอง "ทิชาเสียวเหลือเกิน~ อื๊มม~"
"อยากเสร็จในตัวทิชาอีกรอบจังเลยครับ อ๊าา~ อู้วว~"
"สะ เสร็จเลยค่ะ แตกใส่ทิชาเลย ทิชาอยากอุ่นแบบเมื่อกี้อีก"
เธอขอร้องเขาอย่างหน้าไม่อายอีกฝ่ายก็สนองเธอได้เป็นอย่างดียิ่งเขากระแทกอย่างดุเดือดเธอก็แอ่นสะโพกรับไม่กลัวเจ็บ
ปึก! ปึก!! ปึก!!!
เสียงเนื้อหนังมังสากระทบกันดุเดือดชนิดไม่มีใครยอมใคร ทิชารู้ซึ้งถึงความเนิร์ดที่ถูกปลดปล่อยแล้ว เขามันเสือซ่อนเล็บภายนอกดูใสซื่อแต่ภายในเหมือนเสือหิวโหยกามอารมณ์
เสร็จครั้งนี้เขาก็ต่ออีกหลายครั้ง
"ทิชาไม่ไหวแล้วค่ะ อืออ~"
"ผมยังไม่อิ่มเลยครับ อ๊าา~"
ร่างบางถูกจับพลิกคว่ำ สะโพกผายถูกจับตั้งชันรอรับแรงกระแทกอีกครั้ง เขาสอดใส่เข้าไปจนมิดกลีบสีชมพูเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงช้ำแต่เขากลับรู้สึกสะใจจนต้องควงเอวสลับกับกระแทกใส่รัวๆ
วันต่อมา
ทิชาตื่นขึ้นมาในตอนบ่ายเธอมองหาคนข้างๆจนเห็นเขานั่งเซ็นเอกสารอยู่ข้างกาย เขากลับมาเป็นคุณกัปตันผู้แสนอ่อนโยนอีกครั้ง สวมใส่แว่นตาหนาเตอะแต่ผมปล่อยธรรมชาติไม่ได้เซตผมช่างดูกร้าวใจซะไม่มี
"ตื่นแล้วหรือครับ"
"ค่ะ แต่ทิชาปวดหัวมากเลย"
"คุณมีไข้ผมเลยให้หมอมาฉีดยาแล้ว ตอนนี้ไข้ลดเพราะฤทธิ์ยาแต่หมดฤทธิ์ยาคุณต้องทานยานะครับ"
"ค่ะ"
"ผมสั่งข้าวต้มมาแล้วกำลังร้อนๆเลยลุกไหวไหมไม่ไหวเดี๋ยวผมป้อน"
จู่ๆเธอก็นึกอยากอ้อนเขาเสียอย่างนั้น คนตัวเล็กส่ายหัวไปมากัปตันจึงลุกไปจัดการข้าวต้มมาป้อนให้คนป่วยจนหมดชาม
ทิชามองไปยังเอกสารบนเตียงเธอเห็นใบสมัครเรียนของนักศึกษาปีหนึ่งแล้วครุ่นคิดในใจปกติแล้วคุณกัปตันมีหน้าที่นี้ด้วยหรือไง
เขายังไม่รู้ว่าเธอรู้แล้วว่าเขาเป็นใครถึงได้วางมาดและเซฟตัวเองเวลาอยู่ข้างนอก
ชายหนุ่มหันไปหยิบเอกสารสำคัญของนักศึกษาสาวเก็บเข้าซองสีน้ำตาลอย่างมีพิรุธแต่ทิชาไม่อยากซักไซร้จึงเปลี่ยนเรื่องคุยไปเรื่อย
"อีกหนึ่งชั่วโมงผมมีประชุมอาจจะกลับมาอีกทีค่ำๆเลยนะครับ ทิชาไม่ต้องไปไหนนะอยู่ที่นี่ก่อนเดี๋ยวเสร็จงานแล้วผมจะรีบมา"
"ก็ได้ค่ะ"
เธอรับปากเขาไปสายตาก็มองอาการของชายหนุ่มที่ดูเครียดๆแต่เขาก็ไม่ลืมเข้ามาหอมแก้ม ไซร้คอเธอให้หนำใจ
ห้องประชุม
สามหนุ่มนั่งมองหน้ากันไปมาแต่ละคนมีปัญหาเป็นของตัวเอง นนท์เจอปัญหาใหญ่ครอบครัวทาบทามลูกสาวตระกูลดังเอาไว้แต่เขาไม่ชอบจึงอยากหาเมียปลอมๆมาควงแขนสักพัก
ส่วนณภัทรเขาต้องดูแลเด็กในบ้านตามคำสั่งของคุณแม่ หลานสาวแม่บ้านที่วันๆหาแต่เรื่องมาให้เขาไม่รู้จบ ปิดเทอมนี้เขาต้องตามเด็กในบ้านไปต่างจังหวัดเพื่อดูการก่อสร้างสถานบันเทิงแห่งใหม่
ตัดมาที่กัปตันเขาอุตส่าห์ลางานทุกอย่างเพื่อดูแลทิชาก็ต้องมาปวดหัวกับเพื่อนที่แห่กันมาฝากเด็กน้อยเข้าเรียนอีกคนเด็กถูกเรียกพบผู้ปกครอง อีกคนฝากฝังให้โอนย้ายหน่วยกิตมาจากที่อื่น
"สรุปคือมึงกับทิชาเรียบร้อยใช่ไหม" นนท์ถามพร้อมมองสภาพของเพื่อน
"สภาพนี้กูว่าทั้งคืน -_-" ณภัทรส่ายหัวแต่ก็ยกยิ้มให้เพื่อน ในที่สุดข้าวสารก็เปลี่ยนเป็นข้าวสุกเสียที
"พวกมึงดูออกด้วยเหรอว่ากูมีอะไรกับทิชาทั้งคืน จริงๆกูต่อยันเก้าโมงเช้าเลยนะแต่ทิชาเป็นไข้กูเลยหยุดพัก"
"ไอ้เวร! ขิงซะด้วยสิ" ณภัทรบ่นอุบ
"ช่างเถอะ มึงจะต่อยันพรุ่งนี้ก็ไม่มีใครว่าแต่ตอนนี้มึงช่วยจัดการหน่อยเถอะ เด็กคนนี้รับปากว่าจะช่วยกูแต่แลกกับการได้เรียนมหาวิทยาลัย" นนท์เว้าวอนขอความช่วยเหลือจากเพื่อน
"เรื่องเรียนไม่น่ามีปัญหาแต่ที่เก่าก็เรียนได้ทำไมต้องย้ายมาที่นี่ด้วยวะ"
"พ่อน้องเสียเลยไม่มีคนส่งเสียให้เรียน กูไปเจอน้องเขาที่เลานจ์มา กูเลยมีสัญญาแฟนปลอมๆตบตาแม่กูหน่อย"
"อืม แล้วมึงละไอ้ณภัทรเด็กในปกครองมึงตบเด็กวิศวะกูซะเละเลยเดือนนี้เด็กในบ้านมึงก่อเรื่อง7ครั้งแล้วนะ"
ณภัทรมองหน้าเพื่อนตาปริบๆ เด็กในปกครองของเขาแสบจริงๆขนาดตัวเขาเองยังโดนนับประสาอะไรกับคนอื่น
-------------------------
พี่กินดุมากค่ะแต่ก็ยังมีความขิงเพื่อนๆด้วยนะ