บทที่6 ลิ้มรสเด็กเอนNC

1107 คำ
บทที่6 ลิ้มรสเด็กเอนNC ร้านส้มตำเจ๊ศรีแหบ ผักบุ้งหาข้อมูลเท่าที่หาได้จนรู้ว่ากัปตันเป็นคนเรียบร้อยมากเขาอยู่แก๊งเดียวกับณภัทรเจ้าของสถานบันเทิงที่เธอกับทิชาชอบไปเที่ยว "ฉันแนะนำให้แกเอาใจ อ้อนเยอะๆ ดูท่าคุณกัปตันจะติดใจเด็กเอนเข้าแล้วว่ะ" "บ้าน่าา" "ปลุกความแรดในตัวเองออกมาค่ะเพื่อน!" จู่ๆทิชาก็ฮึดขึ้นมาเสียอย่างนั้นวันนี้ช่วงบ่ายเธอแอบไปดูที่ตึกวิศวะแต่ก็ไม่พบรถของกัปตันจอดอยู่จึงเดินกลับมาที่ตึกคณะของเธอ "วันนี้ล้างหอยให้สะอาดฉันฟันธงว่ายังไงมีเสียบแน่" ผักบุ้งไม่หยุดพร่ำสอนเพื่อนให้รู้จักเตรียมตัว "แต่ยังไงต้องให้คุณกัปตันป้องกันนะเพื่อความชัวร์" "ฉันยังไม่ได้คิดถึงขั้นนั้นเลยนะแต่ก็เอาเถอะ ถือว่าขึ้นครูก็แล้วกัน ฮะๆๆ" สองสาวหัวเราะคิกคักจนรถสปอร์ตหรูแปลกตาขับเข้ามาจอดตรงหน้าโต๊ะม้าหินอ่อนที่เธอนั่งอยู่ ติก! กัปตันที่เป็นชื่อไม่ใช่อาชีพ: รถผมเองขึ้นมาเลยครับทิชา ทิชาทำหน้าตกใจหันไปมองเพื่อนให้อ่านแชตที่ชายหนุ่มส่งมา ผักบุ้งเลยรีบดันหลังเพื่อนเดินมาที่รถก่อนจะเปิดประตูรถให้เพื่อนเข้าไปนั่ง วันนี้เธอได้เห็นหน้าชายหนุ่มสุดเนิร์ดแล้วถึงแม้จะใส่แว่นหนาเตอะแต่ก็ไม่อาจปิดบังความหล่อได้ใจจริงๆ "ฝากเพื่อนด้วยนะคะ^^" "ครับ ไม่ต้องห่วง" กัปตันตอบนิ่งๆจากนั้นก็ถอยรถออกจากซองเพื่อขับตรงมายังโรงแรมของเขา ระหว่างทางกัปตันคุยกับเธอเรื่องเรียนที่เธอยังต้องทำส่งเป็นงานสุดท้าย แต่คนข้างๆดูเหมือนสติจะเลื่อนลอยสมองขบคิดเรื่องความพร้อมเรื่องบนเตียง "คิดอะไรอยู่ครับ" "จะทำท่าไหนดีคะ อุ๊ปส์!" ทิชายกมือขึ้นปิดปากตัวเองแม้แต่คนข้างๆก็หน้าแดงก่ำ "หมายถึงจะทำอะไรกันดีคะวันนี้ แฮร่" "คะ ครับ" มีคนเขินสองอัตรา ถึงโรงแรมทั้งสองก็ขึ้นลิฟต์ของผู้บริหารเพื่อไม่ให้เป็นที่จับตามอง วันนี้ทิชาอยู่ในชุดนักศึกษาแถมยังเป็นนักศึกษาของมหาวิทยาลัยที่เขาเป็นอาจารย์อยู่ด้วย มาถึงห้องหรูห้องเดิมทิชาก็ฉีกยิ้มยั่วยวนจนกัปตันชะงัก เขาเริ่มรู้สึกว่าทิชาดูเข้าถึงง่ายกว่าทุกครั้ง "ทิชาครับช่วงนี้ยังมีรับงานอยู่หรือเปล่า" "มีเรื่อยๆค่ะทำไมหรือคะ" ไม่ทันได้ฟังคำตอบโทรศัพท์ของทิชาก็มีสายโทรเข้ามาจากดนัยอีกครั้งแต่เธอเลือกที่จะตัดสายทิ้งไม่สนใจอดีตที่ทำให้เธอเจ็บช้ำ "แฟนเก่าทิชาหรือครับ" "ใช่ค่ะ" ทำไมต้องโทรมาด้วย กัปตันครุ่นคิดในใจแต่ไม่กล้าพูดออกมาเขาเดินมานั่งข้างๆทิชาวันนี้เธอเปลี่ยนน้ำหอมเป็นกลิ่นละมุนชวนให้คนอยู่ใกล้หลงใหล กระโปรงทรงเอสั่นเหนือเข่าผู้ชายวัยสามสิบกว่าอย่างเขาเห็นแบบนี้จะทนไหวได้ยังไง "ทิชาเลิกกับดนัยไปนานแล้วค่ะแต่ดนัยไม่ยอมจบ ทิชาจับได้ว่าดนัยคบซ้อนมีโลกสองใบ" ทำไมผู้หญิงตัวเล็กแบบนี้ต้องมาเจอเรื่องร้ายๆด้วยนะ กัปตันถือวิสาสะจับมือเธอมาวางไว้บนตักต่างคนต่างเขินโดยเฉพาะคนตัวสูงที่นั่งหลังตรงกำหนดลมหายใจเข้าออกมาเป็นชั่วโมงแล้ว จะเริ่มยังไงดีหรือสั่งไวน์ขึ้นมาสักขวด สุดท้ายก็ต้องพึ่งแอลกอฮอล์เมื่อไวน์เข้าปากก็เพิ่มความกล้าให้กัปตัน เขาเขี่ยนิ้วถูไถนิ้วเรียวๆจนทิชาสบตากับเขาตาเยิ้ม "อยากเข้าไปดูห้องนอนไหมครับ" "อยาก.... ค่ะ" เธอยื่นหน้ามากระซิบที่หูของกัปตันจนลมหายใจแทบจะประสานกัน "อ๊ะ!!" ร่างบอบบางถูกกัปตันช้อนตัวอุ้มขึ้นมาเพื่อตรงไปยังห้องนอนคุมโทนสีขาวสบายตา ตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์สีน้ำตาลมีต้นไม้สีเขียวประดับตกแต่ง หนุ่มแว่นตาหนาเตอะย่างกายขึ้นมาบนเตียง เขามองดูเรือนร่างที่ไม่เคยมีใครได้เชยชมด้วยความหื่นกระหาย เขากระสันอยากจะกลืนกินเธอให้หมดทั้งตัว "ทิชาครับ" คนเฉิ่มยังไงก็เฉิ่มอย่างนั้นเขาหน้าแดงจนแทบจะม้วนตัวแต่ก็ถูกโอบกอดคอไว้ทั้งสองมือ "ขาา~" เสียงอ่อนเสียงหวานของทิชายิ่งทำให้หนุ่มแว่นทนไม่ไหวเขาดึงแว่นสายตาหนาเตอะโยนทิ้งอย่างไม่ไยดี วันนี้ไม่ว่ายังไงเขาก็จะปลดปล่อยความเฉิ่มที่ตัวเองมีทิ้งไปเสีย ใบหน้าของกัปตันซุกไซร้อยู่ตรงซอกคอขาวทั้งยังฝากรอยรักเอาไว้ตามลำคอ เมื่อร่างกายเปลือยเปล่ายอดปทุมถันแข็งชูชัน ริมฝีปากร้ายก็งับที่ปลายยอด เขาดูด เขาดึง ละเลงลิ้นจนทิชาตัวอ่อนยวบ "อ๊าา~" "หอมไปหมดทั้งตัวเลยนะครับ~" ใบหน้าของกัปตันเลื่อนลงมาถึงเนินสาวที่ไร้ขนปกคลุมเขาจับสองเขาแยกออกจากกันจนเห็นความงามชัดเจน กลิ่นดี สีชมพูสวย "มันไม่ดีนะคะ ทิชาว่าไม่ควรค่ะ อื๊มม~" ลิ้นเรียวปาดเลียเข้าที่กายสาว ตัวของทิชาลอยเคว้งอยู่บนปุยเมฆเธอเสียวมาก เสียวที่สุดในชีวิตจนต้องส่งมือไปขยุ้มหัวพอละมือก็ถูกเขาจับมือลงมากดหัวเขาไว้อย่างเดิม "กดไว้ทิชา ไม่เสร็จอย่าปล่อย" เสียงอ้อนปนคำสั่งของกัปตันทำให้ทิชาต้องกดใบหน้าเขาลงไปตอนนี้ทั้งนิ้วทั้งลิ้นของเขาทำงานคู่กันจนเธอแทบคลั่ง "อ๊าา~ ทิชาเสียว~" "เสียวก็เสร็จสิครับขอผมกินน้ำของทิชาหน่อย" สาบานว่านี่เป็นครั้งแรกของเขาจริงๆ ทำไมเขาเก่งแบบนี้เสียงน้ำปรารถนาดังกระฉอกไม่นานทิชาก็คว้าเอาเส้นชัยลงมา น้ำสวาทพุ่งออกมาใส่หน้าของเขาเต็มๆ "หวานมากครับ" เมื่อเขาหยัดกายลุกขึ้นนั่งอาวุธคู่กายของเขาก็ชี้หน้าของเธอ มือเล็กเอื้อมไปจับเบาๆแต่ใบหน้าของกัปตันดูสุขสมเหลือเกินเขาหลับตาลงริมฝีปากยิ้มออกมาราวกับว่าเธอทำดี "ใหญ่จังเลยค่ะคุณกัปตัน" "มันเป็นของทิชานะครับ" "ของทิชาคนเดียวใช่ไหมคะ" "ถ้าทิชาไม่ทิ้งผม มันก็จะเป็นของทิชาแค่คนเดียวครับ" ____________________ ตอนหน้าเสียบแน่ วันนี้อาจจะมาดึกหรือไม่ก็พรุ่งนี้เลยนะคะ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม