KILLER DARK 4

1212 คำ
“ตอนนี้เราจะไปไหนกันเหรอ” นับอึดอัดแทบจะเป็นบ้าตายอยู่แล้วเพราะตั้งแต่ขึ้นมาบนเครื่องเขาก็เอาแต่ดื่มเหล้าไม่หยุดและไม่สนใจเธอเลย “อึกๆๆ ...ทำไมไม่รับสายวะ” เธอนั่งฟังเขาพึมพำกับโทรศัพท์ตัวเองมาเกือบชั่วโมง ไม่มีทีท่าว่าจะหันมาตอบคำถามของเธอเลย ...เขาทำเหมือนเธอเป็นอากาศอย่างนั้นแหละ “คุณเหยี่ยวครับอีกสองชั่วโมงถึงที่หมาย” นับอ้าปากค้างมองความสองมาตรฐานของเหยี่ยว เขาหันไปพยักหน้าให้ลูกน้องแล้วเมินคำถามเธอเนี่ยนะ!!! “นี่นาย!! ฉันถามอ่ะตอบฉันบ้างได้มั้ย” เหยี่ยวเหล่ตามองนับก่อนจะเลิกคิ้วให้ “...พูดมาดิฟังอยู่” “ฉันถามว่าเรากำลังจะไปไหนกัน” “บ้านฉัน ...ส่วนเธอก็แยกไปหลังจากลงเครื่องได้นะ” “ฉันจะไปไหนได้ล่ะ เงินก็ไม่มีไม่รู้ด้วยว่าอยู่ที่ไหน” “งั้นก็สงบปากสงบคำ ...นั่งเงียบๆฉันจะคุยกับแฟน” นับกรอกตามองบนอย่างหมั่นไส้ คนห่ามๆแบบนี้มีแฟนด้วยเหรออยากรู้ว่าใครหลงผิดมาเป็นแฟนเขานะ ...คงจะทำบุญมาน้อยแหงๆ “รับแล้ว!! ...หายไปไหนมาอ่ะโทรไปเป็นร้อยสายไม่รับเลย” น้ำเสียงอ้อนๆของเหยี่ยวทำเอาร่างบางที่นั่งเงียบๆอยู่ที่ฝั่งตรงข้ามขนลุกซู่ (ทำงานไงเหยี่ยว น้ำทำงานอยู่นะคะสุดหล่อไม่กวนกันแบบนี้สิ) ...เอ๊ะ เสียงนั่นมันคุ้นมาก คุ้นเหมือนเคยได้ยินที่ไหนมาก่อน “ก็น้ำเล่นไม่รับสาย ไม่ยอมมาเจอกันเลยนี่ ...กว่าเหยี่ยวจะได้พักร้อนมามันยากนะครับ” หัวใจของเขาพองโตทุกครั้งที่ได้คุยกับผู้หญิงคนนี้ (ก็ลามาตอนที่น้ำทำงานหนักพอดีนี่นา ...งั้นเอาไว้รอบหน้าน้ำบินไปหาเหยี่ยวบ้างดีกว่าเนอะ) “โอเคครับจะตั้งตารอเลย” (งั้นแค่นี้ก่อนนะ บายค่ะ ...ติ๊ด!) ยังไม่ทันที่เขาจะได้บอกลาเลยสายน้ำก็รีบวางสายไปก่อนจะส่งข้อความมาว่าเดี๋ยวโทรหา NUB ON “แฟนนายน่าจะสวยนะ ...แต่ว่าเสียงคุ้นจัง” ฉันลองแกล้งๆถามเขาไปเรื่องแฟนสาวสุดน่ารักที่เขาคุยอยู่เมื่อกี้ ก็ไม่อยากจะว่าแดกดันอะไรหรอกนะแค่พอฉันพูดชมแฟนของเขาเท่านั้นแหละ ...ยิ้มแก้มบานไปสามบ้านเลย “สวยดิเป็นนางแบบ นิสัยโคตรดี โคตรน่ารัก ...และที่สำคัญรักฉันแค่คนเดียวด้วย” โอ้โห หลงแฟนอะไรขนาดนี้เนี่ยอยากจะรู้จริงๆว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใครกัน “ขอดูหน้าหน่อยได้มั้ย” “ยุ่งน่ายัยเปี๊ยก ...เป็นเด็กก็ไม่ควรมายุ่งเรื่องของผู้ใหญ่” “ฉันไม่เด็กแล้วนะ ...ไม่เด็ก!” “ก็เห็นอยู่ว่าเด็ก หึ!” หนอย!! ไอ้คนบ้านี่ยังจะมาทำหน้าสบประมาทฉันอีกนะ หงุดหงิดชะมัด “อย่าทำปากยื่นแบบนั้นขอร้องล่ะ ...ไม่สวยอยู่แล้วยิ่งทำยิ่งขี้เหร่เลยนะเธอ” ฉันอึ้งกับความปากหมาของเขาจริงๆนะให้ตายเถอะ ขนาดฉันนั่งอยู่เฉยๆยังโดนเขาแขวะอีก “ปากจัดจริงๆผู้ชายบ้าอะไรเนี่ย” . . . “ถึงแล้วลงมาดิ ...ยกของไปเก็บด้วย” เขาโยนกระเป๋าเสื้อผ้าให้ฉันถือส่วนตัวเองก็เดินตัวปลิวเข้าบ้านหลังใหญ่โดยไม่หันมามองเลย พวกลูกน้องของเขาก็ทำท่าอึกอักเหมือนจะเข้ามาช่วยแต่ก็กลัวโดนทำโทษ “ไม่เป็นไรค่ะเดี๋ยวหนูยกเข้าไปเอง” กระเป๋าใบโตสามใบไม่รู้ว่าแบกอะไรเข้าไปบ้างทำไมมันถึงหนักแบบนี้นะ “หายหัวไปเลยนะมึงอ่ะ ให้ลาพักร้อนไม่ใช่อู้งานเดี๋ยวกูจะหักเงินมึง” เสียงใครน่ะที่คุยกับเขาอยู่ ฉันลากกระเป๋ามาถึงหน้าบ้านอย่างยากลำบากก่อนที่จะเข้าไปเห็นช็อตเด็ดพอดี “คิดถึงจังไม่กลับบ้านตั้งหลายวัน” ผู้หญิงคนนี้คือคนที่เขาโทรคุยเมื่อกี้เหรอทำไมสวยขนาดนี้เนี่ย “เอ่อ ปล่อยผมก่อนดีกว่านะครับ ผมไม่อยากโดนสิงห์ฆ่าเอา” “นั่นใครวะ ...เมียเหรอ?” ทุกสายตาจ้องมาที่ฉันกันหมดไม่เว้นแม้แต่แฟนของเขาที่ยืนกอดเอวแบบแนบแน่น “ใช่ก็บ้าแล้ว เก็บได้ข้างทาง ...คนอย่างกูไม่มีทางมีเมียง่ายๆหรอกครับ” “ชื่ออะไร น่ารักจัง ทำอื้อๆๆๆๆ...” “อ่า เมียพี่ท้องแล้วก็มีอาการแปลกๆยังไงก็ตามสบายนะ เมียจ๋านอนได้แล้วเดี๋ยวลูกง่วง” แล้วเขาก็ช้อนตัวผู้หญิงคนนั้นขึ้นห้องไปท่ามกลางสายตางุนงงของฉันและผู้ชายที่ชื่อเหยี่ยว “นั่นไม่ใช่คนที่นายคุยเมื่อกี้เหรอ” มันก็ออกจะดูล้ำความเป็นส่วนตัวไปนิดหน่อยแต่ว่าฉันก็อยากรู้จริงๆนะ เพราะถ้าเมื่อกี้ไม่ใช่แฟนแล้วทำไมเขาถึงได้ยิ้มอ่อนโยนแบบนั้นได้ล่ะ “เหอะ เด็กนั่นชื่อดอกรักเป็นเมียสุดหวงของไอ้สิงห์ อย่าไปทำให้มันไม่พอใจนะไม่งั้นมันฆ่าปาดคอเธอทิ้งแน่” “ฉันไม่ใช่พวกชอบสร้างปัญหาซะหน่อย” “เหรอ!!!” NUB OFF “เออ แล้วคืนนี้จะให้น้องเขานอนที่ไหนวะ” สิงห์ยืนมองทั้งคู่เถียงกันไปมาสักพักละ เหมือนจะเป็นมวยถูกคู่ว่ะแถมน้องเขาก็สเปคไอ้เหยี่ยวเลย น่ารัก แก้มป่อง ตาโต ยิ้มหวาน ...ครบ!!! “ไม่ต้องก็ได้ค่ะ พี่ไปส่งหนูหน่อยได้มั้ยคะ” สิงห์ขยับตัวออกห่างรัศมีการแตะต้องตัวเพราะกลัวว่าถ้าเมียรักลงมาเห็นก็จะงานเข้าไปอีก “เมียพี่ดุ น้องอย่าโดนตัวพี่จะดีกว่า ...เปิดห้องใหม่ให้น้องเขาก็ได้นี่หว่าไอ้เหยี่ยว” สิงห์มองหยั่งเชิงเหยี่ยวว่ามันจะตอบแบบไหนและคำตอบของมันก็ไม่ได้ทำให้เขาแปลกใจเลย “เปิดห้องใหม่ทำไม เปลือง! ...ให้ยัยนี่นอนกับกูนี่แหละ เธอมานี่!” เหยี่ยวลากร่างบางเข้าไปในห้องนอนโดยมีสายตาของพวกลูกน้องในบ้านแอบมองกันตาเป็นมัน “เปลี่ยนใส่ชุดนี้แล้วนอนในห้องนี้แหละ ฉันจะออกไปนอนโซฟาเอง” เหยี่ยวววางชุดของตัวเองไว้ที่ปลายเตียงของเขาก่อนจะขนหมอนกับผ้าห่มไปวางไว้ที่โซฟาข้างนอก “อี๋ นายใส่แล้วใช่มั้ยอ่ะมีตัวอื่นมั้ย ...โอเคๆก็ได้ไม่เรื่องมากเจ้าค่ะ” นับอาบน้ำออกมาพร้อมกับเสื้อสีขาวโคร่งตัวใหญ่กับผ้าพันรอบเอวเพราะกางเกงที่เขาให้มามันใส่ไม่ได้ “มันใส่ไม่ได้อ่ะ นายจะทำอะไรเนี่ย!! มันเจ็บนะ” เหยี่ยวคุกเข่าแล้วกระชากกางเกงขึ้นมาจนบาดผิวขาวของเธอเป็นรอยแดง เสียงร้องโอ๊ยดังเป็นระยะๆ จนพวกลูกน้องจินตนาการกันไปไกล “ยัดเข้าไปทีเดียวสิวะ!!” “ก็มันยัดไม่ได้โว๊ย!!! มันเจ็บ!!!”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม