ตอนที่ 1.
เบลล่าอดีตนางนารีผลซึ่งกำเนิดจากต้นนารีผลในดินแดนหรรษา นางได้กลายมาเป็นแม่มดด้วยฤทธิ์อำนาจของราชาพ่อมด และได้รับหน้าที่เป็นผู้ช่วยของราชินีแม่มดในการเปิดพรหมจรรย์ของเหล่าพ่อมดหนุ่มตามกฎของดินแดนเวทมนตร์เมื่อพ่อมดได้กำเนิดจากต้นไม้แห่งชีวิตจนมีอายุครบสิบห้าปี ก็จะต้องถวายตัวเข้ามารับการเปิดพรหมจรรย์รวมถึงได้รับพรวิเศษจากราชินีแม่มดและคฑาประจำตัว ถึงจะกลายเป็นพ่อมดเต็มตัวมีพลังเวทย์สามารถร่วมภิรมย์กับแม่มดสาวในดินแดนนี้ได้ เช่นเดียวกับเหล่าแม่มดสาวต้องสังเวยร่างให้ราชาพ่อมดเพื่อจะกลายเป็นแม่มดเต็มตัว
ในทุกๆเดือน จะมีพ่อมดถูกนำตัวเข้าเฝ้าราชินีที่ปราสาทดำ อันเป็นปราสาทในดินแดนของพ่อมด ราชินีแม่มดก็จะเรียกแม่มดเบลล่าไปทำหน้าที่ในการเปิดพรหมจรรย์ให้พ่อมดหนุ่ม ขั้นตอนการเปิดพรหมจรรย์คือ หัวหน้าพ่อมดจะนำตัวพ่อมดหนุ่มจำนวนสิบคนมาเข้าเฝ้าราชินี
“พ่อมดทั้งหลาย พวกเจ้าทุกคนเป็นดังบุตรของข้า จงเรียนรู้การเสพสม และรับพรวิเศษพร้อมคฑาจากข้า จากนั้นพวกเจ้าจะได้เป็นพ่อมดเต็มตัว มีอำนาจวิเศษทุกคน”
ราชินีแม่มดเอ่ยกับพ่อมดหนุ่มน้อยทั้งหลาย ก่อนที่พวกเขาจะถูกส่งเข้าไปในห้องด้านในซึ่งมีแม่มดสาวเบลล่าได้รอคอยอยู่แล้ว
เบลล่านั่งรออยู่บนเตียงในห้องที่จัดเตรียมไว้ เพื่อทำหน้าที่เบิกพรหมจรรย์ของพ่อมดหนุ่ม นางสวมชุดกระโปรงยาวกรอมเท้าสีขาวผ้าเนื้อโปร่งบางจนมองเห็นผิวเนื้อขาวผ่อง และทรวงอวบอิ่มราวกับผลส้มโอขนาใหญ่ที่มีปลายยอดสีทับทิมเม็ดเล็ก เอวคอดกิ่วแบนราบ สะโพกหนั่นแน่นราวกับผลแอปเปิ้ลอวบตึง ขาเรียวสวยไขว้กันไว้ปิดบังเนินเนื้อสามเหลี่ยมกลางกาย ใบหน้างดงามประดับด้วยดวงตากลมโตมีขนตางอนสวย จมูกโด่งเล็กและริมฝีปากอิ่มสีแดงระเรื่อน่าจุมพิต ผมยาวสีทองล้อมกรอบดวงหน้างดงามนั้นชวนมอง นางแย้มริมฝีปากเมื่อเห็นท่าทางประหม่าของพ่อมดหนุ่มน้อยวัยเพียงสิบห้าปี ที่ร่างกายเติบโตเป็นหนุ่มเต็มตัวราวกับชายหนุ่มอายุยี่สิบปี แต่เขายังอ่อนเยาว์นักด้วยยังไม่เคยผ่านประสบการณ์เสพสวาทมาก่อน จึงดูเก้อเขินเมื่อถูกส่งตัวเข้ามาหานาง เขาเป็นพ่อมดคนที่สิบซึ่งเป็นคนสุดท้ายของรอบนี้
“เข้ามาสิพ่อมดหนุ่ม เข้ามาใกล้ๆ ข้า”
เบลล่าเอ่ยเสียงหวาน กระดิกนิ้วเชิญชวนพ่อมดหนุ่ม ร่างกำยำค่อยๆ เดินเข้ามานั่งลงข้างๆ ท่าทางยังคงประหม่าน่าเอ็นดูในสายตาของแม่มดสาว เขายังไม่เคยอยู่ใกล้ชิดกับแม่มดนางใดมาก่อน ถึงได้ทำท่าเหนียมอายเช่นนี้ หน้าที่ของเบลล่าคือการสอนให้พ่อมดหนุ่มได้รู้จักวิธีการเสพสม นางต้องทำให้เขาหลั่งน้ำอมฤตครั้งแรกออกมาจากร่างกาย เพื่อให้เขาเติบโตแข็งแกร่งตามวิถีของเหล่าพ่อมดในดินแดนแห่งเวทมนตร์นี้
“ข้าต้องทำอย่างไรบ้าง”
พ่อมดหนุ่มน้อย เอ่ยถามน้ำเสียงสั่นๆ เขากำเนิดขึ้นมาในดินแดนเวทมนตร์แห่งนี้จากต้นไม้แห่งชีวิต ตามกฎเมื่ออายุครบสิบห้าปีพ่อมดทุกคนต้องเข้าเฝ้าราชินีแม่มดเพื่อรับพรและคฑาวิเศษ ระหว่างนี้พวกพ่อมดที่ยังไม่ได้เข้าเฝ้าราชินีและยังไม่มีคฑาวิเศษ จะไม่ได้รับอนุญาตให้ออกไปจากดินแดนพ่อมด และไม่สามารถเข้าไปในเขตแดนของพวกแม่มดได้ พวกเขาจะมีหัวหน้าพ่อมดเป็นคนดูแล ได้รับรู้เรื่องราวโลกภายนอกจากคำบอกเล่าของหัวหน้าพ่อมดเท่านั้น
“เมื่อพวกเจ้าอายุครบสิบห้าปี ข้าจะพาพวกเจ้าไปเข้าเฝ้่าราชินี เพื่อรับพรและคฑาวิเศษประตัว หลังจากนั้นพวกเจ้าจะเติบโตเป็นพ่อมดเต็มตัว และมีสิทธิ์ออกจากดินแดนแห่งนี้ไปพบกับพวกแม่มดในดินแดนของพวกนาง พวกเจ้าสามารถร่วมเสพสมกับพวกนางได้ หากนางและเจ้าพอใจซึ่งกันและกัน”
“การเสพสมคืออะไร ทำไมพวกเราต้องเสพสมกับพวกนางแม่มดด้วย”
พ่อมดหนุ่มน้อยต่างไม่รู้ว่า การเสพสมคือสิ่งใด มันสำคัญกับชีวิตของพวกเขาแค่ไหน และการเสพสมกับพวกแม่มดมันดีอย่างไร ถึงได้มีแต่พ่อมดหนุ่มๆ ต้องการสิ่งนั้น
“พวกเจ้าจะต้องผ่านการเบิกพรหมจรรย์เสียก่อน ถึงจะเรียนรู้ว่าการเสพสมคือสิ่งใด หลังจากนั้นชีวิตของเจ้าจะขาดสิ่งนี้ไม่ได้ เจ้าจะติดใจการเสพสมจนต้องหานางแม่มดมาทำให้เจ้าอิ่มเอม”
คำบอกเล่านั้นทำให้พ่อมดหนุ่มน้อยทั้งหลาย เฝ้ารอคอยโอกาสในการเข้าเฝ้าราชินี เมื่ออายุครบสิบห้าปีพวกเขาถูกนำตัวมายังปราสาทดำ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้พบราชินีแม่มดผู้แสนงดงาม ราชินีแม่มดมอบคฑาและพรวิเศษหนึ่งข้อให้พ่อมดทุกคน จนมาถึงคราวของเขาที่ได้เข้ามาเป็นคนสุดท้าย
“ในฐานะที่เจ้าเป็นพ่อมดคนสุดท้ายในครั้งนี้ ข้าจะมอบพรวิเศษและคฑาให้เจ้าก่อนเข้าห้อง จงขอพรของเจ้ามาเถิดพ่อมดลูเซียส”
ราชินีแม่มดเอ่ยอย่างใจดี นางไม่ได้รอให้เขากลับออกมา แต่ให้พรและมอบคฑาให้เขาก่อน
“ข้าอยากให้ตัวข้าแข็งแกร่ง มีเรี่ยวแรงมหาศาล ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยตลอดไป” พ่อมดลูเซียสขอพร
“เจ้าจะได้ตามประสงค์ทุกประการ นี่คือคฑาของเจ้า”
ราชินีแม่มดมอบคฑาประจำตัวให้เขา ก่อนจะร่ายเวทย์มอบพรวิเศษ และปล่อยให้เขาเข้าไปในห้อง
“จงเรียนรู้การเสพสมจากเบลล่า และจงมีความสุขกับมันให้เต็มที่ ตามใจเจ้าปรารถนา”