ตอนที่ 2 รู้จักพลอยนาราน้อยไป
830 คำ
//ตอนที่ 2//
"อดทนไว้พลอย ทนไว้พลอยนารา"ฉันพูดกับตัวเองเบาๆแต่มือทั้งสองข้างกำเข้าหากันแน่นจนเจ็บมือไปหมด นี่ถ้าไม่ติดว่าเป็นรุ่นพี่นะคนอย่างพลอยนาราไม่มีวันยอม คิดจะเอาคืนฉันแบบนี้หรอ เป็นใครหรอวิเศษมาจากไหนถึงต้องมีที่จอดรถประจำตัวใครเข้ามาจอดไม่ได้ หงุดหงิดโว้ยย!!!
ติ๊ด ติ๊ด ~(เสียงโทรศัพท์)
"ใครโทรมาตอนนี้ว่ะ"ฉันล้วงมือเข้าไปหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋าแล้วยกขึ้นมาดูสายโทรเข้า ปรากฏว่าเป็นพี่ชายของฉันเองที่โทรมา
"เป็นไงบ้างน้องรักเปิดเทอมวันแรกสนุกไหม"เฮียเพรชพูดด้วยน้ำเสียงร่าเริงผิดกับฉันที่ตอนนี้ที่กำลังอารมณ์ร้อนสุดๆ จนแทบจะฆ่าคนได้
"เฮียโทรมาก็ดีแล้วพลอยมีเรื่องจะให้ช่วย...."ฉันกระตุกยิ้มมุมปากอยู่ๆความคิดบางอย่างก็แว๊บเข้ามาในหัว เฮียโทรมาถูกเวลาจริงๆ
×PHARAOH PART×
×ห้องพัก พี่ว๊าก×
"อ้าว!!!ไอ้ฟาโรห์ไหนบอกจะรีบไปสนามไง เดินกลับมาทำไมว่ะ"ไอ้คีตะทำหน้างงที่เห็นผมเดินกลับเข้ามา เพราะตอนแรกผมกำลังจะไปที่สนามแข่งรถ RAOH ขนามแข่งรถของผมเอง
"ข้างนอกรถติดเลยขี้เกียจขับรถ ง่วงนอน"ผมตอบมันแล้วทิ้งตัวลงนอนที่โซฟากลางห้อง
กะว่าจะหลับซักงีบแล้วค่อยออกไป แต่นอนไปนอนมามันก็นอนไม่หลับเลยยกโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นฆ่าเวลา
•FACEBOOK FANPAGE มหาลัย•
378273 ถูกใจ 6789 แชร์
น้อง พลอยนารา เฟรชชี่ตัวเล็กน่ารักจากคณะวิศวะกรรมศาสตร์ ที่คว้าหัวใจของผู้ชายทั้งมหาลัยไปครอง ขนาดแอดเป็นผู้หญิงยังอดกรีดร้องในความสวยของนางไม่ได้เยยจ้าาา
hjsi_duei เห็นแล้วอยากซิ่วไปเรียนวิศวะเลยครับ
diekx คนนี้น่ารัก จีบๆๆๆ
อีก 73927 คอมเม้นต์
"ชื่อพลอยนารา หรอ !!"ผมกดคลิ๊กที่รูปแล้วซูมดูหน้าชัดๆ ว่าใช่คนเดียวกันกับที่แย่งที่จอดรถผมหรือเปล่า และมันก็ใช่จริงๆ มาเรียนวันแรกก็ซ่าเลยนะ อย่างนี้คงต้องจัดหนักหน่อย
"เห้ยๆพวกมึง ไอ้ฟาโรห์มันนอนดูรูปสาวในเพจมหาลัยว่ะ ฮ่าๆๆๆ"ไอ้ชินมาจากไหนไม่รู้อยู่ๆมันก็แย่งโทรศัพท์จากมือผมไป แล้วตะโกนออกไปบอกเพื่อนๆผมที่นั้งทำงานกันอยู่ข้างนอก
"จริงหรอวะ ไหนดูดิน่ารักป่ะ"ไอ้ตะเดินเข้ามาสมทบ
"นี่ไงๆ"ไอ้ชินส่งโทรศัพท์ต่อไปให้ไอ้ตะ
"เห้ยๆอยู่คณะเดียวกับเราด้วยนี่หว่า ถึงว่าหน้าคุ้นๆ เหมือนเห็นตอนเข้าประชุมเมื่อกี้เลย"
"พึ่งรู้ว่าคณะเรามีน้องปี1น่ารักขนาดนี้ ถึงขนาดพี่ฟาโรห์จอมเย็นชาของเรากดเข้ามาดูรูป แถมซูมหน้าขั้นสุดขนาดนี้"ไอ้ชินกับไอ้ตะมองหน้ากันแล้วหัวเราะ
"พวกมึงแม่ง!!เอาโทรศัพท์กูคือมา"ผมดึงโทรศัพท์คืนแล้วลุกเดินหนีพวกมันออกมา ตอนแรกกะว่าจะกลับตอนเย็นๆ แต่พอพวกมันเป็นแบบนี้แล้วผมกลับเลยดีกว่า อยู่ไปเดี๋ยวพวกมันก็ล้อผมอีก น่ารำคาญ!!
"เห้ย!!!! เหี้ย!!!"ผมสบถก่อนจะรีบวิ่งไปที่รถ ตอนแรกผมจำได้ว่าผมจอดปิดรถของพลอยนาราไว้แต่ตอนนี้มันกลับขยับออกมาอยู่กลางลานจอดรถ และที่แย่ไปกว่านั้นคือกระจกฝั่งประตูคนขับแตกละเอียด
"เกิดอะไรขึ้นครับ โอ๊ะโอ้ว!!แตกละเอียดเลย"ลุงยามรีบวิ่งเข้ามา
"ลุง!!รถคันที่จอดอยู่ตรงนี้ไปไหนแล้ว"ผมชี้ไปที่ช่องจอดรถ ที่พลอยนาราจอดอยู่เมื่อกี้ แต่ตอนนี้รถของเธอไม่อยู่แล้ว
"เอ่อ..ลุงไม่ทราบครับ ลุงพึ่งเปลี่ยนเวรมา แต่เดี๋ยวลุงจะรีบไปโทรไปถามเพื่อนที่เข้าเวรเมื่อกี้มาให้นะครับ"ลุงยามทำท่าจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา
"ไม่ต้องลุง!!เดี๋ยวผมจัดการเอง"ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาต่อสายหาไอ้ฟินน์ ลูกเจ้าของมหาลัยให้เอาภาพจากกล้องวงจรปิดมาให้ผมที แล้วก็แน่นอนไอ้ฟินน์มันส่งภาพทั้งหมดกลับมาภายในเวลาแค่10นาที โดยที่ผมไม่ต้องไปเดินเรื่องให้วุ่นวาย
กล้องวงจรปิดบันทึกภาพยัยตัวแสบ โทรเรียกรถยกให้มายกรถผมออก พอเธอขับรถออกมาได้อยู่ๆก็ลงจากรถแล้วเดินไปหยิบอะไรซักอย่างมาทุบที่กระจกรถผมจนแตก แล้วเธอก็เดินกลับไปขึ้นรถหน้าตาเฉย
"หึ!!เรื่องนี้ไม่จบง่ายๆแน่ ยัยตัวแสบ"....
- ผู้เขียน
