นิ้วเรียวยาวหมุนปากการาคาแพงในมืออย่างใช้ความคิด สายตาไม่ได้จับจ้องอยู่ที่ตัวเอกสารตรงหน้า หากแต่เหม่อมองไปข้างหน้าอย่างใช้ความคิด
วาทินกระแอมเล็กน้อยก่อนที่จะเรียกสติเขาให้กลับคืนมาโดยแกล้งทำเป็นไม่รู้ว่านายของตนเหม่อลอยอยู่ “นายครับ ราคาที่เราจะเสนอลูกค้าแข่งทางเคบีพีเป็นไปตามเอกสารตรงหน้า หากอนุมัติเลยผมจะนำไปให้คุณเชวงรีบดำเนินการ”
“อืม” ภัสกรตอบรับแล้วจรดปากกาเซ็นเอกสารตรงหน้า ก่อนจะพับปิดแฟ้มแล้วเลื่อนให้เลขานุการมือขวาของตนแล้วทอดสายตาไปยังโต๊ะอาหาร
“วันนี้เริ่มหนาวแล้ว”
“ครับ?” วาทินรับคำอย่างไม่เข้าใจนัก
“แถมยังติดประชุมสำคัญอีก น่าเบื่อ”
นี่เป็นครั้งแรกที่เจ้านายของตนบ่นว่าเบื่อกับงานที่กำลังทำ ทั้งที่เขานั้นเลือกงานมาก่อนทุกอย่างเสมอ จนวาทินไม่เข้าใจว่าตอนนี้ภัสกรกำลังคิดอะไรอยู่ จู่ๆ เขาก็ดูแปลกไปตั้งแต่เมื่อวานที่รู้ความจริงของอดีตคนรัก
จะเศร้าก็ไม่ใช่เพราะดูเหมือนว่าจะ
