ไม่รู้ว่าจะได้เรื่องหรือพัง เพราะแค่เห็นแววตาที่ใสซื่อนั้นแข็งกระด้างขึ้นมา ติณห์ก็พาลอารมณ์เสียอีกแล้ว ทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้านี้ ไม่ว่าจะเจอลิลินเอาแต่ใจหรือเหวี่ยงแค่ไหน เขาก็ทนได้มาตลอด
ผิดกับปลายฝนนัก!
ทำไมยิ่งเห็น เขายิ่งหงุดหงิด และยิ่งคุยยิ่งรำคาญ เธอคิดว่าตัวเองเป็นใคร ถึงมาเล่นตัวกับซีอีโอสายการบินใหญ่ยักษ์อย่างเขา!
“จะขึ้นหรือไม่ขึ้น อยากแต่งงานกับฉันมั้ย? ไม่งั้นฉันบอกเรื่องนี้กับผู้ใหญ่ข้างในแน่ รับรอง เธอได้นอนให้ฉันปู้ยี่ปู้ยำบนเตียงยาว ๆ เลยล่ะ”
‘เพียะ’
หน้าขาว ๆ หันไปตามแรง ที่ปลายฝนทนไม่ไหวฟาดลงไปสุดมือ เพราะตอนนี้เธอรับไม่ได้สุดๆกับคำพูดที่ไร้ความเป็นคนของติณห์
“ฉันก็คนนะคะ ต่อให้ฉันมาอยู่ในร่างนี้ ฉันก็มีหัวใจ มีความรู้สึก มีพ่อแม่! ช่วยให้เกียรติฉันด้วยค่ะ!”
ติณห์ใช้นิ้วชี้แตะเบา ๆ ที่ริมฝีปาก หันกลับมามองหน้าปลายฝนที่เงยขึ้นจ้องเขาตาเขม็ง แต่ซีอีโอหนุ่มไม่รู้สึกสะทบ
