“นาวาเดี๋ยวนายเข้าไปอาบน้ำก่อนนะ”
“ทำไมต้องอาบไหนบอกจะเช็ดตัวไง”
ผมถามมีนออกไปทันทีที่พอขึ้นมาถึงห้องมีนก็ไล่ผมไปอาบน้ำทั้งๆที่ตอนแรกมีนบอกจะเช็ดตัวให้แท้ๆ
“ก็เมื่อกี้พี่หมอบอกว่าให้นายอาบน้ำได้ไข้จะได้ลด นายไปอาบน้ำเถอะเดี๋ยวฉันไปทำอะไรให้ทานเพราะเดี๋ยวนายจะต้องทานยา”
มีนพูดก่อนจะเดินไปเปิดตู้เย็นผมเหมือนจะหาอะไรมาทำให้ผมทานผมมองมีนอย่างเพลินตาเลยครับ คิดดูว่าถ้าผมกับมีนอยู่ด้วยกันมีนทำกับข้าวเตรียมอะไรให้ผมแบบนี้ทุกวันผมจะมีความสุขมากแค่ไหน
“เอ้าท์!! ยืนบื้ออยู่ทำไมไปอาบน้ำจะได้มาทานข้าวทานยา”
ผมหลุดออกจากภวังค์ที่ผมยืนมองมีนแบบนั้นเมื่อได้ยินมีนพูดกับผมขึ้นมาถึงในใจจะไม่อยากอาบน้ำก็คงต้องไป ลึกๆอยากให้มีนเช็ดตัวให้มากกว่าท่าจะฟินน่าดูแต่พอผมดูนาฬิกาตอนนี้ก็จะตีหนึ่งแล้ว ผมไม่อยากให้มีนต้องเหนื่อยมาทำอะไรให้ผมอีกเหรอ
“แต่นี่มันตีหนึ่งแล้วนะมีนวาว่าพรุ่งนี้วาค่อยกินยาก็ได้”
“ไม่ได
