EP:20

1920 คำ

​ "วัดไข้เค้าต้องวัดแบบนี้ต่างหาก" พอผมพูดแบบนี้แล้วขยับหน้าเข้าไปใกล้ๆมีน ๆ ก็หลับตาแล้วเม้มปากไว้ราวกับว่ากลัวผมจะทำอะไรกับปากเธออย่างงั้นแหละ ผมยิ้มให้กับความตื่นกลัวที่โคตรน่ารักของมีนก่อนที่จะค่อยๆก้มหน้าลงแล้วเอาหน้าผากผมแตะกับหน้าผากมีนไว้แล้วก็พูดออกมา "หลับตาทำไมแค่วัดไข้เองคิดอะไรลามกอยู่ป่ะเนี่ย” “จิส์!! ปล่อยเลยใครเขาวัดไข้แบบนี้กัน” มีนลืมตาขึ้นมาแล้วดันตัวผมออกแต่แรงมีนเท่ามดดันให้ตายผมก็ไม่ขยับหรอกครับนอกจากจะดันตัวผมไม่ออกแล้วผมยังกระชับกอดมีนแน่นขึ้นกว่าเดิมจนหน้าอกหน้าใจของมีนกับของผมแนบชิดกันแทบไม่มีช่องว่าง “นาวาปล่อยเลยนะอย่าทำแบบนี้สิ” “ทำไมล่ะเดี๋ยวนี้กอดไม่ได้แล้วเหรอ” ผมพูดออกมาด้วยน้ำเสียงอ้อนๆ สาบานเลยตั้งแต่เกิดมานอกจากอ้อนคุณนายเอลินม๊าผมแล้วผมไม่เคยพูดแบบนี้กับผู้หญิงคนไหนเลยจริงๆ มีนเป็นอีกคนที่ผมจะอ้อนแบบนี้ “ก็นายเป็นไข้ตัวร้อนขนาดนี้เดี๋ย

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม